پروکتیت: علائم، درمان

بررسی اجمالی

علائم: بسته به علت متفاوت است. از جمله خارش، درد در ناحیه مقعد، قرمزی و/یا تورم مقعد، احتمالاً بی اختیاری مدفوع، مدفوع یا ترشحات مخاطی خونی. نفخ شکم
درمان: بسته به علت، شیاف برای درد و خارش، آنتی بیوتیک، مواد ضد التهابی به عنوان شیاف، پماد یا کف. به ندرت جراحی
علل و عوامل خطر: عفونت های مکرر از طریق مقاربت جنسی محافظت نشده. آلرژی ممکن است؛ التهاب مزمن مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو؛ علل روانی - آسیب زا
تشخیص: معاینه مقعد. لمس مقعد و رکتوم؛ معاینه آندوسکوپی رکتوم
پیش آگهی: در صورت عدم درمان، پیشرفت مزمن ممکن است. بهبودی سریع در بسیاری از موارد با درمان؛ پروکتیت باعث ایجاد پولیپ مقعدی می شود
پیشگیری: رابطه جنسی محافظت شده. جلوگیری از آسیب های مقعدی

پروکتیت چیست؟

پروکتیت (التهاب راست روده) التهاب آخرین بخش راست روده و معمولاً مقعد است. با علائمی مانند مدفوع خونی و شل، مشکل در دفع مدفوع و درد در ناحیه لگن و کشاله ران همراه است.

برخلاف سایر بیماری های التهابی روده، علائم پروکتیت به 15 سانتی متر آخر روده تا مقعد محدود می شود.

پروکتیت: علائم چیست؟

در ابتدای پروکتیت، علائم به ندرت رخ می دهد. حداکثر، افراد مبتلا متوجه می شوند که مقعد بسیار حساس است یا درد در هنگام اجابت مزاج رخ می دهد.

پس از مدتی که در طی آن التهاب در رکتوم گسترش می یابد، علائم زیر ممکن است:

ترشحات خونی و چرکی
حرکات روده خونی-چرکی
احساس دائمی نیاز به رفتن به توالت
حرکات نامنظم روده
بی اختیاری مدفوع
درد و گرفتگی
خروج هوا از روده (نفخ)
خارش در مقعد
مقعد قرمز شده و برآمده

در دوره بعدی پروکتیت، شقاق مقعد، زگیل تناسلی یا فیستول اغلب در مقعد رخ می دهد که اغلب باعث درد شدید می شود.

علائمی که در موارد فردی رخ می دهد به شدت به عوامل ایجاد کننده پروکتیت بستگی دارد. به عنوان مثال، پروکتیت ناشی از سوزاک، به ندرت علائمی ایجاد می کند.

پروکتیت: درمان

درمان پروکتیت به عوامل ایجاد کننده آن بستگی دارد:

درمان عفونت

درمان بیماری التهابی روده

در مورد بیماری التهابی مزمن روده (کولیت اولسراتیو، بیماری کرون)، عامل ضد التهابی مزالازین در ابتدا به عنوان شیاف سه بار در هفته تجویز می شود. اگر این امر باعث بهبودی نشد، دارو به شکل قرص تجویز می شود. پزشکان همچنین اغلب از فوم مزالازین یا تنقیه مزالازین برای پروکتیت اولسراتیو استفاده می کنند. در موارد بسیار شدید پروکتیت اولسراتیو، ممکن است ناحیه ملتهب غشای مخاطی برداشته شود.

درمان دارویی بیماری التهابی مزمن روده ممکن است تا پایان عمر بیمار ضروری باشد.

در مورد پروکتیت اولسراتیو و به طور کلی بیماری های التهابی روده، اغلب به تغییر رژیم غذایی و اجتناب از برخی مواد غذایی که اغلب باعث ایجاد مشکلات می شوند کمک می کند. اینها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، به طور کلی، غذاهایی که به ویژه دارای چربی بالا هستند، به ویژه تند، دودی یا به طور کلی هضم آنها دشوار است، اغلب محرک مشکلات مرتبط با التهاب روده هستند. توصیه های فردی را می توان از یک پزشک یا متخصص تغذیه دریافت کرد.

درمان پروکتیت آلرژیک

درمان آسیب تشعشع

درمان پروکتیت ناشی از اشعه معمولاً ضروری نیست، زیرا این بیماری بسیار خفیف است و در بیشتر موارد خود به خود بهبود می یابد.

درمان علامتی پروکتیت

در بسیاری از موارد، شیاف یا تنقیه روده (تنقیه) به درمان علائم التهاب رکتوم کمک می کند. تنقیه روده شامل عبور آب از طریق مقعد به داخل روده است. با این حال، این اقدام نباید در مورد برخی شرایط از قبل موجود استفاده شود.

در برخی موارد، پزشک ممکن است از گرما یا لیزر برای توقف خونریزی استفاده کند.

