کدام باکتری در روده مسری است؟
برخی از باکتری، که به طور طبیعی در روده رخ می دهد ، می تواند در شرایط خاص باعث بیماری شود. برخی از نمونه ها (پروتئوس ، کلبسیلن ، E. coli) وجود دارد باکتری که می تواند باعث بیماری هایی مانند شود ذات الریه یا عفونت های مجاری ادراری وقتی از روده به قسمت های دیگر بدن منتقل می شوند. به ویژه مجاورت مقعد و واژن زنان اغلب منجر به عفونت می شود.
باکتری های تشکیل دهنده هیستامین چیست؟
هیستامین تولید به برخی نسبت داده می شود باکتری در انسان روده در اوردن از. این می تواند مشکل ساز باشد به ویژه در مواردی هیستامین عدم تحمل یا حساسیت در این زمینه ، علائمی مانند سوزش پوست ، استفراغ، اسهال و حملات آسم گزارش شده است.
با این حال ، باید توجه داشت که تصویر بالینی از هیستامین عدم تحمل توسط همه پزشکان پذیرفته نمی شود ، چه رسد به اینکه برای آنها شناخته شده باشد. در بین باکتری های تولید کننده هیستامین ، باکتری Morganella morganii (که قبلاً پروتئوس مورگانی) نامیده می شد ، بیشترین نام را دارد. در اینجا ، توصیه می شود فعالیت آنزیم دی آمینو اکسیداز (DAO) را به منظور بررسی وجود باکتری اندازه گیری کنید.
روش دیگر ، آزمایش مدفوع است. با این حال ، تصویر بالینی و تشخیص بیشتر به طب جایگزین نسبت داده می شود و از نظر علمی به اندازه کافی اثبات نشده است. به همین دلیل ، موضوع باید با میزان مشخصی از شک و تردید در چارچوب طب رایج مورد بررسی قرار گیرد.
روده انسان سرشار از عوامل بیماری زا میکروبی است. استعمار آن توسط باکتریها و همچنین archaeae (باکتریهای اصلی) و یوکاریوتها (موجوداتی که سلولهای آنها دارای هسته سلولی است) می باشد. به طور کلی می توان فرض کرد که حدود ده برابر میکروارگانیسم های موجود در روده تعداد سلول های بدن انسان وجود دارد.
در هر گرم مدفوع تعداد باکتری ها بیشتر از تعداد افراد روی زمین است. چند نوع مختلف از اینها باکتری در روده می توان به آن تخصیص داد هنوز هم امروز نامشخص است. با این حال ، فرض بر این است که حدود 1000 تا 1400 گونه مختلف باکتری در روده یافت می شود.
در مقایسه مستقیم بین روده کوچک و بزرگ ، استعمار باکتریایی روده بزرگ بسیار متراکم تر است. باکتری های موجود در روده تقریباً به دو گروه تقسیم می شوند: سلامت-باکتریهای مخرب ، پوسیدگی (مترادف: باکتریهای کلی فرم) و باکتریهای تقویت کننده سلامت (مترادف: پروبیوتیکها) ، که علاوه بر بسیاری از سویههای دیگر باکتریایی ، لاکتو و بیفیدوباکتریومهای معروف نیز به آنها تعلق دارند. علاوه بر این ، قبلاً ثابت شده است که تراکم استعمار باکتری ها در روده نوزادان و نوزادان نسبتاً پایین است.
با این حال ، در طول زندگی ، تعداد باکتری در روده به طور پیوسته افزایش می یابد و به یک میکرو فلور گسترده تبدیل می شود. این میکرو فلور هم در دفاع مستقیم در برابر عوامل بیماری زا (به اصطلاح مقاومت استعمار) و هم در تعدیل سیستم ایمنی بدن. به طور خاص ، عوامل بیماری زای باکتریایی که در روده بزرگ لزوماً نباید دارای ویژگی آسیب شناختی باشد.
این باکتری ها علاوه بر حمایت از فرآیند گوارش ، نقش تعیین کننده ای در جذب آن دارند ویتامین ها و در تحریک تحرک حلقه های روده (تحریک پرستالیز روده). وجود چنین مقدار عظیمی از باکتری در روده بنابراین حتی برای ارگانیسم انسان مفید است. با این حال ، مطالعات تجربی روی موش ها نشان داده است که برخی از عوامل بیماری زای باکتریایی و آمیب های مختلف تنها از طریق وجود فلور روده. علاوه بر این ، انحراف از عدم تعادل طبیعی باکتری ها در روده می تواند بر وضعیت آن تأثیر منفی بگذارد سلامت. باکتری هایی که معمولاً در روده یافت نمی شوند نیز می توانند منجر به بیماری های جدی گوارشی شوند که با آن ارتباط دارند تهوع, استفراغ و اسهال
