دیورتیکولیت بیماری است روده بزرگ که در آن برجستگی های کوچکی از روده وجود دارد مخاط. اینها می توانند بدون علائم باقی بمانند (دیورتیکولوزیس) یا ملتهب شوید. فقط در این صورت است که یکی از آنها صحبت می کند دیورتیکولیت. در کشورهای صنعتی غربی 50-60٪ افراد بالای 70 سال داشته اند دیورتیکولوزیس، اما فقط 10-20٪ نیز توسعه می یابد دیورتیکولیت. این باعث می شود که دیورتیکولیت یکی از شایع ترین بیماری های این بیماری باشد روده بزرگ.
علل
دلایل این بیماری چند برابر است. یک عامل مهم برای ایجاد برجستگی روده ، سن است. بافت همبند با گذشت زمان ضعیف تر می شود ، به طوری که روده مخاط همچنین جامدادی کمتری دارد.
افزایش فشار در روده می تواند باعث ایجاد برجستگی شود. آنها به طور معمول در نقاط ضعف از پیش تعیین شده دیواره روده ، یعنی جایی که تشکیل می شوند ، تشکیل می شوند خون عروق تأمین روده. شکاف های عضلانی کوچکی در دیواره روده وجود دارد که به طور طبیعی ضعیف تر از دیواره عضلانی روده هستند.
به دلیل ضعف اضافی بافت همبند در سنین پیری ، این نقاط ضعف حتی بیشتر حساس می شوند و به راحتی اجازه اجابت مزاج را می دهند مخاط برآمدگی این نتیجه عامل دیگری است که به توسعه کمک می کند دیورتیکولوزیس: یبوست. افراد مسن بیشتر از این رنج می برند یبوست، از آنجا که عملکرد حرکتی روده با افزایش سن کند می شود ، بسیاری از داروها علاوه بر این عملکرد حرکتی روده را کاهش می دهند و اغلب عدم ورزش وجود دارد.
La رژیم غذایی در کشورهای غربی نیز نقش اصلی را ایفا می کند ، زیرا فیبرهای غذایی به طور کلی بسیار کم مصرف می شوند. در کشورهایی که در آنها میوه ، سبزیجات و محصولات سبوس دار بیشتری مصرف می شود ، تعداد بیماران مبتلا به دیورتیکولیت به طور قابل توجهی کمتر است. گیاهخواران نیز به طور قابل توجهی کمتر دچار دیورتیکولیت می شوند.
فیبرهای غذایی حرکت روده را تحریک می کنند. با این حال ، یک رژیم غذایی فیبر غذایی کم آن را کاهش می دهد ، به طوری که یبوست بیشتر اتفاق می افتد. علاوه بر این ، مدفوع در رژیم های کم فیبر بسیار سفت و محکم است.
برای انتقال بیشتر این مدفوع جامد ، روده باید خیلی بیشتر منقبض شود و در برابر مقاومت بیشتر کار کند. این باعث افزایش فشار در روده می شود و این به نوبه خود باعث ایجاد دیورتیکول می شود. به دلیل تماس مداوم با فضولات ، دیورتیکول نیز می تواند ملتهب شود.
مدفوع می تواند در کیسه ها جمع شده و از طریق فشار بر غشای مخاطی باعث ایجاد واکنش التهابی شود. این امر بیشتر توسط یبوست ایجاد می شود ، زیرا مدفوع مدت بیشتری در ناحیه دیورتیکول باقی می ماند. در بدترین حالت ، این التهاب موضعی می تواند بیشتر به یک التهاب تبدیل شود آبسه (تجمع چرک در بافت) و حتی به داخل حفره شکمی آزاد نفوذ کنید (سوراخ شدن).
این می تواند منجر به تهدید کننده زندگی شود شرط. سایر عوامل ایجاد کننده دیورتیکولیت هستند چاقی و برخی از عوامل ژنتیکی بودن اضافه وزن فشار را در حفره شکم افزایش می دهد.
این - درست مثل یبوست - از برجستگی مخاط روده پشتیبانی می کند. دیورتیکولیت همچنین می تواند توسط استرس یا سایر علل روانشناختی مانند غم یا عصبی ایجاد شود. این به این دلیل است که روان ، از جمله سایر موارد ، تأثیر شدیدی بر فعالیت روده دارد.
این را می توان با تأثیر روان در ایجاد اسهال به خوبی توضیح داد. مکانیسم های مشابه نیز در دیورتیکولیت ، که تحت تأثیر استرس یا تحریک ذهنی قرار دارد ، نقش دارند. اگر بدن تحت استرس است یا از نظر روانشناختی تحت فشار قرار گرفته است ، به عنوان مثال عصبی ، دلسوز سیستم عصبی فعال تر می شود ، که اطمینان می دهد آدرنالین بیشتری ترشح می شود.
آدرنالین فعالیت بدن را افزایش می دهد ، خون فشار و ضربان نبض افزایش می یابد. با این حال ، این به قیمت کار روده است. غالباً یک واکنش ناگهانی حریف دلسوز رخ می دهد سیستم عصبی، یعنی سیستم عصبی پاراسمپاتیک.
پاراسمپاتیک سیستم عصبی هضم را تقویت می کند. اگر سیستم عصبی پاراسمپاتیک واکنش بیش از حد ، این می تواند منجر به اسهال شود. دیگر هورمون که در طی فشارهای روانی آزاد می شوند باعث کاهش جذب مایعات و الکترولیت ها در روده ، که همچنین باعث پیشرفت اسهال می شود.
بنابراین فعالیت روده در اثر استرس یا موارد مشابه تغییر می کند. این امر باعث پیشرفت دیورتیکول می شود. به همین ترتیب، اسهال باعث افزایش فشار در روده می شود ، که علاوه بر این خطر تشکیل دیورتیکول را افزایش می دهد.
علاوه بر تغییر فعالیت روده در طی فشارهای روانی ، استرس از هر نوع نیز بر ما تأثیر می گذارد سیستم ایمنی بدن. به خصوص استرس دائمی فشار را تحت فشار قرار می دهد سیستم ایمنی بدن. اگر سیستم ایمنی بدن به دلیل استرس طولانی مدت ، مانند عزاداری برای شریک زندگی متوفی ، ضعیف می شود ، عوامل بیماری زا طبیعتاً اوقات راحت تری دارند. بنابراین پاتوژن ها می توانند به راحتی در دیورتیکول های موجود جمع شوند و به دلیل عدم دفاع سیستم ایمنی بدن ، می تواند منجر به التهاب ، یعنی دیورتیکولیت شود. .
برای جلوگیری از این مکانیسم ها ، از یک طرف باید اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از استرس غیر ضروری یا فشار روانی قابل اجتناب در مورد دیورتیکولوز شناخته شده انجام شود. این همچنین در مورد دیورتیکولیت موجود وجود دارد. برای اینکه بیماری به خوبی بهبود یابد و روده بهبود یابد ، باید سعی شود فضایی بدون فشار و فشار ایجاد شود. که متأسفانه اغلب گفتن آن آسانتر از انجام است.
