مقادیر استاندارد | نظارت بر صداها و انقباضات قلب

مقادیر استاندارد

La انقباضات ضبط کننده هر دو نوزاد را ضبط می کند قلب فعالیت و مادر انقباضات. جنین قلب فعالیت به صورت بیان می شود تعداد ضربان قلب با ضربان در دقیقه. به عنوان یک قاعده ، باید بین 110 تا 150 ضربه در دقیقه باشد (همچنین: ضربان در دقیقه ، کوتاه: دور در دقیقه).

تا زمان تولد حتی می تواند کمی افزایش یابد ، معمولاً تا 160 دور در دقیقه. فرکانس اساسی تقریباً با نبض استراحت بزرگسالان مطابقت دارد و پایه آن برای آن نامیده می شود انقباضات ضبط کننده مقادیر کمتر از 110 دور در دقیقه از نظر پزشکی مطابقت دارند برادیکاردی، مقادیر بالاتر از 150-160 bpm به تاکی کاردی.

در طول معاینه ، نوسانات پایه (نوسانات) و اینکه آیا آن در فواصل زمانی طولانی تر (شتاب / کاهش سرعت) تغییر می کند نیز ارزیابی می شود. قلب این میزان حتی در نوزادان متولد نشده نیز همیشه ثابت نیست اما نباید بیش از 15-20 بار در دقیقه از یک فرکانس متوسط ​​فاصله بگیرد. در منحنی CTG ، این پدیده به صورت یک منحنی با سنبله های کوچک نمایان می شود.

از طرف دیگر ، اگر تعداد ضربان قلب همیشه در یک مقدار ثابت بودند ، شما یک خط مستقیم خواهید داشت. به طور معمول ، چنین نوساناتی به ویژه با تغییر در موقعیت کودک رخ می دهد. به طور متوسط ​​، باید حدود سه تا پنج نوسان از این دست در دقیقه ضبط CTG اندازه گیری شود.

افزایش طولانی مدت فرکانس اساسی در CTG شتاب نامیده می شود ، در حالی که کاهش سرعت کاهش سرعت نامیده می شود. مهم است که تغییر پایه بیش از 15 دور در دقیقه باشد و بیش از 15 ثانیه طول بکشد. شتاب نیز نشانه نشاط و فعالیت سالم کودک است.

به طور معمول ، در هر 2 دقیقه اندازه گیری CTG باید حدود 30 شتاب وجود داشته باشد. افت ، یعنی کاهش سرعت تعداد ضربان قلب، به طور مترادف کاهش نامیده می شوند. بسته به اندازه افت ، همزمانی با انقباضات و مدت زمان کاهش سرعت ، بین مراحل مختلف تمایز قایل می شود. اگر این افت ها در اصل نسبتاً نامنظم باشد ، فقط برای مدت کوتاهی (کمتر از نیم دقیقه) ادامه داشته و مستقل از انقباضات رخ دهد ، می توان آنها را کاملاً بی خطر طبقه بندی کرد.

کاهش هایی که تقریباً همزمان با شروع زایمان اتفاق می افتد نیز علامت خوبی تلقی می شود و نشان می دهد کودک به انقباضات پاسخ خوبی می دهد. با این حال ، اگر افتادگی با تاخیر رخ دهد یا مدت بیشتری طول بکشد ، این ممکن است نشانه این باشد که اکسیژن کافی به کودک داده نمی شود و تحت شرایط خاص باید القای زایمان را در نظر گرفت. فعالیت انقباضات به صورت کشش روی دیواره شکم اندازه گیری می شود که معمولاً در طول انقباضات تغییر می کند. با این حال ، بسته به وضعیت جسمی مادر ، این اندازه گیری همیشه خیلی دقیق نیست ، به همین دلیل احساس ذهنی زن نیز برای ارزیابی بسیار مهم است. در ضبط CTG ، اندازه ، قاعده و مدت انقباضات می تواند بیشتر ارزیابی شود.