اندازه دو میلی‌متر، با بال‌های ظریف، بدن‌های بژ و چشم‌های مهره‌ای سیاه - به نظر نمی‌رسد پشه‌های خاکی می‌توانند ترس و وحشت ایجاد کنند. اما آنها می توانند به خصوص در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری و همچنین در منطقه مدیترانه بد باشند. زیرا در آنجا، خونخوارهای کوچک می توانند یک بیماری عفونی را که تحت شرایط خاص می تواند کشنده باشد، منتقل کنند: لیشمانیوز.
این بیماری توسط تک یاخته های تاژک دار (لیشمانیا) ایجاد می شود که به عنوان انگل در میزبان خود زندگی می کنند. به چندین شکل رخ می دهد:
- لیشمانیوز جلدی: در اینجا فقط پوست درگیر می شود. این بیماری برآمدگی حلب یا برآمدگی شرقی نیز نامیده می شود.
- لیشمانیوز مخاطی پوست: انگل ها به پوست و غشای مخاطی (به ویژه در نازوفارنکس) حمله کرده و سپس به اندام های قفسه سینه (مانند حنجره، نای) گسترش یافته اند.
چگونگی پیشرفت لیشمانیوز در موارد فردی بستگی به نوع لیشمانیا و وضعیت سیستم ایمنی بدن بیمار دارد.
مرگ بر اثر کم خونی
لیشمانیوز می تواند سیر فردی بسیار متفاوتی داشته باشد. در لیشمانیوز احشایی خطرناک، افراد مبتلا اغلب احساس خستگی و بی حالی می کنند و تب دارند. کبد و طحال بزرگ می شوند. هنگامی که شمارش خون بررسی می شود، پان سیتوپنی - کمبود همزمان گلبول های سفید (لکوسیت ها)، گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز) و پلاکت ها (ترومبوسیت ها) - قابل توجه است. زمانی اتفاق می افتد که انگل بر تشکیل خون در مغز استخوان تأثیر می گذارد.
کمبود گلبول های قرمز باعث کم خونی شدید می شود که کنترل آن دشوار است. در بدترین موارد، لیشمانیوز احشایی منجر به مرگ می شود.
سگ به عنوان بن بست پاتوژن
بدون تاکسی، بدون بیماری - درست است؟
زیرا عوامل بیماری زا به انتقال از یک میزبان به میزبان دیگر توسط کابین پشه خاکی بستگی دارند. بدون کابین، بدون بیماری - در واقع یک معادله ساده. با این حال، این معادله دیگر در آلمان کار نمی کند - به لطف گرمایش جهانی، حشرات گرما دوست اکنون می توانند در اروپای مرکزی نیز پخش شوند:
اولین نمونه های پشه خاکی در سال 1999 در آلمان کشف شد و اولین مکان پرورش پشه خاکی در سال 2001/2002 شناسایی شد. در این میان، مکان‌های بیشتری از آفات، عمدتاً در بادن-وورتمبرگ و راینلاند-فالتز و عمدتاً در داخل شهرها و روستاها اضافه شده است. پشه خاکی در سایر مناطق اروپای مرکزی (مانند فرانسه، بلژیک و اتریش) نیز کشف شده است.
اما آنچه که پشه خاکی در آلمان می تواند منتقل کند، ویروس ها هستند – مانند آنهایی که باعث تب توسکانی می شوند (همچنین به نام تب فلبوتوموس یا تب پشه خاکی نیز شناخته می شوند). این یک بیماری شبیه آنفولانزا است که می تواند باعث مننژیت شود.
کارشناسان بر این باورند که با تغییرات آب و هوایی، گونه های پشه خاکی و همراه با آنها پاتوژن های بیشتری به آلمان خواهند آمد.
