وابستگی جسمی
ایجاد وابستگی جسمی (جسمی) حتی به طور مکرر نسبتاً نادر است استعمال دخانیات. معمولاً علائم روانشناختی مانند اضطراب یا خلق و خوی افسردگی پس از قطع دارو غالب است. وابستگی جسمی در همان حدی که بوجود می آید آشکار می شود استعمال دخانیات، فقط در صورت انصراف.
علاوه بر علائم روانشناختی ، علائم جسمی نیز وجود دارد که می تواند تا دو هفته ادامه داشته باشد. علائم کلاسیک شامل این علائم است درد، تعریق ناگهانی و امواج گرما ، لرزیدن و تهوع. از دست دادن اشتها و اختلالات خواب از جمله وابستگی های روانی و جسمی به حساب می آیند. در حالی که علائم وابستگی روانشناختی را معمولاً می توان با ترک حشیش کنار آورد ، اما علائم گسترده جسمی ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. به ویژه در مورد تمایل به مرخصی والدین (انصراف) ، علائم جسمی باید کاهش یابد تا فشار روانی خیلی زیاد نباشد و از شیر گرفتن مشکل شود.
بهترین روش برای ترک سیگار چیست؟
ترک استعمال دخانیات اغلب آسان نیست ، به خصوص پس از استفاده منظم برای مدت زمان طولانی. بدن به این دارو عادت کرده و معمولاً تحمل خاصی نسبت به آن ایجاد می کند ، در نتیجه دوز مصرفی باید افزایش یابد. این امر منجر به وابستگی شده است ، که عمدتا به علائم روانشناختی هنگام سیگار کشیدن محدود می شود ، اما در برخی موارد وابستگی جسمی نیز ممکن است.
حداکثر در صورت بروز چنین تحولی ، مصرف کننده باید مشکل خود را بشناسد و سعی کند سیگار کشیدن را محدود کند ، یا حتی بهتر ، آن را متوقف کند. قبل از شروع ، اهداف مورد نظر باید در نظر گرفته شود و مزایای پرهیز از مصرف (شفافیت ذهن ، پول بیشتر و غیره) مشخص باشد.
علاوه بر این ، باید کلیه ذخایر از بین برود تا عود بیماری دشوارتر شود. می توان سه مرحله را نام برد که در آن راه برای متوقف کردن مصرف انجام می شود. در آغاز این است دفع مسمومیت. این معمولاً برای چند روز ادامه دارد و در ابتدا با افزایش انگیزه و فعالیت مشخص می شود.
اثر آرامبخش سیگار کشیدن دیگر صدق نمی کند و احساس پر انرژی می کنید. با این حال ، این امر بر ریتم خواب نیز تأثیر می گذارد ، که می تواند به شدت مختل شود. توصیه می شود زیاد ورزش کنید ، ورزش کنید و غذای سالم بخورید رژیم غذایی تا بدن بهترین شرایط را برای ترک موفقیت آمیز فراهم کند.
اگر مشکل خواب دارید ، از قهوه و نوشیدنی های حاوی آن خودداری کنید كافئين می تواند مفید باشد با این حال ، پس از حدود 48 ساعت ، اولین علائم ترک مانند اضطراب ، تحریک پذیری و پرخاشگری یا خلق افسردگی ممکن است ظاهر شود. این در حال حاضر آغاز مرحله دوم است: عقب نشینی.
بدن متوجه می شود که فاقد ماده است و علائم ترک آن رخ می دهد. اینها عمدتاً ماهیتی روانشناختی دارند اما می توانند بر روی بدن تأثیر بگذارند و باعث تعریق ، لرز یا لرز سرد شوند. اکنون خطر عود بیشتر است.
به منظور جلوگیری از این ، باید به دنبال حواس پرتی بود. این کار از یک طرف با ورزش زیاد و یک برنامه روزمره منظم و از طرف دیگر با انواع فعالیت های تفریحی قابل انجام است. با این حال ، باید توجه داشته باشید که شما لزوماً از همان مکان ها و افرادی که به طور معمول شاهدانه استفاده می کنید بازدید نکنید.
فاصله مشخص با چنین محیط آشنا می تواند فرار را آسان کند. سرگرمی های جدید می توانند نقش اصلی سیگار را بازی کنند. با این حال ، هیچ داروی جایگزینی نباید به عنوان جبران شود ، به عنوان مثال در مورد الکل ، این امر اتفاق می افتد.
کناره گیری معمولاً سه هفته طول می کشد. در ابتدا خلق و خوی بسیار بد و علائم ترک با گذشت زمان کمتر می شود. مشکلات خواب بهبود می یابد و فرد در کل احساس آرامش می کند.
مرحله سوم عقب نشینی است. مصرف کننده قبلی به زندگی بدون دارو عادت می کند. این مرحله ممکن است طولانی شود و این احتمال وجود دارد که میل به مصرف بارها و بارها احساس شود.
در صورت عود ، دارو نباید بلافاصله قطع شود ، بلکه باید اقدام بعدی آغاز شود. داشتن افرادی که به آنها اعتماد دارید و می توانید در مورد خواسته های خود با آنها صحبت کنید بسیار مهم است. همچنین اهداف تعیین شده در ابتدا و مزایای در نظر گرفته شده باید دوباره در معرض دید افراد قرار گیرد. اگر همه تلاش های شما ناموفق باشد و نتوانید ترک سیگار به تنهایی ، همیشه امکان دریافت کمک حرفه ای وجود دارد. این امر معمولاً با پذیرش بستری در یک کلینیک ، جایی که مصرف کننده یک برنامه همه کاره از شیر گرفتن را پشت سر می گذارد ، تضمین می شود.
