واقعیت

تعریف

عینیت به عنوان درجه استقلال نتایج اندازه گیری یک روش اندازه گیری از شخص آزمایش کننده تعریف می شود. به طور خلاصه: ممتحنین مختلف باید در هنگام اندازه گیری یک روش به نتایج یکسانی دست یابند. بر اساس یکی از مراحل فرآیند اندازه گیری، عینیت به موارد زیر تقسیم می شود:

• عینیت اجرا
• عینیت ارزیابی
• عینیت تفسیر

مبانی عینیت

در ورزش های رقابتی، نقض عینیت کمتر از ورزش های مدرسه ای یا ورزش های رایج رخ می دهد. در بیشتر موارد، ورزشکاران عملکرد محور با روش های آزمون آشنا هستند و به صورت خودکار انجام می شوند. برای اینکه بتوان از قبل از نقض عینیت جلوگیری کرد، دستورالعمل های دقیق برای اجرا ضروری است.

(مثلاً حرکات فشاری/موقعیت شروع و پایان باید به وضوح تعریف شوند. نقض عینیت به ویژه در ورزش های به اصطلاح فنی-ترکیبی (مانند ژیمناستیک با دستگاه، پرش روی آب، اسکیت بازی و غیره) شایع است. قضاوت های رسوا کننده

1. عینیت اجرا

عینیت اجرا مربوط به درجه استقلال نتایج مطالعه از تغییرات رفتاری تصادفی و/یا سیستماتیک آزمایشگر در طول جمع‌آوری داده‌ها است. عینیت عملکرد به توانایی محقق برای تأثیرگذاری بر فرآیند جمع آوری داده ها مربوط می شود. اگر مطالعه در شرایط استاندارد انجام شود، عینیت عملکرد داده می شود.

عینیت را می توان به دو طریق کنترل کرد:

• شرایط خاص محیط (مانند اتاق آزمایش، پوشش کف و غیره)
• شرایط خاص مواد و دستگاه (مانند تجهیزات ورزشی، شنا لباس، کفش و غیره)
• شرایط روانی فیزیولوژیکی (مانند انگیزه، شدت آمادگی آزمون)
• رسانه اطلاعاتی برای توصیف رفتار آزمون (مثلاً توضیح شفاهی/کتبی تکلیف)
• محتوای اطلاعاتی شرح رفتار تست (مثلاً موقعیت شروع و پایان در حین بالا کشیدن)
• آزمون را با یک سرپرست آزمون دیگر تکرار کنید (البته به پیشرفت احتمالی یادگیری افراد آزمون توجه داشته باشید)
• آزمودنی ها به طور تصادفی به محقق اختصاص داده می شوند