مدت زمان کهیر
طول مدت بیماری بسیار متغیر و غیرقابل پیش بینی است. باید بین فرم حاد و مزمن تمایز قائل شد. حدود نیمی از بیماران فرم حاد دارند.
این ممکن است طی چند روز تا چند هفته فروکش کند یا چند ماه ادامه یابد. حداکثر پس از 6 ماه بیماری به خودی خود فروکش می کند. بثورات می تواند در این دوره تغییر کند.
کندوهای منفرد پس از چند روز عقب می روند ، اما همیشه کهیرهای جدید شکل می گیرند. بثورات می توانند در اطراف سرگردان باشند تا اینکه بعد از هفته ها یا ماه ها از بین بروند. تقریباً در نیمی از بیماران یک نوع بثورات مزمن ایجاد می شود.
این می تواند تا 5-10 سال طول بکشد. به خصوص مکرر اشکال کهیر وجود دارد که ناشی از محرک های فیزیکی ، غیرقابل کنترل یا در نتیجه عفونت های مزمن روده است. علائم کهیر مزمن غالباً به شکل حاد مشخص نیست. با وجود سیر طولانی بیماری ، تقریباً در همه موارد کهیر به مرور خود به خود ، چه مزمن و چه حاد ، بهبود می یابد.
کهیر در کودکان
کهیر در کودکان یک بیماری نادر نیست. بیش از همه ، یک فرم حاد معمولی است. کهیر در اینجا فقط برای چند روز یا چند هفته اتفاق می افتد. پس از آن کاملاً بهبود می یابد.
در بسیاری از موارد ، علل آن عفونت ها و بیماری های ویروسی است. بیماری های ویروسی معمولی که در آنها تجربه می شود کودکی باعث کهیر حاد علاوه بر آنفولانزامانند عفونت ها ، فارنژیت or گوش میانی عفونت ها آلرژی های تازه شناخته شده نیز می توانند باعث کهیر شوند.
آلرژی به غذا یا حتی آلرژی دارویی اغلب عامل ایجاد کهیر است. عوامل تحریک کننده جسمی در جوانان نادر است. درمان بیشتر با داروهای خانگی انجام می شود.
آنتی هیستامین ها همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد. به طور معمول ، کندوها در مدت زمان بسیار کوتاهی به خواست خود فروکش می کنند. در کودکان باید مراقبت های ویژه ای انجام شود تا از خراشیده نشدن کهیرها اطمینان حاصل شود. آسیب های پوستی همراه با خونریزی همیشه با خطر عفونت های ثانویه همراه است ، به خصوص در کودکانی که از آگاهی بهداشتی پایین تری نسبت به بزرگسالان برخوردار هستند.
