آنزیم های قلبی: انواع، اهمیت، مقادیر طبیعی (با جدول)

آنزیم های قلبی چیست؟

آنزیم ها پروتئین هایی هستند که وظایف خاصی را در سلول های بدن انجام می دهند. اگر سلول ها آسیب ببینند، آنزیم ها وارد جریان خون می شوند و با آزمایش خون قابل اندازه گیری هستند. مقادیر خونی تعیین شده در آزمایشگاه که نشان دهنده آسیب قلبی است اغلب - از نظر علمی نه کاملاً صحیح - تحت عنوان "آنزیم های قلبی" گروه بندی می شوند. برای مثال، اینها شامل هورمون‌ها و بلوک‌های پروتئینی سلول‌های عضله قلب می‌شوند.

آنزیم قلب کراتین کیناز (CK)

کراتین کیناز آنزیم مهم متابولیسم انرژی در سلول های عضلانی است. بسته به نوع سلول، آنزیم ها کمی متفاوت هستند. به آنها ایزوآنزیم های مختلف گفته می شود که با پسوند حرف مشخص می شوند. ایزوآنزیم CK-MB می تواند در درجه اول به قلب اختصاص داده شود و بنابراین می تواند آسیب سلولی به عضله قلب را نشان دهد.

بنابراین، نسبت دو ایزوآنزیم بسیار مهم است. اگر CK-MB و CK-MM هر دو بالا باشند، این نشان دهنده منشاء ماهیچه های اسکلتی است. با این حال، اگر CK-MM نرمال باشد، در حالی که آنزیم قلبی CK-MB به طور قابل توجهی از حد بالایی بالاتر رفته است، آسیب قلبی محتمل است.

تروپونین قلبی (cTnI/cTnT).

تروپونین یک پروتئین تنظیم کننده در واحد کاری سلول عضلانی، رشته اکتین است. بسیار خاص اندام است. تروپونین قلبی (cTnl و cTnT) فقط در قلب یافت می شود و بنابراین یک نشانگر بسیار حساس است. حتی اگر فقط یک گرم از عضله قلب آسیب دیده باشد، غلظت آن در خون به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. ارزش آزمایشگاهی تحت تأثیر جراحات یا آسیب سلولی در سایر نقاط بدن قرار نمی گیرد.

میوگلوبین

میوگلوبین یک پروتئین ماهیچه ای است که نقش مهمی در تامین اکسیژن به سلول عضلانی ایفا می کند. برای تشخیص قلبی، مقداری که به صورت جداگانه در نظر گرفته می شود، بسیار نادرست است، زیرا میوگلوبین در تمام سلول های عضلانی بدن یافت می شود. اگر سلول های ماهیچه ای آسیب ببینند، میوگلوبین از سلول به داخل خون نشت می کند. این مقدار پس از حمله قلبی یا هر آسیب عضلانی دیگر به سرعت افزایش می یابد و بنابراین برای تشخیص زودهنگام حمله قلبی مناسب است.

آسپارتات آمینوترانسفراز در واقع یک آنزیم قلبی خاص نیست. برای متابولیسم قند در سلول های ماهیچه اسکلتی و همچنین در عضله قلب مهم است. هنگامی که سلول ها می میرند، AST (GOT) آزاد می شود و به مقدار زیاد وارد جریان خون می شود.

با این حال، غلظت آن تا هشت تا دوازده ساعت پس از حمله قلبی افزایش نمی یابد. از آنجایی که سایر آنزیم های قلبی از نظر ارزش اطلاعاتی برتر هستند، تعیین AST دیگر برای تشخیص انفارکتوس میوکارد مهم نیست.

لاکتات دهیدروژناز (LDH)

هورمون قلبی BNP

BNP هورمونی است که پیش ساز آن (proBNP) توسط سلول های عضله قلب تولید می شود. اگر بار روی قلب افزایش یابد، proBNP بیشتری در جریان خون آزاد می شود تا قلب را تسکین دهد: از طریق افزایش دفع سدیم و گشاد شدن رگ های خونی.

چه زمانی آنزیم های قلبی را تعیین می کنید؟

اگر پزشک بر اساس علائم خاص یا یافته های معاینه مشکوک باشد که بیمار دچار حمله قلبی شده است یا از بیماری قلبی جدی دیگری (مثلاً میوکاردیت یا نارسایی قلبی) رنج می برد، آنزیم های قلبی را از نمونه خون تعیین می کند. علائم معمول بیماری قلبی عبارتند از:

  • ضعف و تنگی نفس در هنگام فعالیت بدنی یا حتی در حالت استراحت.
  • عرق سرد
  • اضطراب
  • رنگ پریدگی یا تغییر رنگ مایل به آبی پوست و لب ها
  • تغییرات در نوار قلب (الکتروکاردیوگرام)

آنزیم های قلبی: مقادیر مرجع

برای تفسیر مقادیر آنزیم قلبی، پزشک باید مقادیر اندازه گیری شده را با جدول مقادیر استاندارد، به اصطلاح مقادیر مرجع، مقایسه کند. در اینجا مروری بر مهمترین مقادیر و اهمیت آنها برای تشخیص قلب خواهید یافت!

آنزیم قلبی

ارزش مرجع

معنی

CK-MB

0 - 25 U/L

یا کمتر از 6٪ از کل CK

افزایش در: انفارکتوس میوکارد یا میوکاردیت.

تروپونین (cTnT/cTnI)

< 0.4 میکروگرم در لیتر

AST

مردان: 10 تا 50 U/L

زنان: 10 تا 35 U/L

پیگیری برای آسیب میوکارد، بلکه برای بیماری های کبد/کیسه صفرا

مردان: 135 تا 225 U/L

زنان: 135 تا 215 U/L

غیر اختصاصی، مناسب برای پیگیری انفارکتوس میوکارد

NT-pro BNP

وابسته به سن، جنس و آزمایشگاه:

مردان کمتر از 50 سال: < 84 pg/ml

مردان 50 تا 65 سال: <194 pg/ml

زنان کمتر از 50 سال: < 155 pg/ml

زنان 50 تا 65 سال: < 222 pg/ml

افزایش در نارسایی قلبی و فشار طولانی مدت بطن چپ

آنزیم های قلبی تنها در صورتی اهمیت پزشکی دارند که افزایش یافته باشند. در بیمارانی که قلب سالم دارند، فقط در غلظت های پایین در خون وجود دارند.

چه زمانی آنزیم های قلبی افزایش می یابد؟

افزایش غلظت آنزیم های قلبی (یا سایر هورمون ها و پروتئین های قلب) نشان دهنده آسیب یا بار بیش از حد بافت عضله قلب است. اینها عمدتاً در بیماری ها یا آسیب های زیر رخ می دهند:

  • حمله قلبی
  • @ التهاب عضله قلب (میوکاردیت)
  • له شدن عضله قلب (کوفتگی قلب)
  • بیماری عروق کرونر

در صورت تغییر در مقادیر آنزیم قلبی چه باید کرد؟

اگر آنزیم های قلبی در طی یک معاینه معمولی به طور آشکار افزایش یافته باشد، همیشه باید علت را پیدا کرد. برای انجام این کار، پزشک آزمایش های بیشتری را روی شما انجام می دهد (به عنوان مثال نوار قلب، اکوکاردیوگرام، کاتتریزاسیون قلب یا MRI).