مثل هر سال ، تور دوفرانس هزاران تماشاگر صف کشیده در کنار جاده را به خود جلب می کند تا بت های ورزشی خود را تشویق کنند. رکاب ها به خوبی آموزش دیده ، در شکل عالی و قدرتمند هستند. چه کسی با دیدن این ورزشکاران خونسرد فکر می کند که آنها ممکن است داشته باشند اختلال نعوظ؟ به سختی کسی با این وجود ، برای مدت طولانی محققان این را فرض می کردند سلامت ممکن است مشکلات بعد از مسابقات دوچرخه سواری طولانی تر ، به ویژه اختلال عملکرد جنسی ، رخ دهد. چه چیزی پشت این فرض است؟
مطالعات قدیمی مشکوک به ارتباط بودند
با مطالعه 260 دوچرخه سوار آماتور که در نروژ در سال 1997 انجام شد ، ارقام مربوطه ارائه شد: پس از طی مسافت 540 کیلومتر ، 22 درصد از شرکت کنندگان در مسابقه احساس بی حسی در اندام تناسلی خود را گزارش کردند. سیزده درصد از مردان شرکت کننده پس از مسابقه عملکرد نعوظ را به شدت مختل کرده اند. برای بیشتر ، اختلال نعوظ در هفته اول فروکش کرد ، اما برای برخی از دوچرخه سواران بیش از یک ماه و در موارد نادر تا هشت ماه طول کشید.
اختلال نعوظ و بی حسی در ناحیه دستگاه تناسلی نیز توسط بیشتر شرکت کنندگان در مطالعه 1998 توسط گروه تحقیقاتی بوستون به رهبری اروین گلدشتاین گزارش شد. آماتورهای مورد مطالعه ، اعضای یک باشگاه محلی دوچرخه سواری ، هفته ای شش تا 11 ساعت را با دوچرخه خود سپری می کردند و مسافت بین 120 تا 220 کیلومتر را طی می کردند.
دلایل مشکوک به ناتوانی جنسی ناشی از دوچرخه سواری
خسارت به اعصاب و عروق در آلت تناسلی مرد ، ناشی از فشار وارد شده توسط زین بر این منطقه از بدن ، به عنوان علت احتمالی ناتوانی جنسی به دلیل دوچرخه سواری طولانی مدت ذکر شده است. به دلیل حالت غیرمعمول نشستن هنگام دوچرخه سواری ، که معمولاً ساعتها طول می کشد ، فشار قابل توجهی بر روی آن وارد می شود خون عروق و اعصاب، باعث عدم تأمین بافت آلت تناسلی و در نتیجه اختلال در نعوظ مشکوک شد.
مطالعات اخیر کاملاً واضح است
مطالعات جدیدتر با تعداد بیشتری از شرکت کنندگان ، فرضیات قبلی علم را تأیید نمی کند. بنابراین ، هم در چارچوب یک مطالعه جامع از دانشگاه کالج لندن با بیش از 5,000 نفر از سال 2012 تا 2013 ، و هم مطالعه دانشگاه کالیفرنیا از سال 2018 با تقریبا 4,000 نفر ، هیچ ارتباطی بین دوچرخه سواری و ناتوانی جنسی وجود ندارد یا اختلال نعوظ می تواند تعیین شود.
هر دو مطالعه مردانی را که گاه گاهی دوچرخه سواری می کردند و همچنین افرادی را که به شدت ورزش می کردند ، بررسی کردند.
نکاتی برای دوچرخه سواری کم تأثیر
اگرچه علم فعلی رابطه علیتی بین دوچرخه سواری و اختلال نعوظ را پیشنهاد نمی کند ، اما چند نکته می تواند در حین دوچرخه سواری از بهترین جریان خون به آلت تناسلی اطمینان حاصل کند:
- زین: زین مناسب باید به خوبی پر شود و از عرض کافی برخوردار باشد (به موقعیت برجستگی های صندلی توجه داشته باشید).
- موقعیت زین: این باید صاف باشد و به سمت بالا نباشد.
- استراحت در استراحت: به خصوص در دوچرخه سواری طولانی ، دوره نقاهت مهم است.
- وضعیت نشستن: پاها نباید کاملاً کشیده شوند ، حتی اگر پدال ها در پایین ترین حالت قرار بگیرند.
- تغییر وضعیت: هر از چند گاهی صاف شوید و کمی ایستاده سوار شوید تا فشار وارد شده بر آلت تناسلی خود را کاهش دهید.
