مراقبت تسکینی - آنچه می تواند به دست آورد

مراقبت تسکینی زندگی را به طور کامل و مرگ را به عنوان بخشی از زندگی درک می کند. بنابراین جدا کردن مراقبت پایان زندگی ("مراقبت از آسایشگاه") از پرستاری مراقبت تسکینی ("پرستاری مراقبت تسکینی") دشوار است. اساساً مراقبت از آسایشگاه مربوط به آخرین هفته ها تا روزهای زندگی یک فرد و مرگ با عزت است. هدف مراقبت تسکینی این است که فرد بیمار را قادر سازد تا برای مدت طولانی در محیط آشنای خود زندگی کند. این می تواند چندین ماه یا حتی سال ها باشد.

وظایف مراقبت تسکینی

مراقبت تسکینی یک مفهوم کل نگر است. بر روی شخص بیمار، بلکه بر محیط و بستگان او نیز تمرکز دارد. زمینه های زیر در نظر گرفته شده است:

وضعیت جسمانی: شکایات سلامتی (مانند درد، تنگی نفس، خارش، حالت تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال، زخم)، تغذیه، مراقبت از دهان، وضعیت مناسب در رختخواب
جنبه های روانی اجتماعی: به عنوان مثال ترس، خشم، اندوه، افسردگی در بیمار، سازماندهی زندگی روزمره، تماس با بستگان/مراقبان و ادغام آنها در مراقبت تسکینی
مسائل ذهنی و روحی («مراقبت معنوی»): معنی دار بودن زندگی، تعادل زندگی، معنویت، فضای وداع و از دست دادن، حمایت شبانی.

مراقبت تسکینی جامع است، همانطور که مثالی از علائم رایج تنگی نفس نشان می دهد: هوای تازه کافی، لباس های گشاد، وضعیت حمایتی، تمرینات تنفسی، ماساژ، مراقبت های روانی برای کنترل احساس اضطراب، اجتناب از عوامل استرس زا، برنامه اضطراری در بروز حملات تنگی نفس، تجویز اکسیژن، مسکن ها و سایر درمان های دارویی اجزای مهم مراقبت از بیماران مبتلا هستند.

ساختار مراقبت تسکینی

در آلمان، مراقبت تسکینی بر دو پایه استوار است: مراقبت تسکینی عمومی و تخصصی:

مراقبت های تسکینی عمومی (APV).

مراقبت تسکینی عمومی (APV) برای بیمارانی که در یک موقعیت پیچیده کم یا نسبتاً پیچیده قرار دارند (مثلاً علائم کم، پیشرفت آهسته یا متوسط بیماری زمینه‌ای، وضعیت روانی متعادل) هدف قرار می‌گیرد.

بستری: اگر مراقبت در خانه خود بیمار امکان پذیر نباشد، مراقبت تسکینی عمومی به عنوان یک بیمار بستری در یک بیمارستان یا مرکز پرستاری - با پشتیبانی احتمالی از خدمات بیمارستان سرپایی - اجرا می شود. برخی از بیماران نیز آخرین زمان خود را در یک آسایشگاه بستری می گذرانند.

در همه محیط‌ها (سرپایی، بستری)، داوطلبان می‌توانند به مراقبت از افراد در حال مرگ کمک کنند.

مراقبت های تسکینی تخصصی (SPV).

بیماران تسکینی در یک موقعیت بسیار پیچیده (مثلاً علائم دشوار درمان، اضطراب آشکار، شرایط سخت و غیرحمایت‌کننده خانوادگی) به مراقبت‌های دقیق‌تری نسبت به مراقبت تسکینی عمومی نیاز دارند. این زمانی است که مراقبت های تسکینی تخصصی (SPV) شروع می شود.

تیم مراقبت تسکینی، مراقبت های تسکینی بیمار را مستندسازی و هماهنگ می کند و به مراقبان او (پزشک مراقبت های اولیه، پرستار سرپایی یا خدمات آسایشگاهی و غیره) توصیه می کند. ارتباط نزدیک با اعضای خانواده نیز حفظ می شود. PCT در تمام ساعات شبانه روز (هفت روز هفته/24 ساعت) در دسترس است.

در سطح سرپایی مراقبت های تسکینی تخصصی نیز می توان از طریق کلینیک تخصصی سرپایی تسکینی و یا در آسایشگاه روزانه (مراقبت در آسایشگاه در طول روز، بازگشت به منزل در عصر) از بیماران مراقبت کرد.

بستری: واحدهای مراقبت تسکینی در بسیاری از بیمارستان ها برای مراقبت های بستری ضروری بیماران بدحال و در حال مرگ در دسترس هستند. سایر گزینه های مراقبت شامل خدمات مراقبت تسکینی داخل بیمارستانی، کلینیک های روزانه مراقبت تسکینی و آسایشگاه های بستری است.

خدمات سرپایی و بستری در آسایشگاه و داوطلبان می توانند به مراقبت های تسکینی تخصصی کمک کنند.

اطلاعات برای مراقبین داوطلبانه و خصوصی

بیشتر افراد بیمار دوست دارند در محیط آشنای خود بمانند. با این حال، حتی اگر عرضه مراقبت در حال افزایش است، به سختی می توان این آرزو را برای همه افراد آسیب دیده برآورده کرد. بنابراین، کار تسکینی و آسایشگاهی نیاز فوری به داوطلبان و مراقبان خانواده دارد.

هرکسی که مایل است در وظیفه سخت مراقبت از در حال مرگ و بستگان آنها داوطلب شود، می تواند با یک مرکز مناسب در منطقه خود تماس گرفته و در مورد امکانات کمک جویا شود. اطلاعات مهم نیز توسط "Wegweiser Hospiz und Palliativmedizin Deutschland" (www.wegweiser-hospiz-palliativmedizin.de) ارائه شده است. آموزش های واجد شرایط برای آمادگی برای این فعالیت و نظارت در هر صورت ضروری است. رویدادهای اطلاعاتی رایگان به دستیابی به بینش اولیه در مورد کار کمک می کند.

پشتیبانی از مراقبان خانواده

اطلاعات برای مراقبین داوطلبانه و خصوصی

بیشتر افراد بیمار دوست دارند در محیط آشنای خود بمانند. با این حال، حتی اگر عرضه مراقبت در حال افزایش است، به سختی می توان این آرزو را برای همه افراد آسیب دیده برآورده کرد. بنابراین، کار تسکینی و آسایشگاهی نیاز فوری به داوطلبان و مراقبان خانواده دارد.

پشتیبانی از مراقبان خانواده

حتی با سازماندهی خوب، مراقبت تسکینی در منزل می تواند به محدودیت های خود برسد. اگر نیاز به مراقبت بیشتر شود، بار بر دوش مراقب نیز به شدت بالا می رود. غیر معمول نیست که یکی از بستگان از محدودیت های خود فراتر رود و خودش بیمار شود. شکایات روانشناختی، اختلالات خواب، تحریک پذیری، افسردگی و اضطراب، و همچنین سایر علائم فیزیکی یا سوء مصرف الکل یا دارو می توانند سیگنال های هشدار دهنده ای از نیازهای بیش از حد قریب الوقوع باشند. در صورت لزوم، گزینه های دیگری برای مراقبت تسکینی باید در نظر گرفته شود.