چه درمان های خانگی می تواند به پروکتیت کمک کند؟

برخی از درمان‌های خانگی طبیعی که در بسیاری از موارد به مقابله با هموروئید کمک می‌کنند نیز می‌توانند در درمان علائم پروکتیت مفید باشند.

اینها شامل حمام سیتز با پوست درخت بلوط، بابونه یا بومادران است که گفته می شود اثرات ضد التهابی، ضد خارش و تسکین دهنده پوست دارند. این داروهای گیاهی را می توان به عنوان شستشو نیز استفاده کرد.

یکی دیگر از درمان های طبیعی فندق جادوگر است. شیاف ها و پمادهای حاوی ماده موثره که برای هموروئید موجود است نیز در بسیاری از موارد پروکتیت به طور علامتی کمک می کند.

درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهبود نیافت و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.

نظارت بر روند درمان

در موارد متوسط و شدید پروکتیت، سواب های کنترلی منظم از مخاط روده برای ارزیابی موفقیت درمان گرفته می شود. این برای موارد خفیف ضروری نیست.

پروکتیت: علل و عوامل خطر

پروکتیت می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. بیشتر موارد پروکتیت به دلیل رابطه جنسی محافظت نشده است که طی آن بیمار به یک بیماری مقاربتی مبتلا می شود. به طور خاص، عفونت با (لوئز)، سوزاک، HIV (ایدز)، دونوانوز (یک بیماری مقاربتی گرمسیری)، تبخال تناسلی (تبخال تناسلی)، کلامیدیا یا ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) اغلب با پروکتیت همراه است.

خطر ابتلا به پروکتیت در افرادی که به طور مکرر آمیزش مقعدی یا آمیزش جنسی با افراد مختلف دارند، به شدت افزایش می یابد. هنگام قرار دادن اجسام در مقعد در حین رابطه جنسی، ممکن است دیواره روده نیز پاره شود. این آسیب ها همچنین ممکن است به پروکتیت کمک کنند.

پروکتیت همچنین پیامد احتمالی واکنش های آلرژیک به ترکیبات شیاف، کاندوم یا روان کننده ها است.

علاوه بر این، رویدادهای تروماتیک و استرس روانی محرک‌های بالقوه پروکتیت به معنای تعامل روان‌تنی هستند.

رادیوتراپی برای سرطان یا دیگر قرار گرفتن در معرض اشعه نیز از علل احتمالی پروکتیت است.

پروکتیت: معاینات و تشخیص

برای تشخیص پروکتیت، پزشک ابتدا سابقه پزشکی بیمار (تاریخچه) را می پرسد. علائم توصیف شده توسط بیمار و هر بیماری موجود معمولاً اولین نشانه های پروکتیت را ارائه می دهد. پزشک برای تشخیص قابل اعتماد از سه روش معاینه استفاده می کند:

بازرسی مقعد

پزشک بررسی می کند که آیا تغییرات التهابی در مقعد مانند قرمز شدن غشای مخاطی وجود دارد یا خیر.

معاینه رکتال دیجیتال

در طول معاینه دیجیتال رکتوم (DRU)، پزشک از انگشت برای احساس مقعد و اندام های اطراف استفاده می کند. "دیجیتال" از واژه لاتین "digitus" گرفته شده است که به معنای "انگشت" است. در این مورد، ربطی به ارزیابی دیجیتال به معنای فناوری اطلاعات مدرن ندارد. بنابراین این اصطلاح تا حدودی گمراه کننده است.

رکتوسکوپی

اگر عفونت علت پروکتیت باشد، تشخیص قابل اعتماد فقط در آزمایشگاه قابل انجام است. از جمله، DNA باکتری در سواب های گرفته شده از غشای مخاطی در طول رکتوسکوپی شناسایی می شود.

پروکتیت: سیر بیماری و پیش آگهی

افراد مبتلا به پروکتیت اغلب به دلیل احساس شرم مدت طولانی منتظر می مانند تا در مورد علائم خود به پزشک مراجعه کنند. با این حال، هرچه درمان پروکتیت طولانی‌تر به تعویق بیفتد، خطر این که التهاب به یک بیماری مزمن تبدیل شود و تنها با جراحی قابل درمان باشد، بیشتر می‌شود.

اگر با اولین علائم در دستگاه گوارش بلافاصله با پزشک مشورت کنید، درمان می تواند بلافاصله شروع شود. تقریباً در تمام موارد درمان شده پروکتیت، مبتلایان پیش آگهی خوبی دارند و این بیماری به طور کامل قابل درمان است.

برخلاف سایر بیماری های التهابی روده، خطر سرطان روده با پروکتیت به طور قابل توجهی افزایش نمی یابد. با این حال، پروکتیت خطر تشکیل پولیپ مقعد را افزایش می دهد.