درمان
یکی از راه های کاهش تعریق استفاده از کلریدهای آلومینیوم است که برخی از آنها در دئودورانت های موجود در داروخانه ها وجود دارد. به صورت محلی اعمال می شود ، به عنوان مثال در ناحیه زیر بغل ، می تواند به عنوان محافظت در برابر رطوبت آزار دهنده (در صورت استفاده منظم) بسیار م veryثر است. در غیر این صورت ، عرقهای "کلاسیک" (همانطور که در اینجا توضیح داده شده است) تحت درمان پزشکی (جراحی) قرار نمی گیرند ، زیرا یک محافظت لازم و یک واکنش حیاتی بدن هستند.
چندین روش جراحی ، کم تهاجمی برای از بین بردن دائمی تعریق وجود دارد ، همانطور که در مورد تصویر بالینی هایپرهیدروز ، در اینجا چند نمونه ذکر شده است. روشی که اکنون با استفاده از سم بوتولینوم (Botox®) در ناحیه مربوطه استفاده می شود (به عنوان مثال زیر بغل). این ماده با سرنگ به صورت مایع در زیر پوست تزریق می شود.
چندین روش درمانی لازم است ، اما پس از چند بار استفاده ، منطقه تحت درمان کاملاً عرق می کند. این روش درمانی حدود شش ماه محافظت می کند تا اینکه باید تکرار شود. مکش از غدد عرقبه عنوان مثال در زیر بغل نیز امکان پذیر است.
برای این منظور ، یک برش کوچک در پوست ایجاد می شود که از طریق آن غدد عرق می توان با کانولهای مخصوص مکش کرد. این اثر بلافاصله قابل مشاهده است. یک راه حل دائمی بدون عرق سر، دست ها ، زیر بغل ها و پاها نوعی کندن فیبرهای عصبی سمپاتیک در نزدیکی است نخاع. در اینجا ، یک گیره در مجاری تأمین کننده عصب "بسته" می شود که از انتقال تکانه ها (بلوک عصب سمپاتیک) جلوگیری می کند.
مدت زمان و پیش آگهی
معمولاً تعریق به شدت اتفاق می افتد و پس از چند دقیقه فروکش می کند. اگر اینها بیشتر اتفاق بیفتند و مدت زمان بیشتری طول بکشد ، دیگر شیوع عرق کلاسیک نیست. تعریق مکرر و مداوم باید توسط پزشک مشخص شود.
این می تواند تصویر بالینی هایپرهیدروز (تعریق مکرر و بیش از حد) باشد. اگر شیوع عرق ریشه روانشناختی داشته باشد ، روان درمانی می تواند کمک کند. شیوع عرق موضعی روی دستها یا سر بسیار نادر هستند ، مگر اینکه غدد عرق در منطقه مورد نظر بیش از حد فعال هستند.
در این حالت ، این دیگر علامت تعریق نیست ، بلکه تصویر بالینی Hyperhidrosis palmaris (کف دست) یا Hyperhidrosis facisal (سر/صورت). آنها تعریق بیش از حد و منظم دست و ناحیه سر را توصیف می کنند. مصرف اضافی محرک های عرق آور مانند نوشیدنی های کافئین دار بیشتر می تواند به تحریک دائمی غدد عرق کمک کند.
با این حال ، برخی از افراد مبتلا همچنین وقتی در موقعیتی قرار می گیرند که باعث اضطراب یا استرس می شود ، به معنای واقعی کلمه "روی پیشانی خود عرق می کنند". اینکه چرا شیوع عرق در این افراد مبتلا دقیقاً در کف دست ، پیشانی یا شقیقه قرار دارد و به عنوان مثال در زیر بغل نیست ، از نظر پزشکی نمی توان توضیح داد. یک توضیح ممکن این است که افراد مبتلا از تراکم یا حساسیت بیشتری از غدد عرق در قسمتهای خاصی از بدن برخوردارند.
