معایب
در بیشتر موارد ، ضعف حرکت چرخشی مانند قبل از عمل باقی مانده است. این احتمالاً در آینده با انتقال عضله اضافی بهبود می یابد. بعلاوه ، این ایمپلنت یک پروتز بزرگ است که پس از 10 تا 20 سال در صورت شل شدن باید برداشته شود. در این حالت ، عمل جراحی تجدید نظر اغلب هزینه بر است و کاشت پروتز جدید اغلب دیگر امکان پذیر نیست ، به طوری که عملکرد مفصل شانه ممکن است گم شود.
مراقبت پس از آن
زمان درمان پس از عمل به شدت به زمان عمل بستگی دارد. اگر زود انجام شود ، عضلات و تاندون ها هنگام نصب پروتز می توان از آن صرف نظر کرد. در برخی موارد ، پس از 1 تا 2 هفته می توان به آرامی تحت نظارت فیزیوتراپی بر روی شانه تمرین مجدد کرد. اگر عمل طولانی مدت منتظر بماند ، اکثر موارد تاندون ها و عضلات نیز باید برداشته شوند. در این حالت ، بی حرکتی بعد از عمل در یک باند Gilchrist به مدت 6 هفته غیر معمول نیست.
خلاصه
La پروتز شانه معکوس امکان بازیابی عملکرد a را ارائه می دهد مفصل شانه پوشیدن در ترکیب با ناتوانی عملکرد روتاتور کاف. با وارونه ساختن مفصل طبیعی ، مرکز چرخش شانه به سمت پایین و داخل منتقل می شود. در نتیجه ، فقط عضله دلتوئید برای حرکت مورد نیاز است ، عضلات روتاتور کاف غیرضروری شدن
به خصوص درد در مفصل شانه با این عمل راحت می شود. به همین ترتیب ، تحرک جلو بازو اغلب محدود نمی شود. با این حال ، در بسیاری از موارد ، حرکات چرخشی دیگر امکان پذیر نیست.
علاوه بر عوارض معمول مرتبط با جراحی ، پروتز ممکن است شل یا از بین برود. اگر بعد از یک تا دو دهه پروتز باید دوباره برداشته شود ، این اغلب یک مداخله تجدید نظر گسترده و در بسیاری از موارد از دست دادن کامل عملکرد مفصل شانه است. اگر درمان زودهنگام آغاز شود ، می توان درمان پیگیری را پس از یک تا دو هفته آغاز کرد. اگر دوره عمل پیچیده باشد ، بی حرکتی مداوم تا 6 هفته ضروری است.
