معرفی
لنفوم هوچکین یک بیماری تومور بدخیم است سیستم لنفاوی با تورم بدون درد از لنف گره ها پیش آگهی آن ، در مقایسه با بسیاری دیگر از تومورهای بدخیم ، با نرخ بهبودی بالا همراه است و به گسترش تومور بستگی دارد. طی 30 سال گذشته ، پیشرفت چشمگیری در درمان این بیماری حاصل شده است.
اقدامات درمانی با توجه به مراحل سازگار است. به این ترتیب ، به طور متوسط حدود 80٪ از کل بیماران مبتلا به هاجکین لنفوم قابل درمان است اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود ، میزان بهبودی حتی به 90٪ افزایش می یابد. برخی از بیماران با وجود گزینه های درمانی پیشرفته قابل درمان نیستند. روش های درمانی جایگزین ، مانند درمان با هدف آنتی بادی، در حال حاضر موضوع تحقیق هستند.
پیش آگهی در مراحل اولیه 1 و 2 لنفوم
در مرحله I طبقه بندی Ann-Arbor ، لنفوم هوچکین محدود به یک تک است لنف منطقه گره دستورالعمل های درمانی فعلی برای لنفوم هوچکین بدون عوامل خطر فراهم می کند شیمی درمانی در دو چرخه و به دنبال آن تابش. در مرحله دوم طبقه بندی آن-آربر ، هاچکین لنفوم حداقل دو یا بیشتر را تحت تأثیر قرار داده است لنف مناطق گره در یک طرف دیافراگم.
حتی در مورد هاچکین لنفوم دستورالعملهای فعلی بدون فاکتورهای خطرناک II شیمی درمانی متشکل از دو چرخه و به دنبال آن تابش. هر دو مرحله بیشتر به A و B تقسیم می شوند. این مربوط به وجود اصطلاحا است علائم B، یعنی وقوع تب، تعریق شبانه و کاهش وزن.
به اصطلاح مراحل میانی با یک یا چند عامل خطر ، درمان در حال حاضر شامل چهار دوره است شیمی درمانی به دنبال آن تابش انجام می شود. در مراحل اولیه لنفوم هوچکین ، میزان بهبودی پس از یک دوره پنج ساله حدود 90٪ است. میزان بقا در مدت مشابه 95٪ است.
اقدامات شیمیایی و رادیوتراپی ، به ویژه در دوزهای بالا ، بدون عوارض جانبی نیست. تقریباً 15٪ بیماران در طی 10 تا 20 سال از عوارض دیررس رنج می برند. اینها در درجه اول شامل نئوپلازی ثانویه (وقوع تومور دیگری) مانند سرطان پستان or سرطان تیروئید، بلکه قلب مرض.
چنین پیامدهای مربوط به درمان به ویژه در لنفوم های هوچکین در مراحل اولیه نقش مهمی دارند. در نتیجه چشم انداز خوب بهبودی ، خطر مرگ ناشی از عارضه دیررس نسبتاً بیشتر است. پس از حدود 15 سال ، احتمال وقوع سالانه بیماری های مرتبط با درمان حدود 1٪ است.
معیارهای تمایل به پیش آگهی بدتر لنفوم هوچکین اولیه ، یک تومور بزرگ در مدیاستنوم (منطقه بافت واقع شده در حفره قفسه سینه) ، بیش از سه منطقه غدد لنفاوی آسیب دیده ، خون میزان رسوب و علائم B و سن بالای 50 سال. در مرحله III طبقه بندی Ann-Arbor ، حداقل دو یا چند منطقه غدد لنفاوی نه تنها در یک بلکه در هر دو طرف دیافراگم تحت تأثیر قرار می گیرند لنفوم غیر هوچکین. در مرحله چهارم طبقه بندی Ann-Arbor ، درگیری گسترده ای از اندامهایی مانند کبد و ریه ها و همچنین نفوذ بافتی.
گره های لنفاوی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. درمان معمول در مراحل پیشرفته شیمی درمانی متشکل از شش چرخه است. متعاقباً ، الف پرتو درمانی می توان برای از بین بردن بافت بدخیم باقی مانده از درمان استفاده کرد.
رژیم درمانی بسته به سن ، شیوع و عوامل خطر متفاوت است. در مراحل پیشرفته ، میزان بهبودی در پنج سال اول پس از تشخیص ، کمی بیشتر از 50٪ تا 80٪ متفاوت است ، در حالی که میزان بقا بین 80٪ تا 90٪ است. عوامل مختلف پیش آگهی ، و همچنین رژیم های درمانی مختلف مورد استفاده ، دامنه گسترده ای از میزان بقا 5 ساله را توضیح می دهد.
