قارچ ناخن چقدر مسری است؟
عوامل بیماری زا از قارچ ناخن، به اصطلاح قارچ های شاخه ای یا قارچ های رشته ای (درماتوفیت ها) مانند پای ورزشکار توسط اسمیر یا عفونت تماسی منتقل می شوند. انتقال می تواند مستقیم باشد ، از طریق تماس بدن دو نفر یا از طریق اشیا shared مشترک. این اشیا can می توانند به عنوان مثال حوله ، قیچی ناخن یا لباس مانند جوراب یا کفش باشند.
بنابراین توصیه می شود که در صورت امکان منسوجات را بجوشانید و اشیا shared مشترک را با ضد عفونی کننده تمیز کنید تا از انتقال قارچ تا حد ممکن جلوگیری شود. خطر عفونت نیز به ویژه در بالا است شنا استخرها یا سونا ، جایی که مردم با پای برهنه می روند و محیط گرم و مرطوب باعث رشد عوامل بیماری زا می شود. در بسیاری از حمام ها دوش مخصوص پا برای این منظور وجود دارد ، که دارای اثر ضد عفونی کننده هستند و برای از بین بردن عوامل بیماری زای پا و قارچ ناخن.
خشک کردن کامل پاها و پوشیدن کفشهای خیلی تنگ و قابل تنفس نیز مهم است ، زیرا عوامل بیماری زای قارچ دوست دارند به سرعت در گرمای مرطوب تکثیر شوند. قارچ ناخن بسیار عفونی است و می تواند از حیوان به انسان و همچنین از انسانی به انسان دیگر منتقل شود. علاوه بر این ، اسپورهای قارچ می توانند روی سطوح مختلف سقوط کرده و از این طریق نیز منتقل شوند.
از آنجا که قارچ ناخن مسری است ، افرادی که اغلب در مکان های عمومی هستند (شنا استخر ، و غیره) باید استفاده کنید ضد عفونی کننده به طور منظم. فقط به این ترتیب می توان از قارچ عفونی ناخن جلوگیری کرد.
پس از هجوم قارچ در ناحیه بستر ناخن ، ضخیم شدن ناخن به وجود می آید. این باعث ناپایداری ناخن و خرد شدن آن می شود. این امر به ویژه هنگام بریدن ناخن مشخص می شود ، سپس در ناحیه نوک ناخن به طور کامل یا ناقص می شکند.
بعلاوه ، رنگ ناخن مشخصه قارچ ناخن است. ناخن پا بیشتر ابری می شود ، مایل به زرد ، قهوه ای می شود. بستر براق و ناخن صورتی ناپدید می شود. همچنین ضخیم شدن آن مشخص و اولین علامت آلودگی به قارچ ناخن است.
ضخیم شدن ناخن باعث برجستگی ناخن می شود که از شکل اولیه خارج می شود. تغییر شکل ناخن نیز نشانه قارچ ناخن است. همچنین ممکن است قسمت هایی از ناخن از پوست جدا شود.
کل ناخن به ندرت جدا می شود ، و فقط در موارد عفونت قارچی شدید و در صورت عدم درمان. این واقعیت که قسمت هایی از ناخن می تواند از پوست جدا شود ، می تواند به ناپایداری ناخن نیز منجر شود. این بی ثباتی سپس با لرزیدن ناخن آشکار می شود.
قارچ ناخن نه تنها برای بسیاری از افراد مبتلا یک مشکل آرایشی است ، زیرا همچنین می تواند ایجاد کند درد، حتی گاهی اوقات درد شدید. شکایت ها به ویژه هنگام راه رفتن بروز می کنند. ناخن با حمله قارچی تغییر می کند ، از جمله موارد ضخیم تر می شود.
ناخن ضخیم شده دیگر جایی در کفش ها پیدا نمی کند و هنگام راه رفتن فشار می دهد و باعث می شود درد. علاوه بر این ، ناخن های آسیب دیده اغلب رشد می کنند. پوست اطراف آن اغلب قرمز شده و همچنین تحت تأثیر عفونت قرار دارد و بنابراین یک نقطه ورود مناسب برای باکتری.
اینها باکتری قادر به تکثیر موضعی هستند ، اما همچنین قادر به مهاجرت بیشتر به بافت هستند. سپس یک نفر از قرمزی یا به طور عامیانه از یک صحبت می کند گل سرخ. مناطق پوست آسیب دیده نه تنها قرمز ، بلکه گرم و دردناک نیز هستند.
باکتری همچنین می تواند به بستر ناخن مهاجرت کند ، که قبلا توسط قارچ ها آسیب دیده بود ، که می تواند منجر به خونی بستر ناخن شود. این نیز با مرتبط است درد، به خصوص هنگام راه رفتن با کفش. قارچ ناخن نه تنها در تغییر رنگ و تغییر شکل ناخن های آلوده بیان می شود ، بلکه در رنج نگران کننده ای است که اغلب توسط شخص ناخوشایند نیز ایجاد می شود. بو.
