پیش آگهی | فوراً ادرار کنید

پیش بینی

بستگی به علت اصلی آن دارد اصرار به ادرار کردن، پیش آگهی متفاوت است. به عنوان مثال ، الف مثانه عفونت تحت آنتی بیوتیک درمانی معمولاً پس از یک هفته بدون عواقب بهبود می یابد. اصرار به ادرار کردن، که می تواند به عنوان یکی از اولین علائم نوع I درک شود دیابت، همچنین پیش آگهی بسیار خوبی دارد.

درمان کافی با انسولین احساس تشنگی و در نتیجه اصرار به ادرار کردن. در مقابل ، میل به ادرار در نوع II وجود دارد دیابت یک نتیجه از است آسیب عصبی به مثانه و یک علامت در مراحل آخر دیابت است. در اینجا ، از آنجا که آسیب دیده است ، پیش آگهی به طور قابل توجهی بدتر است اعصاب اغلب حتی تحت یک درمان بهینه از بیماری زمینه ای بازسازی نمی شوند.

در صورت بزرگ شدن پروستات، که باعث افزایش تمایل به ادرار می شود ، پیش آگهی به طور کلی خوب است. اگر چه بزرگ شده است پروستات تحت درمان محافظه کارانه نمی توان به طور معمول اندازه آن را کاهش داد ، رشد مداوم آن را می توان مهار کرد و علائم تمایل به ادرار را نیز می توان با دارو کاهش داد. اگر این کافی نباشد ، معمولاً با برداشتن جراحی می توان پیش آگهی تمایل به ادرار را بسیار بهبود بخشید پروستات. اگر میل به ادرار ناشی از بیماری های مزمن مانند قلب or کلیه نارسایی ، اغلب می تواند با درمان دارویی کافی علیه بیماری زمینه ای یا به طور علامتی در برابر تمایل به ادرار کردن خود بهبود یابد.

پیشگیری

بهترین پیشگیری برای فوریت ادرار به دلیل بیماری های اساسی موجود مانند دیابت, قلب or کلیه بیماری ، درمان و تنظیم بهینه این بیماری ها است ، به طوری که اشتیاق به دفع ادرار به هیچ وجه ایجاد نمی شود. اگر تمایل به ادرار ناشی از داروی کمبود آب بدن است (دیورتیک ها) ، باید توجه داشت که این موارد در عصر مصرف نشوند ، که حداقل اشتیاق شبانه به ادرار را کاهش می دهد. اگر اشتیاق به دفع ادرار به دلایل ظاهری بیرونی نباشد ، باید مصرف قهوه یا الکل را به حداقل برسانید ، که هر دو منجر به تمایل خاصی به ادرار می شود.