درج میدان دید
بخشهای شبکیه ، زمینه های بینایی را با آرایش مخالف منعکس می کنند. قسمت سمت راست میدان دید هر چشم در سمت چپ شبکیه ثبت می شود. نیمه چپ زمینه های بینایی بر این اساس در قسمت راست شبکیه تصویربرداری می شود. تراکت راست و چپ در مغز میانی سوئیچ می شود.
از اینجا ، به اصطلاح تابش بینایی به داخل قشر مغز حرکت می کند. به لوب پس سری در سمت داخلی هر یک از دو نیمکره مرکز بینایی ختم می شود. اطلاعات بیشتر در مورد امتحان رشته بینایی را می توانید در بخش Examination of visual حوزه کسب کنید
نتیجه شکست مسیر بینایی چیست؟
آسیب به مسیر بینایی همیشه به طور تقریبی از بین رفتن کامل یا ناقص میدان دید را به عنوان یک نتیجه فرموله کرده است. اگر قشر بینایی ثانویه تحت تأثیر قرار گیرد ، این منجر به ایجاد اختلال در پردازش محرک می شود. بسته به محل آسیب دیدگی ، از بین رفتن میدان دید اشکال مختلفی دارد.
اگر آسیب در مقابل کیاسم بینایی قرار داشته باشد ، یک چشم کامل از بین می رود. اگر آسیب در کیاسم بینایی واقع شود ، میدان دید در همان طرف هر دو چشم از بین می رود. اگر مسیر بصری بعد از التهاب بینایی آسیب دیده است ، از دست دادن میدان دید می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد.
آسیب به مسیر بصری را می توان به سه بخش تقسیم کرد: بیماری های پرکیاسمال ، کیااسمال و رتروکیاسمالی. در بیماری پریشیاسمال ، عصب باصره به طور عمده تحت تأثیر قرار می گیرد. این امر منجر به یک اختلال بصری یک طرفه می شود ، مانند کوری یا از بین رفتن میدان بینایی ، در کنار ضایعه مربوطه.
بیماری کیزمال در محل اتصال هر دو نوری قرار دارد اعصاب، به اصطلاح chiasma opticum. این معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که تومور در غده هیپوفیز (آدنوم هیپوفیز) این ساختار را تحت فشار قرار می دهد. پس از آن بیمار به طور معمول همیانوپسی به اصطلاح bitemporal را نشان می دهد ، همچنین به عنوان پدیده چشمک زدن شناخته می شود ، زیرا میدان بینایی خارجی در هر دو طرف وجود ندارد. بیماری های رتروکیاسملی آسیب هایی را توصیف می کند که پس از اتحادیه بینایی بین دو بخش را تحت تأثیر قرار می دهد اعصاب. همیانوپسی همسان یک تصویر بالینی معمولی است: در اینجا زمینه های بینایی متساویال هر دو چشم تحت تأثیر قرار می گیرند.
