گرانولوسیت های نوتروفیل: معنی آنها

عملکرد گرانولوسیت های نوتروفیل چیست؟

گرانولوسیت های نوتروفیل بخش مهمی از سیستم ایمنی ذاتی هستند. آنها تا حد زیادی در جریان خون خفته هستند. هنگامی که اجسام خارجی یا عوامل بیماری زا وارد بدن می شوند، موادی آزاد می شوند که نوتروفیل ها را جذب می کنند. اینها سپس جریان خون را ترک کرده و وارد بافت می شوند. در آنجا آنها وظیفه خود را به عنوان سلول های لاشخور، به اصطلاح فاگوسیت، بر عهده می گیرند: آنها عوامل بیماری زا را جذب کرده و آنها را از بین می برند.

گرانولوسیت های نوتروفیل: طبقه بندی

بسته به شکل هسته آنها، بین نوتروفیل های میله ای و نوتروفیل های هسته دار تمایز قائل می شود: گرانولوسیت های بالغ دارای هسته ای متشکل از سه تا چهار قسمت هستند و به همین دلیل به آنها هسته دار می گویند. از طرف دیگر گرانولوسیت های میله دار دارای هسته ای کشیده هستند. اینها شکل نابالغ گرانولوسیت های نوتروفیل هستند. آنها معمولاً تنها تا پنج درصد از کل سلول ها را در شمارش خون افتراقی تشکیل می دهند.

مقادیر طبیعی گرانولوسیت های نوتروفیل به سن و جنس بستگی دارد. مقادیر به صورت درصد بیان می شوند (نسبت تعداد کل لکوسیت ها):

گرانولوسیت های نوتروفیل
سن	زن	نر
تا روز 14	15,2 - 66,1٪	20,2 - 46,2٪
روز 15 - 30	10,6 - 57,3٪	14,0 - 54,6٪
31 به روز 60	8,9 - 68,2٪	10,2 - 48,7٪
61 به روز 180	14,1 - 76,0٪	10,9 - 47,8٪
0.5 تا 1 سال	16,9 - 74,0٪	17,5 - 69,5٪
2 به 5 سال	22,4 - 69,0٪	22,4 - 69,0٪
6 به 11 سال	29,8 - 71,4٪	28,6 - 74,5٪
12 به 17 سال		32,5 - 74,7٪
از 18 سال	34,0 - 71,0٪	34,0 - 67,9٪

مقادیر طبیعی برای گرانولوسیت‌های هسته‌دار میله‌ای نیز به صورت درصد (نسبت تعداد کل لکوسیت‌ها) بیان می‌شود:

سن	مقادیر استاندارد برای هسته های میله ای
1 به روز 2	0,0 - 18,0٪
3 به روز 9	0,0 - 15,0٪
10 به روز 13	0,0 - 14,0٪
14 روز تا 5 ماه	0,0 - 12,0٪
6 به ماه 12	0,0 - 8,0٪
1 به 13 سال	3,0 - 6,0٪
از 14 سال	3,0 - 5,0٪

مقادیر استاندارد برای گرانولوسیت های هسته دار نیز به صورت درصد (نسبت تعداد کل لکوسیت ها) ارائه می شود:

سن
تا 12 ماه	17,0 - 60,0٪
1 به 13 سال	25,0 - 60,0٪
از 14 سال	50,0 - 70,0٪

چه زمانی گرانولوسیت های نوتروفیل افزایش می یابد؟

• عفونت ویروسی، عفونت قارچی یا انگلی
• انفارکتوس قلب یا ریه
• بارداری
• اسیدی شدن بدن (اسیدوز)
• پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار)
• بیماری های بدخیم خونی ("سرطان خون") مانند لوسمی میلوئید حاد
• مرحله بهبودی فیزیکی پس از آسیب مغز استخوان (به عنوان مثال، پس از پرتودرمانی یا شیمی درمانی)

چه زمانی گرانولوسیت های نوتروفیل کاهش می یابد؟

کمبود نوتروفیل ها نوتروپنی نامیده می شود و بسیار خطرناک است. بدون گرانولوسیت ها، بدن در برابر عوامل بیماری زا مهاجم بی دفاع است و همچنین نمی توان با عفونت ها مبارزه کرد.

اگر نوتروفیل ها کاهش یابد، این می تواند هم دلایل مادرزادی و هم اکتسابی داشته باشد. به عنوان مثال، اختلالات مادرزادی نادر با نوتروپنی عبارتند از:

• اختلالات مادرزادی تشکیل گرانولوسیت
• کم خونی فانکونی
• بیماری های نقص ایمنی مادرزادی

علل نوتروپنی اکتسابی در مراحل بعدی زندگی عبارتند از:

• بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک
• عفونت هایی مانند آنفولانزا یا آبله مرغان (آبله مرغان، زونا)
• بیماری های مغز استخوان مانند پلاساسیتوما
• مصرف برخی داروها (به عنوان مثال، مهارکننده های پمپ پروتون، آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن)