عوارض
مانند هر عمل دیگر ، قرار دادن یک مصنوعی مفصل ران شامل خطرات است. این موارد را می توان با پرسنلی کاملاً آموزش دیده ، انتخاب مواد سازگار و اجرای مناسب عملیات برنامه ریزی شده قبلی به حداقل رساند. بعلاوه ، دررفتگی مفصل ران می تواند بعد از عمل ایجاد شود.
این بسیار دردناک است و معمولاً باید تحت بیهوشی در جای خود قرار گیرد. آ کبودی همچنین می تواند در ران ایجاد شود ، که می تواند منجر به تورم و جزئی شود درد در لگن و ران. عارضه مهم دیگری که باید ذکر شود ، خطر احتمالی عفونت هنگام قرار دادن مفصل مصنوعی است.
در صورت عفونت غیرقابل کنترل (آنتی بیوتیک ها بی اثر) ، ممکن است به این معنی باشد که مفصل باید دوباره به طور کامل برداشته شود. آسیب عصبی همچنین می تواند ناشی از عملیات باشد. اختلاف خیلی زیاد در پا طول یکی دیگر از عوارض مفصل ران است. اختلاف بسیار زیاد می تواند باعث ناراحتی ستون فقرات شود و درد در پشت. با این حال ، اختلاف کمتر از 1 سانتی متر نباید مزاحمت ایجاد کند.
درد
دلایل مختلفی وجود دارد که باعث مصنوعی شدن می شود مفصل ران علل درد. به عنوان مثال ، پروتز می تواند شل شود و باعث درد شود. سایش از سطوح کشویی نیز می تواند باعث درد شود.
اگر مصنوعی باشد مفصل ران ملتهب می شود ، این معمولاً همراه با درد است. چنین التهابی غالباً بوسیله ایجاد می شود باکتری (استافیلوکوک or استرپتوکوک) اگر این التهاب توسط آن کنترل نشود آنتی بیوتیک هااز مفصل ران مصنوعی باید برداشته شود
ورزش هایی با مفصل ران مصنوعی
قبل از مفصل ران مصنوعی در بیمار کاشته می شود ، سطح رنج معمولاً بسیار زیاد است و محدودیت حرکتی وجود دارد. بعد از یک پروتز مفصل ران عمل ، این امکان وجود دارد که دوباره ورزش کنید. با این حال ، این فعالیت های ورزشی نباید خیلی زود شروع شود.
به مدت سه تا شش ماه پس از عمل هیچ ورزشی نباید انجام شود ، زیرا ساختارهایی که مفصل را ایمن می کنند ، مانند کپسول مفصلی، ابتدا باید دوباره رشد کند. اگر مفصل خیلی زود بارگیری شود ، احتمال بیشتری وجود دارد که استخوان ران مصنوعی باشد سر از سوکت مصنوعی بیرون خواهد آمد. پس از یک دوره استراحت ، بیمار باید به فعالیت های ورزشی برگردد.
این مزایای مختلفی دارد: اولاً ، عضلاتی که ثبات خاصی در مفصل ایجاد می کنند ، آموزش می بینند ، بنابراین از دررفتگی احتمالی مفصل جلوگیری می کند. مفصل ران مصنوعی. از طرف دیگر ، ورزش باعث تشکیل استخوان می شود ، که باعث می شود مفصل ران مصنوعی محکم تر در استخوان لنگر بیاندازد. ورزش همچنین به کاهش خطر افتادن کمک می کند ، زیرا فعالیت های ورزشی تحرک مفصل و هماهنگی مهارت ها. ورزش های پیشنهادی مثلاً دوچرخه سواری ، شنا - جایی که سینه زدن باید به دلیل پا حرکت - و راه رفتن شمال اروپا در این ورزش ها ، ران مصنوعی از استرس بیش از حد محافظت می شود و در عین حال آموزش دیده است.
