چه کسی مورفین را کشف کرد؟

تریاک، آب خشک شده از خشخاش کپسول، قبلاً به عنوان a شناخته می شد مسکن در عهد قدیم. اما چه تعداد ماده موثره به صورت خام موجود است مواد مخدرو اینکه چرا مقدار مساوی تریاک اغلب اثرات مختلفی ایجاد می کند ، نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق تر دارد.

تاریخچه مورفین

تا سال 1805 بود که انزوای پیشگامانه اصل فعال از مواد مخدر حاصل شد مورفین ماده ای بود که باعث خواب می شود و در ابتدا به نام مورفئوس ، خدای رویاهای یونان نامگذاری شد. بعد، مورفین نام مورفین گذاشته شد.

یوهان فردریش گملین در کتاب 1777 خود با نام "Geschichte der Pflanzengifte" (تاریخ سموم گیاهی) اثر تریاک را اینگونه توصیف می کند: اعصاب، آب خشخاش بر روح اثر می گذارد. وزن ضعیف ذهن را به آرامش و آرامشی می رساند که تا زمانی که این اثر ادامه یابد حتی از خشن ترین افراد نیز سرپیچی می کند درد و اندوه را افسرده می کند. "

اسیدها و بازها

در زمان کشف مورفین، فقط اسیدها به عنوان عوامل گیاهی شناخته می شدند. اکنون ، وقتی فریدریش ویلهلم ، آدام سرتورنر ، دستیار داروساز پادربورن ، کشف خود را در مجله Trommsdorff's Journal der Pharmazie منتشر کرد و همزمان ادعا کرد که مورفین یک پایه قلیایی است ، به یافته های وی توجهی نشد. فقط بعداً تشخیص داده شد که با مورفین اولین نماینده از یک دسته مواد کشف شده است: آلکالوئیدها. چند آلکالوئیدها از آن زمان از تریاک استخراج شده است و نسبت اختلاط آنها بسته به منشا آنها متفاوت است ، که تأثیرات متفاوت دوزهای مشابه تریاک را توضیح می دهد.

اثر مورفین

قوی ترین ترکیب تریاک مورفین است ، یک بیهوشی بسیار م paثر برای تسکین مسکن که جداسازی آن ، پزشکی ، به ویژه جراحی را متحول کرد. به زودی ، کشف شد که نه تنها تریاک بلکه مورفین نیز اعتیاد آور است. با این حال ، از آنجا که این به سختی در دوز مورد نیاز در مدرن اتفاق می افتد درد تسکین ، مرفین هنوز اولین انتخاب برای مقابله با بیماری های شدید و مزمن است.

در سالهای بعد ، فردریش ویلهلم آدام سرتورنر به عنوان داروساز در اینبک و هاملن کار کرد ، و در آنجا خود را وقف تحقیقات بیشتر در این زمینه کرد. سرتونر در سن 58 سالگی درگذشت و در کلیسای Bartholomäus در اینبک به خاک سپرده شد. روی سنگ قبر وی آمده است: "او از طریق کشف شایسته مورفین ، به برکت بسیاری از افراد بیمار تلاش کرد."