بسیاری از افراد مبتلا قبل از ایجاد بوی نامطبوع مدتها از عفونت قارچ ناخن رنج می برند. این به این دلیل است که یک درماتوفیت خالص ، یعنی عفونت قارچی ناخن منجر به ایجاد بو نمی شود. این تنها در مواردی است که باکتری ها علاوه بر این به ناخن آسیب دیده از مدت طولانی آلوده حمله می کنند.
La بو با پای عرق کرده و پنیر قابل مقایسه است. علاوه بر این ، زمینه منشا آن مانند عرق بوی بد است. این در زمان توسعه بدون بو است.
بوی نامطبوع فقط زمانی ایجاد می شود که باکتری ها برخی از عناصر عرق را تجزیه کنند. بنابراین در مورد قارچ ناخن نیز وجود دارد. حمله قارچ ناخن خالص معمولاً باعث خارش نمی شود.
در بسیاری از موارد ، نه تنها ناخن بلکه پا نیز تحت تأثیر عفونت قارچی قرار می گیرد. در بیشتر موارد ، عفونت پا در ابتدا وجود دارد و سپس به ناخن گسترش می یابد. اگر پا توسط قارچ آلوده شود ، اغلب در مناطق آسیب دیده خارش ایجاد می شود.
اگر پای یک ورزشکار اضافی ناحیه پوست اطراف ناخن را آلوده کرده باشد ، این می تواند با خارش ناشی از قارچ ناخن اشتباه گرفته شود. برای جلوگیری از عفونتهای گسترده تر ، باید هر دو عفونت درمان شوند. مانند ناخن های پا ، ناخن های دست نیز می توانند تحت تأثیر قارچ ناخن قرار بگیرند.
ناخن های آسیب دیده اغلب تغییر رنگ ، ضخیم و خرد می شوند. علت برای ناخن انگشت قارچ ها همانطور که قبلاً تا حدی از نام گرفته شده اند ، قارچهای رشته ای (درماتوفیت ها) هستند. درماتوفیت ها تقریباً در همه جا در محیط ما ، از جمله در حیوانات آلوده ، در خاک و همچنین خود ما یافت می شوند.
قارچ ها از طریق زخم و ترک وارد بستر ناخن می شوند و بنابراین ناخن ها را آلوده می کنند. استفاده از ناخن مصنوعی یک عامل خطر است ، به خصوص اگر ناخن ها هنگام استفاده از آن تمیز نباشند یا فقط به صورت پراکنده تجدید شوند. درماتوفیت ها قادر به نشستن در چسب مورد استفاده ، تکثیر و در نهایت مهاجرت به ناخن طبیعی هستند.
عفونت ناخن می تواند با لاک زدن مکرر ناخن انگشت نیز رخ دهد ، زیرا لاک های ناخن حاوی استون و پاک کننده های لاک ناخن که اغلب در این فرآیند استفاده می شود ، به کوتیکول آسیب می زند و در نتیجه قارچ ها را در دسترس قرار می دهد. از نظر پروفیلاکتیو باید به سراغ محصولات فاقد استون بروید. بیماری / عفونت ناخن اغلب توسط کسانی که فقط دیر به آن مبتلا می شوند به این ترتیب شناخته می شود.
در مراحل اولیه ، قارچ ناخن عمدتا از طریق تغییر رنگ ناخن یا ناخن های زردرنگ و همچنین از طریق تغییر شکل ، مانند تشکیل شیار ، خود را نشان می دهد. اینها همچنین کسل کننده و کم رنگ به نظر می رسند. در طول و در صورت عدم درمان قارچ ناخن ، این تغییر رنگ ها می توانند به سیاه و سفید مایل به سبز تغییر کنند. این تغییر رنگ سبز و سیاه هنگامی اتفاق می افتد که باکتری ها علاوه بر قارچ ها ، ناخن آلوده را نیز استعمار کنند.
در مرحله پیشرفته به اصطلاح ناخن های خرده ایجاد می شود. این بدان معنی است که ناخن آسیب دیده قبلاً به حدی از بین رفته است که شروع به پوسیدگی می کند. این به عنوان یک ناخن شکننده آشکار می شود.
خطری که در مرحله پیشرفته و وجود ناخن های شکننده وجود دارد این است که ناخن از این مرحله می تواند آسیب دائمی ببیند ، یعنی ناخن دیگر قادر به بازسازی کامل و رشد مناسب نیست. عفونت ناخن با درماتوفیت ها مسری است. فرد مبتلا می تواند نه تنها افراد دیگر را با این قارچ ، بلکه ناخن های سالم و سالم خود را نیز آلوده کند. به همین دلیل بهداشت کامل دستها بسیار مهم است. علاوه بر این ، آنتی میوتیک های به اصطلاح ، یعنی داروهایی که معمولاً به صورت محلی استفاده می شوند ، می توانند به از بین بردن قارچ کمک کنند و بنابراین بازسازی ناخن آسیب دیده را امکان پذیر می کنند.
