معرفی
بیماری های مفصل گیجگاهی غیر معمول نیستند در آلمان ، اختلالات عملکرد طبیعی مفصل گیجگاهی علاوه بر وقوع نقص پوسیدگی ، یکی از شایع ترین ناهنجاری ها در این کشور است حفره دهان. طبق مطالعات گسترده ، بیش از 10 میلیون شهروند از مفصل گیجگاهی فکی رنج می برند آرتروز.
تعداد بیماران مبتلا به اختلالات کمتر مشهود مفصل گیجگاهی خیلی بیشتر از این تعداد است در بیشتر موارد ، نقص در عملکرد مفصل گیجگاهی فکی در مرحله بسیار ابتدایی در بیمار مبتلا از طریق وقوع ترک خوردگی مفصل گیجگاهی فکی ، تنش و درد در عضلات جویدن ، سردرد و گوش و یا محدودیت در دهانه دهان. به طور کلی تصور می شود که چنین مشکلاتی در مفصل گیجگاهی فکی بیشتر به دلیل بارگذاری نادرست و ساییدگی مکانیکی سطوح مفصلی متشکل از غضروف.
با این حال ، بیمارانی نیز وجود دارند که به دلایل التهابی یا عفونی چنین علائمی پیدا می کنند. با افزایش سن ، خطر ابتلا به بیماری فک با کلیک واضح قابل درک (و گاهی اوقات قابل شنیدن) در مفصل گیجگاهی فکی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. علاوه بر این ، به نظر می رسد یک استعداد ژنتیکی احتمالی یا یک کار سنگین جسمی نیز نقشی تعیین کننده در ایجاد بیماری های مفصل گیجگاهی فکی دارد.
تشریح
مفصل گیجگاهی فکی (به انگلیسی Articulation temporo- mandibularis) بیانگر ارتباط متحرک بین استخوان است فک بالا (Lat ماگزیلا) و فک پایین استخوان
مندیبول) ، که در آن به اصطلاح حفره مندیبل (به معنای Fossa mandibularis) در تماس مستقیم با سر از فک بالا (Caput mandibulae). در حالی که فک بالا استخوان قسمت سفت و سخت مفصل گیجگاهی فکی را تشکیل می دهد فک پایین، که برای باز کردن شیار ضروری است دهان، بصورت آزاد قابل جابجایی است و در مفصل گیره می شود.
این اتصال استخوانی توسط بسیاری از عضلات (عضلات جونده) و رباط ها پشتیبانی می شود. برای جلوگیری از مالش دو ساختار استخوانی مفصل گیجگاهی فکی به یکدیگر ، سر فک بالا و حفره مندیبل توسط یک قسمت متحرک از هم جدا می شوند غضروف (دیسک مفصلی). غضروف دیسک مفصل گیجگاهی فکی را به دو قسمت مستقل عملکردی ، مفصل بالا و پایین تقسیم می کند.
حرکات کشویی عمدتا در ناحیه قسمت فوقانی مفصل (شکاف مفصل فوقانی) انجام می شود. از طرف دیگر ، حرکات چرخشی عمدتا در فضای پایین مفصل صورت می گیرد. برای جویدن یا صحبت کردن ، انجام یکی از این دو حرکت به طور جداگانه به هیچ وجه کافی نیست. در این فرایندها ، هر دو دامنه حرکت باید هوشمندانه با یکدیگر ترکیب شوند. از این واقعیت می توان نتیجه گرفت که حرکات ترکیبی (اصطلاحاً حرکات چرخشی) می توانند در مفصل گیجگاهی فکی نیز انجام شوند.
