عملکرد پتوز

معرفی

اگر به طور مشخص مربوط به سن یا مادرزادی باشد پتوز، جراحی بر روی مبتلایان پلک نشان داده شده است. با این حال ، اگر پتوز ناشی از فلج یا ضعف عضلانی است ، معمولاً نباید جراحی انجام شود. متناوباً ، در این موارد ، بار عینک می توان برای کشیدن قسمت فوقانی نصب کرد پلک بالا

عمل تحت محلی یا بیهوشی عمومی. بالایی پلک با روشهای جراحی برداشته می شود تا شکاف پلک از نظر عملکردی گسترده شود و پتوز بنابراین حذف می شود. بسته به یافته ها ، تکنیک مناسب را می توان از چندین فرصت انتخاب کرد ، که برای پتوز فرد مناسب است.

اطلاعات عمومی

اگر پتوز خفیف وجود داشته باشد ، بخشی از قسمت پلک فوقانی خلفی بریده شده و لبه های بریده شده بخیه زده می شود تا پلک سفت شود (طبق عمل Fasanella-Servat). برای درمان پتوز اغلب یک قطعه از عضله بلند کننده پلک (بین 10 تا 22 میلی متر بسته به شدت پتوز) برداشته می شود ، اصطلاحاً برداشتن بالابرنده. همچنین می توان عضله را با جراحی جمع کرد تا کوتاه شود. در موارد پتوز شدید یا فقدان قدرت عضلانی لیفت پلک ، تعلیق جراحی عضله بالابرنده پلک در عضله فرونتال نیز قابل تصور است (تعلیق جلو). پس از عمل ، بیمار قادر است با حرکت دادن عضله پیشانی ، پلک خود را بلند کند.

عوارض احتمالی

اغلب کبودی و تورم وجود دارد ، اما اینها معمولاً به خودی خود خیلی سریع از بین می روند. به ندرت ، خود آسیب به ساختارهای چشم وارد می شود. اغلب اوقات اثر بعد از عمل خیلی ضعیف است (تصحیح کم) ، به طوری که پتوز هنوز وجود دارد.

گاهی اوقات عکس این قضیه نیز وجود دارد ، به طوری که پلک بیش از حد بالا می آید. این می تواند منجر به عدم بسته شدن پلک شود ، به طوری که چشم می تواند خشک شود و یک زخم قرنیه ممکن است. بنابراین یک عمل دیگر تا حدی امکان پذیر است.

• خون ریزی
• آسیب های عصبی
• عفونت
• اختلالات ترمیم زخم
• و همچنین جای زخم نیز ممکن است.