تعریف
اولین قدم های کودک یک نقطه عطف بزرگ در رشد کودک و غالباً لحظه ای بسیار رضایت بخش برای والدین است. انتقال از خزیدن روی دست و پاها به راه رفتن روی دو پا نه تنها باعث می شود کودک با سرعت بیشتری حرکت کند ، بلکه به طور مستقل نیز محیط را کاوش و درک می کند. این اولین قدم مهم در رشد از کودک به کودک نوپا است. هنگامی که کودکان شروع به انجام اولین تجربه های پیاده روی می کنند ، می تواند از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد.
در اولین
کودکان بسیار شجاع و کاوشگر تمایل دارند زودتر از سایر کودکان راه رفتن را یاد بگیرند. آنها سعی می کنند دنیای خود را کشف کنند و در حدود هفت تا هشت ماه به آرامی شروع به جمع آوری مبلمان مانند مبل می کنند تا بتوانند بایستند. به محض اینکه قادر به انجام این کار باشند ، شروع به برداشتن اولین اقدامات ناامن خود می کنند. این اتفاق در اوایل ماه هشتم زندگی رخ می دهد.
به طور متوسط
به طور متوسط ، نوزادان اولین قدم های خود را بین ماه های دهم و دوازدهم زندگی شروع می کنند. با این حال ، اینها هنوز بسیار نامشخص هستند و معمولاً هنوز هم به پشتیبانی نیاز دارند. معمول قدم زدن در اطراف مبل است که می توانند همیشه آن را نگه دارند. مغز و اندام تعادل اکنون باید ابتدا به وضعیت جدید بدن عادت کنیم به طوری که تعادل بدون چسبیدن به اشیا حفظ می شود. این روند در اکثر کودکان در حدود ماه یازدهم به پایان می رسد و آنها مسافت کمتری را بدون کمک به راه رفتن شروع می کنند ایدز.
حداکثر
اصولاً اگر سرعت رشد کودک کم است والدین نگران نباشند یادگیری به راه رفتن بیش از کودکان دیگر این مرحله از رشد از کودکی به کودک دیگر در نحوه و زمان یادگیری راه رفتن کودک متفاوت است. بعضی از کودکان تا 18 ماهگی شروع به راه رفتن نمی کنند که هنوز کاملا در محدوده طبیعی رشد است.
غالباً کودکانی که برای یادگیری چرخیدن و خزیدن زمان زیادی صرف کرده اند نیز دیرتر راه می روند. تا زمانی که کودک هنوز در حال پیشرفت است ، اینها در محدوده طبیعی رشد است. اگرچه ، در سایر مناطق نسبت به سایر نوزادان تاخیر قابل توجهی وجود دارد ، می توانید این موضوع را با پزشک متخصص اطفال در میان بگذارید. در این زمینه مهم است که بدانیم نوزادان نارس در رشد و نمو معمولاً کندتر از همسالان خود هستند.
چه زمانی کودک به طور معمول ایستادن را شروع می کند؟
در حال حاضر از ماه پنجم زندگی بسیاری از نوزادان می خواهند اولین تلاش خود را برای ایستادن انجام دهند. غالباً در دست والدین ، آنها تعادل را شروع کرده و روی ران والدین می پرند. این مرحله بسیار مهم است تا توده عضلانی لازم به آرامی رشد کند ، که برای راه رفتن به حالت ایستاده ضروری است.
در حدود ماه هفتم زندگی ، نوزادان می خواهند خودشان را روی مبلمان بلند خود بکشند. در آغاز آنها اغلب نسبتاً سریع سقوط می کنند ، اما با این آموزش مغز شروع به سازگاری با شرایط و شرایط می کند تعادل بهبود می یابد در پایان این پیشرفت ، کودکان می توانند در حدود هشت ماهگی با خیال راحت در دست والدین خود بایستند. در این مرحله باید توجه داشت که گوشه ها و لبه های تیز اطراف کودک را بپوشاند ، زیرا کودک نسبتاً زیاد سقوط می کند و در غیر این صورت می تواند به خود آسیب برساند.
