نشانه ها
اگر به صورت مزمن توسعه یافته باشد ضایعه سیلی، بیمار ممکن است در ابتدا متوجه چیزی نشود. اگر ضایعه پیشرفت کرده و درمان نشود ، بیمار معمولاً گزارش می دهد درد هنگامی که فشار شدید است ، در حالی که حاد است ضایعه سیلی یا ضایعاتی که بسیار پیشرفت کرده اند ، درد فوری را گزارش می کنند. شخصیت درد به عنوان گاز گرفتن یا توصیف شده است سوزش، در ناحیه شانه موضعی است ، اما می تواند با کشیدن روی کل شانه ، تا قسمت فوقانی پشت نیز گسترش یابد.
La درد اغلب باعث می شود بیماران برای کاهش شدت درد ، حالت های خفیف را تسکین دهند. با این حال ، این حالت های تسکین دهنده اغلب منجر به مفصل شانه بارگیری نادرست ، که به نوبه خود می تواند منجر به سخت شدن عضلات ، سایش استخوان و درد بیشتر شود. علاوه بر دردی که در حال حاضر در هنگام استراحت هنگام ایجاد می شود ضایعه سیلی پیشرفت کرده است ، حرکت نیز می تواند مختل شود ، به خصوص در موارد شدید.
اینها از یک طرف به این دلیل ایجاد می شوند که بیمار دیگر به دلیل درد حرکات را به طور کامل انجام نمی دهد. یک دلیل بیشتر و شاید مهمتر ، بی ثباتی ایجاد شده در کشور است مفصل شانه، که ناشی از این واقعیت است که اثر تثبیت کننده مفصل شانه دیگر یا فقط به دلیل ناکافی بودن پارگی یا پارگی کمپلکس عضله دوسر است. گاهی اوقات این بی ثباتی می تواند به حدی باشد که بیمار فقط می تواند بازو را تا زاویه 90 درجه بلند کند و سپس حرکت را متوقف کند. ترس از دررفتگی مفصل همچنین به این معنی است که بیمار در حرکات بازو بسیار مراقب است و بر همین اساس در زندگی روزمره خود محدود می شود.
تشخیص ضایعه SLAP
تشخیص ضایعه سیلی همیشه آسان نیست. در هر صورت ، انجام یک بررسی دقیق بیمار مهم است تا مشخص شود آیا بیمار در معرض ضایعه سیلی (بارگذاری نادرست ، بارگیری بیش از حد ، راکت یا ورزش های توپی) است. سپس باید دقیقاً سوال شود که کدام شکایات رخ می دهد و به خصوص با کدام یک جنبش. پس از پرسش ، باید معاینه جسمی دقیق انجام شود ، که ابتدا باید یک حرکت فعال در مفصل شانه را بررسی کند (بیمار خودش چه کاری می تواند انجام دهد؟)
) ، سپس یک حرکت منفعل توسط معاینه کننده (بیمار اجازه می دهد تا بازو آویزان شود ، حرکات توسط بازپرس انجام می شود). اگر بدین ترتیب سو of ضایعه سیلی محکم شد ، به عنوان مثال به دلیل عدم ثبات مشخص شده ، باید در نظر گرفت که کدام روش تصویربرداری باید استفاده شود. هر دو سونوگرافی و از اشعه ایکس کلاسیک می توان برای تجسم مفصل شانه، اما توانایی آنها در نشان دادن بافت های نرم مفصل بسیار محدود است.
هر دو روش معاینه ضایعه سیلی را نشان نمی دهد یا به سختی می تواند نشان دهد. غالباً ضایعه SLAP فقط با MRI شانه قابل مشاهده است (تصویربرداری تشدید مغناطیسی شانه) ، که می تواند دید واضح تری داشته باشد ، اگر 100٪ نباشد. با این حال ، حتی MRI شانه نیز اغلب بدون ماده حاجب که باید مستقیماً به مفصل تزریق شود ، نمی تواند آن را تشخیص دهد.
از آنجا که مجروح شده است تاندون دو سر بازویی لنگر بسیار کوچک است ، اغلب طبقه بندی ضایعات SLAP در MRI شانه حتی با یک ماده حاجب امکان پذیر نیست. امروزه مطمئن ترین روش برای اثبات ضایعه سیلی است آرتروسکوپی. این معمولاً فقط در مواردی انجام می شود که معاینات قبلی هیچ دلیلی بر ضایعه سیلی نشان نداده باشد اما علائم آن ضایعه سیلیک است.
در طول معاینه ، همچنین به عنوان شناخته می شود آرتروسکوپی، دو برش کوچک پوست روی مفصل شانه ضد عفونی شده ایجاد می شود و یک دوربین و تجهیزات معاینه به مفصل وارد می شود. دوربین تصاویر زنده را تحویل می دهد و آنها را به مانیتور می فرستد. با کمک ابزار دوم می توان دستگاه های صاف کننده ، قیچی و پنس را به مفصل وارد کرد.
