برای جلوگیری از خطر سقوط ، باید به کاهش توجه شود عوامل خطر.
عوامل خطر ذاتی
- اختلالات تعادل
- محدودیت های عملکردی و شناختی
- کاهش شنوایی و عملکرد بصری
- عضلات ضعیف (عضلات پا)
- قدرت گرفتن کم
- ضعف عمومی
عوامل خطر خارجی
- عوارض جانبی دارو (از جمله بنزودیازپین ها).
- چند داروئی (> 4 داروی تجویز شده).
- شرایط محیطی (به عنوان مثال ، آب و هوای نامساعد).
- نقاط خطر در خانه (زیر را ببینید).
اقدامات پیشگیری از سقوط (پیشگیری از سقوط)
اقدامات زیر برای سقوط پیشگیری می تواند مفید باشد:
- تطبیق سمعک / سمعک
- حضور در دوره های آموزش تقویت / استقرار
- کفش های محکم را توصیه کنید
- آموزش راه رفتن شامل آموزش تعادل
- از کار سربار خودداری کنید
- بازدید از خانه برای تنظیم محیط - مناطق خطرناک زیر باید بررسی یا کاهش یابد:
- روشنایی (بهینه؟)
- فرشهای ضخیم و دوندگان فرش گشاد و همچنین سایر خطرات لغزش (مانند اشیایی که دور آن خوابیده اند ؛ کابل) در حال اجرا آزادانه کفش ، لباس ، اسباب بازی و غیره) ؛ در صورت لزوم ، فرش ها را با نوار دو طرفه محکم کنید
- کف واکس دار
- با کاشی های فرش پله ها و سایر سطوح لغزنده را در برابر لغزش مقاوم کنید
- اولین و آخرین پله را علامت گذاری کنید
- نرده های لرزان
- با نردبان به نقص کیفیت توجه کنید
- اقدامات زیر باید در قسمت حمام انجام شود:
- بلافاصله حوضچه های آب را در سرویس بهداشتی بردارید
- نوارهای ضد چسبندگی خود چسب را روی کاشی ها و وان ها / دوش ها بمالید
- میله های چنگک را به وان و دوش وصل کنید
- برای طلسم های مکرر سرگیجه ، زیر دوش صندلی وصل کنید
- میله ها یا نرده های دستی روی دیوارها می توانند ایمنی بیشتری ایجاد کنند.
- اگر در آپارتمان از غلتک یا ویلچر استفاده می شود ، باید فضای کافی برای آن ایجاد شود.
