La جنس زنبق و سوسن، یا عنبیه ، یک ساختار غنی شده با رنگدانه در چشم بین قرنیه و عدسی است که حفره بینایی را محصور می کند (شاگرد) در مرکز و به عنوان نوعی خدمت می کند دیافراگم برای تصویربرداری بهینه از اشیا on بر روی شبکیه. عضلات در جنس زنبق و سوسن می تواند اندازه را تنظیم کند شاگرد و در نتیجه بروز نور.
عنبیه چیست؟
به عنوان یک مانع مات ، جنس زنبق و سوسن، یا عنبیه ، یک جز essential اساسی چشم است. این قسمت قدامی ، قابل مشاهده از است کوروئید و به موازات صفحه جلویی پشت قرنیه و جلوی عدسی قرار دارد. بنابراین اتاق چشم را که بین دو ساختار قرار دارد ، به یک ناحیه قدامی و خلفی جدا می کند. عنبیه در لبه های آن ، ریشه عنبیه ، با بدن مژک ثابت می شود. در مرکز آن ، دهانه ای به جای می گذارد شاگرد، آزاد است که از طریق آن نور می تواند وارد شبکیه شود و در عقب قرار بگیرد. در انسان ، به جز در صورت نقص ژنتیکی (آلبینیسم) ، عنبیه دارای رنگ آبی ، سبز یا قهوه ای با تمام انتقال رنگ است. این پدیده به دلیل متفاوت بودن است چگالی از رنگدانه ها یک رنگدانه بالا چگالی عنبیه را قهوه ای رنگ می کند ، در حالی که تراکم کمتری آن را روشن می کند. از نظر ژنتیکی ، تک تک عناصر عنبیه منشأ پوستی یا اگزودرمی دارند.
آناتومی و ساختار
عنبیه هنگام مشاهده در سطح مقطع بافت شناسی ، از دو لایه اصلی تشکیل شده است. خط مرزی قدامی به اصطلاح استروما دنبال می شود - یک لایه الیافی که از آن عبور می کند خون عروق و اعصاب، که در آن رنگدانه های مختلف چگالی تعبیه شده و رنگ چشم فرد را تعیین می کنند. استروما همچنین شامل عضله اسفنکتر مردمک است که سلولهای عضلانی آن به صورت حلقه ای در اطراف لبه دیسک بینایی اجرا می شوند. در پشت این لایه فیبرواسکولار یک لایه اپیتلیال ضخیم وجود دارد که شامل دو لایه سلولی است ، ورقه رنگدانه (pars iridica retinae) ، که همچنین با قرار دادن رنگدانه قوی مشخص می شود و با عضلات مرتبط است. اینها عضلات گشادکننده (Musculus dilatator pupillae) هستند ، که بصورت شعاعی به صورت پسوندهای پایه ورقه رنگدانه قرار می گیرند و همراه با عضله اسفنکتر (عضله اسفنکتر) وضوح تصویر خوبی را تضمین می کنند. در نمای جلو ، عنبیه را می توان به دو منطقه تقسیم کرد. قسمت مردمک از قسمت داخلی عنبیه تشکیل شده است که حاشیه مردمک را نیز تعریف می کند. بقیه عنبیه مربوط به قسمت مژک است. هر دو ناحیه توسط ناحیه عنبیه (کلاکت) ، جایی که عضله اسفنکتر با عضلات متسع متقاطع می شود ، از هم جدا می شوند. از این ضخیم ترین نقطه ، عمق عنبیه به طور محسوسی به سمت حاشیه کاهش می یابد.
عملکرد و وظایف
عنبیه چشم برای دید بهینه ضروری است. با توجه به تغییر شرایط نوری به طور مداوم ، باید جبران دائمی از طریق چشم صورت گیرد تا بتوانید محکم بودن محیط را درک کنید. مشابه دیافراگم دوربین ، تنظیم چشم از طریق عنبیه صورت می گیرد ، که بر روی اندازه مردمک چشم توسط عضله غیرارادی تأثیر می گذارد انقباضات و در نتیجه تنظیم مقدار نور حادثه را به وجود می آورد. این تنها راه برای اطمینان از تصویر واضح از اشیا on روی شبکیه است. تأثیر عنبیه روی عرض مردمک چشم همچنین به جلوگیری از آسیب به شبکیه چشم ناشی از قرار گرفتن در معرض نور زیاد کمک می کند ، همانطور که در برخی از بیماری ها مشاهده می شود. علاوه بر تنظیم اندازه مردمک چشم ، تیرگی عنبیه ، که عملکرد عنبیه را به عنوان یک دیافراگم، همچنین برای نمایش دقیق اشیا ضروری است. نور پراکنده ای که به چشم برخورد می کند از طریق نفوذ متراکم رنگ در ورقه رنگدانه از نفوذ بیشتر به شبکیه جلوگیری می کند ، به طوری که بروز نور به دیافراگم بینایی محدود می شود. انقباض مردمک چشم (میوز) در اثر انقباض عضله اسفنکتر در حرکات دورانی رخ می دهد. همتای آن عضلات گشادکننده است ، که با انقباض شعاعی عنبیه باعث اتساع (میدریاز) می شوند و باعث جمع شدن آن می شوند.
بیماری ها و اختلالات
یکی از رایج ترین بیماری های عنبیه ، آیریتیس یا ایریدوسیکلیت. در هر دو مورد ، وجود دارد التهاب عنبیه یا حتی بدن مژه ، منجر به تاری دید و افزایش حساسیت به نور می شود. اگر عفونت به موقع درمان نشود آنتی بیوتیک ها، این می تواند رهبری تا کاهش شدید بینایی یا کلی کوری. آب مروارید یا گلوکوم در نتیجه می تواند شکل بگیرد. با این حال ، نقایص ژنتیکی مانند آنیریدیا نیز مشکلاتی را برای مبتلایان ایجاد می کند. در این نوع بیماری ، عنبیه کاملاً وجود ندارد یا آنقدر توسعه نیافته است که فقط یک لبه کوچک و ابتدایی وجود دارد. در هر دو مورد ، میزان نور بیش از حد زیاد است و در نتیجه بینایی به میزان قابل توجهی آسیب می بیند. با این حال ، حتی آسیب جزئی ، مانند سوراخ های کوچک در عنبیه (کولوبوما) ، می تواند باعث ناراحتی شود. اینها رهبری به ظاهر سایه ها یا تصاویر دوتایی. این پدیده یا به دلیل حوادث آسیب زا یا انحرافات ژنتیکی ایجاد می شود. از دیگر بیماری های عنبیه ملانومای بدخیم است که البته به دلیل دید خوب معمولاً به سرعت کشف می شود و بلافاصله درمان می شود. در مراحل اولیه برداشتن عنبیه برای درمان کافی است. برای ملانومهایی که بعداً شناسایی شده اند ، پروتون درمان با موفقیت خوب استفاده می شود. که در آلبینیسم، افراد از دست دادن کامل رنگدانه رنگ در بدن رنج می برند. عنبیه که به طور معمول رنگی است ، اکنون شفاف است و بنابراین عملکرد خود را از دست می دهد دیافراگم همانطور که نور از آن عبور می کند این امر منجر به خیرگی در گیرنده های نوری و اختلال در عملکرد بینایی از همان زمان نوزادی و اوایل می شود کودکی.
