ویژگی های خاص
ویژگی های ویژه بانوان
عفونت های دستگاه ادراری در زنان نسبتاً مکرر اتفاق می افتد. دلیل آن فاصله کم از خارج از طریق است مجرای ادرار به مثانه. همه عفونت های دستگاه ادراری در زنان نیازی به درمان آنتی بیوتیکی ندارند.
در بعضی موارد، درد برای چند روز درمان کافی است. با این حال ، زنان در بارداری همیشه باید با آنها درمان شود آنتی بیوتیک ها. زنانی که مرتباً از عفونت ادراری رنج می برند (عفونت های مكرر مجاری ادراری) می توانند به صورت پیشگیری پیشگیری شوند.
این کار را می توان به طور مستقل با داروهای گیاهی انجام داد. اینها شامل کرن بری به شکل آب میوه یا قرص است. با پزشک معالج می توان در مورد اقدامات پیشگیرانه دارویی بحث کرد.
زنان تمایل به رشد دارند سيستيت در سنین میانسالی بسیار بیشتر از مردان است. در حین بارداری میزان عفونت ادراری حتی بیشتر است. در حدود 4-7٪ موارد بروز می کنند.
چنین عفونی در طی بارداری همیشه پیچیده در نظر گرفته می شود ، بنابراین باید همیشه با آن درمان شود آنتی بیوتیک ها. از نظر تشخیصی ، تجزیه و تحلیل ادرار از اهمیت بیشتری برخوردار است ، همانطور که برای زنان غیر باردار نیز اهمیت دارد. کشت ادرار نیز باید انجام شود.
این جایی است که عوامل بیماری زا دقیق تعیین می شود و ارزیابی می شود که کدام آنتی بیوتیک ها در برابر این عوامل بیماریزا موثرترین هستند. در دوران بارداری ، باکتریوری بدون علامت ، یعنی عفونت مجاری ادراری که فقط در ادرار نشان داده می شود اما هیچ علائمی ایجاد نمی کند ، همچنین باید درمان شود. دلیل این امر فرض در دستگاه ادراری است عفونت در دوران بارداری باعث افزایش نرخ تولد زودرس می شود.
علاوه بر این ، در صورت عدم درمان ، این خطر وجود دارد که عفونت مجاری ادراری به التهاب لگن کلیه تبدیل خواهد شد. در دوران بارداری ، فقط می توان از آنتی بیوتیک های خاصی برای درمان آن استفاده کرد عفونت مجاری ادراری. اینها شامل داروهایی از گروه سفالوسپورین ها و آموکسی سیلین.
فوسفومایسین توسط برخی از نویسندگان به عنوان گزینه اول ، توسط برخی دیگر به عنوان انتخاب دوم توصیه می شود. توصیه های مربوط به مدت زمان درمان متفاوت است ، در راهنما مدت زمان درمان 1 روز توصیه می شود. التهاب لگن کلیه باید با سفالوسپورین درمان شود. با توجه به شدت تصویر بالینی ، یک درمان بستری باید در نظر گرفته شود.
عفونت ادراری نیز می تواند در دوره پس از زایمان رخ دهد. مانند بارداری ، این مورد بیشتر از زنان غیر باردار در اینجا اتفاق می افتد. علائم این است سوزش درد هنگام ادرار کردن و تکرر اصرار به ادرار کردن.
برای تشخیص باید آزمایش ادرار انجام شود. در صورت وجود عفونت ادراری ، تعداد سفید افزایش می یابد خون سلولها را می توان در ادرار تشخیص داد ، به این لکوسیتوریا می گویند. در بیشتر موارد ، درمان آنتی بیوتیکی دنبال می شود.
با این حال ، در هر مورد باید توسط متخصص زنان و زایمان در این مورد تصمیم گیری شود. عفونت ادراری که در دوران شیردهی اتفاق می افتد در نهایت چیزی بیش از عفونت ادراری در دوران بارداری نیست. تفاوت اصلی این است که عفونت در دوران بارداری باید همیشه با آنتی بیوتیک درمان شود.
در دوره شیردهی می توان به صورت جداگانه تصمیم گرفت که آیا درمان با آنتی بیوتیک ضروری است. آنتی بیوتیک های خاصی وجود دارد که می تواند در دوران بارداری و شیردهی با خیال راحت استفاده شود. از جمله اینها می توان به سفالوسپورین ها اشاره کرد.
