وقتی با مرحله اسکیزوفرنی روبرو هستم به عنوان یک فرد مبتلا چه کاری انجام می دهم؟
همانطور که قبلاً بحث شد ، تعداد بسیار کمی از مردم آگاهانه احساسات خود را درک می کنند اسکیزوفرنیا به عنوان یک بیماری و نمی تواند اولین علائم عود را چنین تفسیر کند. اگر شخصی از آن رنج می برد اسکیزوفرنیا برای مدت زمان طولانی تر و رابطه خوبی با او دارد روانپزشک، می توان فواید درمان را به او نشان داد و می توان او را ترغیب کرد که به طور فعال همکاری کند. چنین بیمارانی به احتمال زیاد به علائم و سیر عود-بهبودی خود توجه می کنند.
با این حال ، آنها نمی توانند کاری بیش از مشورت با خود انجام دهند روانپزشک. تنها کمک در موارد شدید اسکیزوفرنیا مراقبت های تخصصی با دارو درمانی و بستری احتمالی در بیمارستان است. بنابراین اگر بیمار متوجه نزدیک شدن مجدد عود شد ، باید در اسرع وقت با درمانگر خود تماس بگیرد. با این حال ، معمولاً بستگان هستند که اولین علائم را مشاهده می کنند. یا روان پریشی اسکیزوفرنیک چیست؟
اگر به مرحله اسکیزوفرنی مشکوک باشم چه کارهایی را می توانم انجام دهم؟
در صورت ادامه بیماری برای مدت طولانی ، افراد و خانواده معمولاً اولین کسی هستند که متوجه می شوند فردی به اسکیزوفرنی مبتلا می شود یا در آستانه عود اسکیزوفرنی قرار دارد. بنابراین نزدیکان می توانند سریعتر از فرد مبتلا واکنش نشان دهند. با این حال ، از آنجا که علائم قبل از عود در افراد مختلف متفاوت است ، تشخیص علائم جدید همیشه آسان نیست.
بسیاری از مبتلایان می دانند که چگونه بیماری خود را پنهان کنند و اغلب در زندگی روزمره کاملاً چشمگیر به نظر می رسند. بنابراین تنها خویشاوندان نزدیک این فرصت را دارند که متوجه اولین تغییرات شوند. با این حال ، همانطور که بسیاری از بیماران به دلیل بیماری خود را از محیط خود جدا می کنند ، هیچ خانواده نزدیکی وجود ندارد که بتواند تغییر در علائم را تشخیص دهد.
بنابراین برای بیماران و نزدیکان آنها تشخیص عود قریب الوقوع بسیار دشوار است. اگر دوستان و اقوام به بدتر شدن اسکیزوفرنی مشکوک شوند ، چاره ای جز مشورت با پزشک خود ندارند. واکنش سریع به عود در حال توسعه معمولاً نه به دلیل پیاده سازی ، بلکه به دلیل شناخت اولیه مشکل با شکست مواجه می شود.
علائم در کودکان چیست؟
کودکان بسیار نادر از اسکیزوفرنی رنج می برند. شروع بیماری معمولاً در اوایل بزرگسالی است ، گاهی اوقات کمی زودتر ، یعنی در نوجوانان ، اما تقریباً هرگز در کودکی. بنابراین ، "معمولی" هرگز واژه ای نیست کودکی اسکیزوفرنی ، نه برای علائم واقعی و نه قطعاً برای اولین علائم یک حاد.
بنابراین اولین تغییراتی که کودکان قبل از اسکیزوفرنی از خود نشان می دهند ، معمول و مشخص نیستند. در اصل ، علائم مشابه بزرگسالان بیش از همه ممکن است نوسانات خلقی، انزوای اجتماعی ، اختلالات شناختی مانند مشکلات تمرکز و غیره. با این حال ، اینها می توانند با تمام فشارهای روحی و بیماری رخ دهند ، به همین دلیل شاخص های خاصی برای اسکیزوفرنی نیستند.
با این حال ، از آنجا که همه بیماری های روانی باید درمان شوند ، به ویژه با چنین بیماران جوانی ، مهمترین اقدام همیشه مراجعه به پزشک است. والدین معمولاً درک خوبی دارند که کدام یک از مشکلات خلقی طبیعی است و کاملاً غیرمعمول است. بنابراین اگر به نظر می رسد کودکی به ویژه افسرده ، منزوی ، بیش از حد مشکوک یا به طرز غیرمعمول غیرمعمول و بدون هیچ دلیل مشخصی دیده می شود ، باید توسط پزشک ویزیت شود.
