تعریف
منیزیم در محصولات دارویی و مکمل های غذایی به صورت نمک با یک ضد زنگ وجود دارد:
- Mg2+ + شمارش معکوس منفی.
در نمک های منیزیم آلی ، پیوندک آلی است ، یعنی حاوی اتم های کربن و هیدروژن است: نمک های منیزیم آلی (انتخاب):
- آسپارتات منیزیم
- سیترات منیزیم
- گلوکونات منیزیم
- گلوتامات منیزیم
- گلیسروفسفات منیزیم
- اوراتات منیزیم
- اپیدولات منیزیم
نمکهای منیزیم غیر آلی (انتخاب):
- کربنات منیزیم
- کلرید منیزیم
- هیدروکسید منیزیم
- اکسید منیزیم
احتیاط: کربناتها اگرچه حاوی ترکیبات غیر آلی هستند کربن اتمها منیزیم کربنات غیر آلی است.
فراهمی زیستی نمکهای منیزیم - جذب در بدن.
La جذب of منیزیم از دستگاه گوارش وارد شدن به جریان خون پیش نیاز منیزیم برای تأثیرات سیستمیک و جبران کمبود آن است. ماده فعال نمک از نظر متفاوت است جذب و دسترسی به زیستی. آیا درست است که آلی است منیزیم بهتر جذب می شود؟ با توجه به ادبیات (نگاه کنید به زیر) ، این ممکن است درست باشد. ارگانیک نمک به خوبی جذب می شوند در مقابل ، غیر آلی است نمک کربنات منیزیم ، سولفات منیزیم و اکسید منیزیم فقیرتر هستند دسترسی به زیستی. با این حال ، استثناهایی وجود دارد - کلرید منیزیم، به عنوان مثال ، در دسترس بودن خوب است. بنابراین تعمیم اینکه همه نمکهای منیزیم غیر آلی جذب ضعیفی می شوند درست نیست. علاوه بر این، جذب صفر نیست - یک اثر درمانی هنوز هم ممکن است رخ دهد. حلالیت متفاوت نمک ها می تواند به عنوان علت مشکوک شود. دلیل این امر این است که دقیقاً نمکهای معدنی کم آسانی در دسترس هستند که حلالیت ضعیفی دارند. با این حال ، موضوع بحث برانگیز است. به عنوان مثال ، Sighart Golf (2009) نتیجه گرفت که شکل نمک اصلاً مهم نیست - همه نمک ها برای درمان به یک اندازه مناسب هستند. او چندین مطالعه انجام شده را نقد می کند. به http://www.pharmazeutische-zeitung.de/index.php؟id=29065 مراجعه کنید دادگاه ها همچنین با نمک های منیزیم برخورد کرده اند. سرانجام ، جنبه های تجاری نیز نقش دارند. در سال 2011 ، دادگاه منطقه ای هامبورگ نتیجه گرفت که برتری سیترات منیزیم آلی نسبت به غیر آلی است اکسید منیزیم به اندازه کافی اثبات نشده است. بنابراین تبلیغ آن مجاز نبود.
