تربیت فرزندان - این را باید بدانید!

تعریف

این آموزش یک حمایت ، تشویق و تأثیر آموزشی بر رشد رفتارهای فرد در حال رشد است. آموزش شامل کل فعالیتهای آموزشی ، مانند رشد شخصیت ، یادگیری رفتار اجتماعی ، تعبیه در قوانین و ضوابط فرهنگی و غیره. آموزش در همه فرهنگ ها و جوامع صورت می گیرد.

آموزش می تواند و باید از جنبه های بسیار متفاوتی صورت گیرد. اول و مهمترین خانواده ، یعنی پدر و مادر ، پدربزرگ و مادربزرگ و غیره مهد کودک، مدرسه و سایر م institutionsسسات دولتی بخشی از آموزش را بر عهده می گیرند.

هر پدر و مادری فرزند خود را به گونه دیگری تربیت می کنند ، تربیت مربوطه به آنچه والدین در آن تأثیر می پذیرند بستگی دارد کودکی و آنها چه تجربه هایی را در زندگی خود تجربه کرده اند. آموزش توسط اشخاص عمومی ، مانند معلمان ، معمولاً توسط مربیانی انجام می شود که در زمینه آموزش آموزش دیده اند. هدف کلی آموزش این است که نوجوان را برای زندگی مستقل و متکی به خود در جامعه آماده کند ، تا بتواند از پس چالش های روزمره زندگی برآید و رفتاری متناسب با شرایط داشته باشد.

ابزار آموزش چیست؟

ابزارهای تربیتی ، اقدامات یا واکنشهای مربی در برابر رفتار کودک ، با هدف تأثیرگذاری بر کودک و هدایت آن به یک هدف آموزشی است. مربی بر کودک تأثیر می گذارد و بنابراین می تواند رفتار کودک را تحکیم یا تغییر دهد. ابزار آموزش ، ستایش ، سرزنش ، یادآوری ، پند و اندرز یا مجازات و غیره.

ستایش یا پاداش ، رفتار کودک را تأیید و تقویت می کند و در نتیجه اعتماد به نفس او را نیز تقویت می کند. در نتیجه کودک رفتار مورد نظر را بیشتر و با لذت نشان می دهد. این وسیله مثبت آموزش است.

به همین ترتیب ، تشویق به عنوان وسیله ای برای آموزش تأثیر مثبت بر اعتماد به نفس کودک دارد و او را تأیید و تشویق می کند. ابزارهای منفی آموزش مانند توبیخ ، تذکر یا مجازات باید منجر به این واقعیت شود که کودک دیگر رفتاری را نشان نمی دهد یا آن را تغییر نمی دهد ، زیرا از طرف مربی نتیجه منفی بر رفتار آن است. علاوه بر این ، شرایطی که در آن کسی به عنوان یک الگوی عمل می کند یا در آن بازی کردن ، کار کردن یا صحبت کردن به عنوان یک وسیله آموزش محسوب می شود. با این حال ، اینها به عنوان یک وسیله مستقیم برای آموزش محسوب نمی شوند ، به موجب آن بزرگسال مستقیماً بر روی کودک عمل می کند ، بلکه به عنوان یک وسیله غیر مستقیم برای آموزش است. در نتیجه ، مربی همیشه از تأثیر خود بر کودک آگاهی ندارد.