تعریف
افیون تمپان تجمع غیر فیزیولوژیکی مایعات است که در محل قرار گرفته است گوش میانی و منجر به افزایش فشار می شود. در آنجا ، حفره ای پر از هوا بین این حفره وجود دارد گوشه گوشه و گوش داخلی، که تا حدی مسئول شنوایی سالم است. مایعات سروز یا خون و چرک به دلایل مختلف می تواند در اینجا جمع شود و یک ریزش تمپان ایجاد کند. اشکال حاد و مزمن وجود دارد. تراوش تیمپانی شایعترین علامت همزمان آن است کودکی سرماخوردگی ، اما علل آن می تواند متنوع و متنوع باشد.
علل
شایعترین علت افیوژن حاد تمپان ، سرماخوردگی ساده است که در آن غشاهای مخاطی ترشح بیشتری دارند. به همین ترتیب ، لوله استاش ، که اتصال دهنده است گوش میانی با نازوفارنکس و فشار در گوش میانی را متعادل می کند ، نقشی تعیین کننده در ایجاد افیوژن تمپان دارد. اگر جای نادرست باشد ، فشار منفی در گوش میانی می تواند باعث ریزش تمپان شود. به ویژه در کودکان ، لوزه های حلقی بزرگ شده (آدنوئید) یا پولیپ ها در این زمینه علت افیون تمپان هستند. علاوه بر این ، التهاب گوش میانی می تواند باعث ریزش تمپان شود ، که در صورت عدم درمان می تواند مزمن شود.
تشخیص
تشخیص افیوژن تمپان نسبتاً آسان است. این کار با یک اتوسکوپی شروع می شود که در آن شکل ظاهری و انحنا وجود دارد گوشه گوشه قابل ارزیابی است. افشاگری تمپان می تواند از طریق لرزش گوشه گوشه و بسته به نوع مایعات رنگهای مختلفی را نشان می دهد.
علاوه بر این ، تمپانومتری می تواند با بررسی تحرک لاله گوش ، تشخیص ریزش تمپان را تسهیل کند. آزمایش شنوایی به طور طبیعی تقریباً در هر معاینه گوش قرار دارد و رسانا است از دست دادن شنوایی. اگر افیوژن تمپان تأیید شود ، باید با تحقیقات بیشتر در مورد علل ، برای تشخیص آدنوئیدها ، تشخیص گسترش یابد.
نشانه ها
افیون تمپان باعث ایجاد تعدادی از علائم می شود. بیمار احساس ضعف و فشار کسل کننده ای در طرف آسیب دیده می کند ، گویی پنبه جاذب در مجرای گوش گیر کرده است. درد معمولاً فقط پس از یک افیوژن تمپانی برجسته و طولانی مدت یا در زمینه التهاب گوش میانی رخ می دهد. علائم دیگر شامل کاهش شنوایی و در برخی بیماران درجه های مختلف سرگیجه است.
