پروتز دیسک بین مهره ای LWS

بیماریهای دژنراتیو (مربوط به سایش) ستون فقرات کمر به طور فزاینده ای شایع می شوند. از یک طرف ، اینها به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری رخ می دهند ، اما همچنین می توانند در اثر ضربه به وجود آیند یا توسط عواملی مانند ساعات طولانی کار در رایانه تقویت شوند. اضافه وزن و عدم ورزش. چنین انحطاطی از دیسکهای بین مهره ای (قسمتهای غضروفی بین 5 مهره کمر) می تواند منجر به ناراحتی مشخص شود ، از جمله درد و بی حسی در پشت ، که می تواند به باسن و گاهی حتی به پاها تابش کند.

از آنجا که این امر کیفیت زندگی مبتلایان را به شدت محدود می کند ، آنها اغلب با درخواست کمک سریع با پزشک مشورت می کنند. اولین قدم معمولاً آزمایش یک درمان محافظه کارانه است ، اما این اغلب تأثیر مطلوبی ندارد. در حالی که در چنین مواردی در گذشته سفت شدن ستون فقرات (اسپوندیلودز) معمولاً توصیه می شد ، امروزه تمایل به استفاده از پروتز دیسک وجود دارد.

در مقایسه با سفت شدن جراحی ستون فقرات ، قرار دادن پروتز دیسک ایمن ترین روش برای بیمار است. به منظور محافظت از نخاع، روش جراحی در عمل پروتز دیسک ایجاد یک برش پوستی به طول 5 تا 8 سانتی متر در قسمت تحتانی شکم است. این روش معمولاً حدود 1 تا 2 ساعت طول می کشد و در زیر انجام می شود بیهوشی عمومی.

دیسک مورد نظر ابتدا از طریق برش (دیسککتومی) برداشته می شود. فضایی که اکنون آزاد شده است توسط کاشت ، پروتز دیسک پر می شود. این پروتز معمولاً از دو صفحه فلزی تشکیل شده است که بین آنها یک لایه پلاستیک قرار می گیرد.

این امر به منزله اطمینان از این است که ایمپلنت از یک سو می تواند به خوبی و محکم به درون ساختارهای اطراف رشد کند و از طرف دیگر می تواند تحمل حرکات گسترده در ناحیه ستون فقرات کمر را داشته باشد. از آنجا که ضخامت پروتز با ضخامت پروتز سازگار است دیسک بین مهره ای و دارای تغییر شکل خاصی است ، تحرک کمر پس از عمل باید در نهایت تقریباً به همان اندازه قبل از بیماری طبیعی باشد. اگر همه چیز بدون عارضه پیش رود ، بیمار معمولاً می تواند روز دوم پس از عمل بیمارستان را ترک کند.

اول از همه ، او مجبور است یک باند نرم (حدود 6 هفته) بپوشد تا روند بهبودی را به خطر نیندازد. حداکثر در پایان این دوره ، همه چیز باید به خوبی بهبود یافته باشد و بیمار می تواند به زندگی روزمره و شغلی عادی خود برگردد ، اگرچه این اغلب در حالی که پانسمان روشن است امکان پذیر است. در صورت امکان ، فقط باید کمی بیشتر صبر کنید تا به ورزشهای شدید بپردازید. دوچرخه سواری یا شنا، از طرف دیگر ، مشکلی نیست.

به منظور اطمینان از یک دوره مطلوب ، توصیه می شود فیزیوتراپی را در درمان طولانی مدت ادغام کنید. قرار دادن پروتز دیسک برای بیماری های علامت دار ستون فقرات کمر از چند سال پیش به عنوان درمان انتخابی در نظر گرفته شده است ، زیرا با موفقیت بسیار بالا (تقریباً 90٪) همراه است و خطر عوارض آن بسیار کم است. از مزایای سایر اقدامات احتمالی نیز می توان به حفظ دامنه حرکتی طبیعی ستون فقرات کمر و به ویژه بازتوانی سریع از طریق گزینه بسیج مستقیم اشاره کرد.