متابولیسم کربوهیدرات | عملکرد کبد

متابولیسم کربوهیدرات

متابولیسم کربوهیدرات به طور عامیانه متابولیسم قند نیز نامیده می شود. برخی از سلولهای بدن ، به ویژه رنگ قرمز خون سلول ها و سلول های عصبی ، به منبع مداوم بستگی دارد قند خون (گلوکز) از آنجا که انسانها در فواصل معدود وعده های غذایی روزانه غذای خود را مصرف می کنند ، به سیستمی احتیاج دارند که با استفاده از آن بتوانند غلظت های بالای مواد مغذی را پس از خوردن ذخیره کرده و در صورت لزوم بین وعده های غذایی آزاد کنند.

این اساساً وظیفه سازمان است کبد. بعد از غذا ، کبد توسط هورمون تحریک می شود انسولین برای ذخیره غلظت افزایش یافته از خون قند به شکل خاص (گلیکوژن). در کل ، تا 10٪ از وزن کل کبد، یعنی حدود 150 گرم ، می تواند به صورت قند به این شکل در کبد ذخیره شود.

هنگامی که خون سطح قند در فاصله بین وعده های غذایی ، کبد ، تحت تأثیر هورمون شروع به کاهش می کند گلوکاگون، شروع به تجزیه قند ذخیره شده می کند. این قند در خدمت بدن در خون آزاد می شود. با این حال ، ذخایر قند کبد فقط برای کمتر از یک روز بدون غذا کافی است.

بنابراین ، کبد همچنین توانایی تولید قند از پروتئین ها. پروتئین ها در درجه اول با تجزیه پروتئین در سلولهای عضلانی بدست می آیند. برخی نادر ، همیشه بیماری های ژنتیکی بر این عملکرد کبد تأثیر می گذارد.

فردی پروتئین ها (آنزیم ها) ، که برای ترشح قند در خون لازم است ، وجود ندارد. در این موارد ، بیمار می تواند به طور معمول غذا بخورد و مغازه های خود را پر کند. اما در لحظه ای که بدن به انتشار قند در خون وابسته باشد ، نقص مشخص می شود و بیمار از افت قند خون رنج می برد. درمان دقیق است رژیم غذایی با وعده های غذایی منظم و کوچک.

متابولیسم چربی

کبد قادر است مواد حیاتی زیادی را ذخیره کرده و در صورت لزوم آنها را آزاد کند. این شامل ویتامین ها A ، B12 ، D ، E و اسید فولیک و همچنین فلزات آهن و مس. بیماری هایی برای هر دو فلز توصیف شده است که در آنها نقص ژنتیکی منجر به ذخیره غیر طبیعی این فلزات می شود ، که همچنین می تواند منجر به آسیب کبدی و حتی سیروز کبدی شود (بیماری ویلسون، هموسیدروز).