فیزیوتراپی برای نوزاد / نوزاد | فیزیوتراپی برای دیسپلازی مفصل ران

فیزیوتراپی برای نوزاد / نوزاد

معاینه مفصل ران یکی از معاینات استاندارد برای نوزادان / نوزادان است و در هفته های اول زندگی به عنوان بخشی از معاینات U (معمولاً U3) با استفاده از سونوگرافی. تصویر موقعیت شیب دار استابولوم در را نشان می دهد دیسپلازی مفصل ران. قبل و علاوه بر روشهای درمانی فیزیوتراپی ، مفصل ران کودک اغلب با ارتز یا شلوار پخش کننده یا در ابتدا با گچ قالب.

در موارد شدید ، معمولاً هنگامی که دررفتگی نیز وجود دارد ، ممکن است جراحی در فمورال نیز ضروری باشد سر به موقعیت صحیح آورده می شود و سپس در جای خود ثابت می شود. ران ران سر می تواند در استابولوم و استخوان سازی از استابولوم می تواند تحت تأثیر گسترش قرار گیرد (ربایش) و موقعیت انعطاف پذیر ران. فیزیوتراپی همچنین می تواند با کودک انجام شود. اگر شدید باشد دیسپلازی مفصل ران وجود دارد ، می توان از تکنیک های حرکتی ملایم برای حرکت دادن ران کودک استفاده کرد مفاصل in ربایش و خم شدن ، بنابراین مکانیک مشترک را بهبود می بخشد. بسیج پس از تثبیت صورت می گیرد. این مقالات ممکن است مورد توجه شما قرار بگیرند: فیزیوتراپی برای دررفتگی مفصل ران کودک ، فیزیوتراپی برای دیسپلازی مفصل ران کودک

فیزیوتراپی برای بزرگسالان

دیسپلازی مفصل ران در بزرگسالان معمولاً به صورت درد کشاله ران or درد در ستون فقرات کمر یا جلو ران. همچنین می تواند به الگوی راه رفتن چرخشی داخلی منجر شود ، یعنی وقتی انگشتان هنگام راه رفتن بیشتر به سمت داخل قرار می گیرند. اغلب کفش ها به طور ناهموار پوشیده می شوند.

با این حال ، این علائم مشخص نیست. تصویربرداری تشخیصی بیشتر مورد نیاز است. در بزرگسالی ، ران کاملاً رشد کرده است ، به این معنی که تغییر در استخوان سازی دیگر امکان پذیر نیست

اگر علائم و محدودیت ها بسیار شدید باشد ، درمان جراحی معمولاً ضروری است. یک روش معمول ، استئوتومی سه گانه است که در آن استخوان ران وجود دارد سر با جراحی در موقعیت صحیح قرار می گیرد. اگر سایش شدیدی در مفصل آسیب دیده وجود داشته باشد ، می توان آندوپروتز نیز وارد کرد (جایگزینی مفصل مانند موارد دیگر آرتروز درمان).

متعاقباً ، اکنون فیزیوتراپی برای اصلاح موجود نشان داده شده است عدم تعادل عضلانی، که به دلیل سالها سوpositionاستفاده ایجاد شده است. آموزش ناصاف کننده ها ، به عنوان مثال عضله دراز کشیدن مفصل ران و همچنین روتاتورها و رباینده های خارجی (عضلات چرخاننده و ربوده کننده به سمت خارج) بسیار مهم است. یک آموزش راه رفتن نیز ممکن است ضروری باشد ، که در آن وضعیت چرخش کمی لبه ران به طور فزاینده ای مورد توجه قرار می گیرد.