عوارض
اگر فشار از فشار برداشته نشود مغز و خونریزی اپیدورال همچنان گسترش می یابد ، ممکن است عوارض تهدید کننده زندگی ایجاد شود. به عنوان مثال ، فضای مورد نیاز شدید می تواند منجر به اصطلاح سندرم انقباض شود. دو محلی سازی احتمالی وجود دارد.
در حبس فوقانی ، لوب گیجگاهی تحت مخچه مخچه که متشکل از منینژ. مغز (تلنسفالون) به طور معمول روی این تنتور قرار دارد. جابجایی تلنسفالون منجر به فشرده شدن دیسانفالون می شود که فرآیندهای حیاتی را کنترل می کند.
اختلال در این امر می تواند منجر به مرگ بیمار شود. علاوه بر این ، مجاری عصبی در این نزدیکی هست که حرکت بدن را کنترل می کنند و در صورت اختلال باعث فلج می شوند. حبس پایین تر به همان اندازه خطرناک است.
در اینجا فشار از بالا فشار می آورد مخچه (مخچه) به داخل سوراخ سوراخ ، که در زیر قسمت آن قرار دارد جمجمه استخوان این اتصال مغز، دقیق تر ، مدولا مستطیلی ، با نخاع. مانند دیسانفالون ، مغز ساقه شامل مراکز کنترل حیاتی بدن ، مانند مرکز تنفسی است. اگر بصل النخاع توسط فشرده شود مخچه، بیمار متوقف خواهد شد تنفس و سرانجام بمیرد.
امکانات عیب شناسی
در واقع فقط دو گزینه تشخیصی در دسترس پزشک معالج است. وی می تواند علائم بالینی را به درستی تفسیر کند یا از تکنیک های تصویربرداری استفاده کند. از نظر بالینی ، ویژگی های خاص خاص خونریزی اپیدورال مشهود است
این علائم شامل علائم فاصله ای است ، با مکث بدون علامت بین اولین غش (سنکوپ). مرحله دوم می تواند به حالت کما تبدیل شود. علاوه بر این ، یک ناهموار است شاگرد اندازه (آنیسوکوریا) ، آلودگی هوشیاری همراه با اختلال نقص توجه و همی پلژی ، یعنی یک اختلال حرکتی یا حسی در نیمی از بدن ، خونریزی اپیدورال.
توجه به این نکته مهم است که علائم به تدریج مانند علائم بدتر می شوند کبودی حجم پیدا می کند و عملکرد مغز را محدود می کند. علاوه بر این ویژگی ها ، یک یافته بارز در طول معاینهی جسمی، به ویژه در وضعیت رفلکس ، می تواند نشانه هایی از آسیب موجود باشد. روش تصویربرداری انتخابی در موارد مشکوک به خونریزی اپیدورال ، توموگرافی کامپیوتری (CT) است.
تقریباً 90٪ هماتوم ها توسط تصویر CT قابل تأیید هستند. خونریزی روشن است (hyperdens = چگالی زیاد) ، به شدت از بافت اطراف آن مشخص شده و عرض آن از نوع عدسی (دو محدب) است. خط میانی مغز ، که بین نیمکره چپ و راست مغز قرار دارد ، به سمت سالم منتقل می شود ، کبودی بافت مغز را دور می کند.
در بیشتر موارد ، پدیده توصیف شده را می توان در ناحیه لوب گیجگاهی و / یا جداری ، یعنی در کنار مغز مشاهده کرد. علاوه بر CT ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) نیز می تواند مفید باشد ، که در آن شکل کبودی همین خصوصیات را دارد. روش انتخاب اول برای خونریزی اپیدورال نخاعی مشکوک ، MRI است. علاوه بر این ، مقدار انعقاد و تعداد ترومبوسیت ها در خون می توان بررسی کرد تا منشا یک توده به تصویر کشیده شود.
