مننژیت چقدر مسری است؟ | مننژیت

مننژیت چقدر مسری است؟

در حالی که مننژیت خود مسری نیست ، عوامل بیماری زا باعث ایجاد آن از شخصی به شخص دیگر می شوند. نوع انتقال ، به عنوان مثال از طریق هوا ، بزاق، تماس ، رابطه جنسی یا کنه ، به عوامل بیماری زای مربوطه بستگی دارد. اغلب این عوامل بیماریزا در ابتدا مسئول یک تصویر بالینی دیگر هستند و بعداً منجر به ایجاد می شوند مننژیت.

عفونت با عوامل بیماری زا بدون ایجاد علائم بالینی نیز ممکن است. مقداری ویروس ها و باکتری از طریق قطرات کوچک ترشحی که از انسان سرچشمه می گیرند منتقل می شوند دستگاه تنفسی و بزاق و توسط افراد دیگر از طریق تنفس (عفونت قطره) اینها تعداد زیادی از عوامل بیماری زا هستند که باعث می شوند مننژیت، از جمله تب خال ویروس ها، مننگوکوک ، پنوموکوک و هموفیلوس آنفلوانزا. دیگر ویروس ها و باکتری از طریق کنه منتقل می شوند و بنابراین از فردی به فرد دیگر مسری نیستند (به عنوان مثال بورلیا ، ویروس TBE). بسیاری از اشکال دیگر عفونت ممکن است.

مننژیت چقدر خطرناک است؟

مننژیت می تواند سیر شدیدی داشته باشد ، خصوصاً اگر بیمار به آن آلوده باشد باکتری. پیش آگهی به موارد عمومی بیمار بستگی دارد شرط, سیستم ایمنی بدن و سن هر چه زودتر یک درمان با باشد آنتی بیوتیک ها شروع می شود ، می توان از عواقب جدی و گاهی تهدید کننده زندگی برای بیمار جلوگیری کرد.

در صورت گسترش التهاب به مغز بافت ، بسیاری از اختلالات عصبی و نارسایی ممکن است. اختلالات هوشیاری ، بی قراری عمومی ، تشنج و اختلالات شنوایی می تواند رخ دهد. در موارد شدید ، ممکن است فلج نیز رخ دهد.

یک عارضه مخرب مننژیت سندرم واترهاوس-فریدریشسن است. این بیماری عمدتا در عفونت های درمان نشده با باکتری "مننگوکوک" رخ می دهد. انتشار باکتری از طریق جریان خون در بدن (سپسیس) باعث آسیب شدید به آن می شود خون سیستم لخته شدن نقص در اندام های مختلف امکان پذیر است. سندرم واترهاوس-فردریشسن عمدتا کودکان کوچک و بزرگسالانی را که در آنها مبتلا است ، مبتلا می کند سیستم ایمنی بدن هنوز به طور کامل توسعه نیافته است.

تشخیص

تشخیص مشکوک پس از آن است که بیمار یک یا چند علامت را نشان می دهد که نوع آن مننژیت است. مصاحبه با بیمار نیز مهم است. به عنوان مثال ، همیشه باید از بیمار در مورد سفرهای طولانی مدت یا اقامت در مناطق مننژیت و یا اینکه آیا a گزش کنه در گذشته حضور داشت

همچنین خم شدن ناگهانی فعال زانو با خم شدن غیرفعال از سر یکی از علائم مننژیت با سو with ظن فوری به این بیماری است. اگر این علائم به اصطلاح مننژیت مثبت باشد ، معاینه عصبی بیمار فوراً لازم است. معمولا در بیمارستان دقیق است خون سپس شمارش انجام می شود.

به خصوص مقادیر التهاب مانند CRP یا لکوسیت ها مهم هستند. افزایش گسترده تشخیص مشکوک به مننژیت را افزایش می دهد. معیار تشخیصی بعدی بررسی مایعات مغزی است که اصطلاحاً مشروبات الکلی نامیده می شود پنچر شدن.

این فقط ممکن است بعد از افزایش فشار مغزی منتفی شده است این کار با یک تصویر آینه ای از پشت چشم. اگر عصب باصره به جلو خمیده شده است ، فشار داخل جمجمه افزایش یافته ای فرض می شود که مایع مغزی نخاعی را ممنوع می کند پنچر شدن. اگر عصب باصره طبیعی است ، CSF پنچر شدن می تواند اجرا شود.