درمان | کولپیت - التهاب واژن

درمان

درمان کولپیت به پاتوژن مربوطه بستگی دارد. در صورت عفونت باکتریایی ، آنتی بیوتیک ها معمولاً تجویز می شوند. عفونت های قارچی با درمان می شوند ضدمیکوت.

شیاف واژن اغلب استفاده می شود که باید چند روز روزانه در واژن قرار گیرد. در این حالت ، درمان معمولاً با کرم استفاده شده از خارج ترکیب می شود تا قارچ هایی که در خارج از آن در منطقه صمیمی هستند نیز از بین بروند. مهم است که درمان شریک جنسی نیز مورد توجه قرار گیرد.

این امر به ویژه اگر رابطه جنسی محافظت نشده در زمان آلودگی انجام شود ، این امر بیشتر صادق است. در غیر این صورت ، خطر عفونت مجدد متقابل وجود دارد. علاوه بر این ، پس از درمان کولیت، باید جستجو برای علت انجام شود و عوامل خطر برای کولیت بیشتر باید از بین بروند.

ایجاد یک محیط واژن سالم برای این امر بسیار مهم است. به عنوان مثال ، استفاده از اسید لاکتیک باکتری (باکتری های Döderlein) توصیه می شود. این موارد را می توان به صورت کپسول به واژن وارد کرد و فلور سالم واژن را در آنجا بازسازی کرد.

درمان دارویی به عوامل بیماری زا بستگی دارد. آنتی بیوتیک مترونیدازول اغلب برای عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این به ویژه در برابر موثر است باکتری که بدون اکسیژن (باکتریهای بی هوازی) بهترین رشد را دارند و اغلب در واژن یافت می شوند.

اگر عفونت توسط دیگری ایجاد شده باشد باکتری، مانند گونوکوک ، آنتی بیوتیک باید متناسب با آن تنظیم شود و به سفتریاکسون تغییر یابد. ضد میکروتیک کلوتریمازول در برابر عفونت های قارچی موثر است. بسته به شدت عفونت ، داروها می توانند به صورت محلی به عنوان شیاف یا به صورت سیستمی به عنوان قرص استفاده شوند. علاوه بر این ، گاهی اوقات داروهای ضد عفونی کننده مانند Betaisadona برای کاربردهای محلی تجویز می شوند.

اگر این بیماری از راه مقاربتی باشد ، باید با شریک زندگی تحت درمان قرار گیرد تا از اصطلاحاً اثر پینگ پنگ جلوگیری کند. علت التهاب و عفونت واژن مخاط یک محیط واژن تغییر یافته است. به طور معمول ، شرایط اسیدی با مقدار pH 4-5 در اینجا غالب است.

اگر مقدار pH تغییر کند ، باکتری ها به راحتی می توانند استعمار کنند. تعدادی از داروهای خانگی وجود دارد که می تواند به کاهش دوباره مقدار pH کمک کند. این مواد شامل ماست و شیر است که به دلیل وجود باکتری های اسید لاکتیک موجود در آنها محیط اسیدی ایجاد می کند.

داروهای خانگی نیز مانند چای سیاه و سیر، که گفته می شود دارای اثر ضد باکتری هستند. علاوه بر این ، حمامهای سیتز با سرکه سیب - همچنین مقدار pH را کاهش می دهند - یا روغن درخت چای (ضد باکتری) قابل استفاده است. علاوه بر این ، دانه های شنبلیله را می توان با آب گرم دم کرده و یا مخلوط با ماست نوشید.

با این وجود ، باید تأکید کرد که هیچ اثر پزشکی برای همه این داروهای خانگی اثبات نشده است. معرفی موادی مانند شیر یا سیر علاوه بر این می تواند غشای مخاطی را تحریک کند و همچنین التهاب را بدتر کند. در هر صورت مبتلایان باید با پزشک مشورت کرده و گزینه های درمانی احتمالی را مورد بحث و بررسی قرار دهند.