دوره مسیر بصری
مسیر بصری از شبکیه چشم به مناطق مختلف مغز. دورترین منطقه از مغز در دیوار پشتی واقع شده است جمجمه و بنابراین در سر در طرف مقابل چشم. آغاز مسیر بصری توسط سلولهای حسی شبکیه ، میله ها و مخروط ها نشان داده می شود.
اولین قسمت قابل مشاهده از مسیر بصری بوجود می آید عصب باصره, عصب بینایی. این عصب ابتدا در پشت هر دو چشم قابل مشاهده است. از آنجا ، نوری اعصاب از طریق سوراخ چشم به عقب و مرکز بپیچید و به اصطلاح chiasma optic ، تقاطع مسیرهای بینایی ، در جلوی مغز ساقه.
این جایی است که الیاف بینی از عصب باصره صلیب. در دوره بعدی به رشته های عصبی تراکتوس بینایی گفته می شود. از هر طرف یک مجرای بینایی به دیسانفالون باز می شود.
از اینجا الیاف به قشر بینایی اولیه و ثانویه منتهی می شوند. تقاطع مسیرهای بینایی در نقطه ای اتفاق می افتد که مسیرهای بینایی هر دو چشم به هم می رسند. این حالت بین حفره های چشم و ساقه مغز قرار دارد.
در تقاطع مسیرهای بینایی ، رشته های عصبی مرکزی بینی از طرف مقابل عبور می کنند. رشته های عصبی خارجی و گیجگاهی در کنار خود باقی می مانند و عبور نمی کنند. پس از تلاقی مسیرهای بینایی ، هر مسیر بینایی شامل بخشی از رشته های عصبی بینی و بخشی از رشته های عصبی گیجگاهی است. این بدان معنی است که محرک های نیمه راست میدان دید در مغز چپ و محرک های نیمه چپ میدان بینایی در مغز راست پردازش می شوند.
عملکرد مسیر بصری
مسیر بصری برای انتقال برداشت ها و سیگنال های دیداری از چشم به مغز است. انتقال این اطلاعات به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می شود تا برداشت های بصری درک شود. اگر برداشت های بصری به مغز، ما قادر به درک آنچه که می بینیم نخواهیم بود.
مسیر بصری نیز با حس تعادل و کنترل واکنش، در میان چیز های دیگر. اگر برداشت چشم با آن متفاوت باشد اندام تعادل، موضعی واکنش جبران کردن. روی کشتی ای که در تورم تاب می خورد ، هم چشم و هم اندام تعادل/ اندام دهلیزی نوسانات را درک کرده و عضلات مربوطه را فعال می کند تا بتوانیم ثابت قدم بمانیم.
