علائم و نشانه های پارگی فیبر عضلانی در قسمت پایینی پا
اولین علائم پاره شدن فیبر عضلانی شروع ناگهانی است درد، که گسترش می یابد سوزش بطور محلی در ناحیه عضله ساق پا. درد می تواند آنقدر شدید باشد که حرکتی که انجام می شود باید به شدت قطع شود. کبودی قابل مشاهده نیز می تواند در ناحیه محل پارگی عضله ایجاد شود.
علاوه بر این ، فرورفتگی های کوچکی نیز در ناحیه لایه عضلانی سطحی دیده می شود. اگر بسیاری از دسته های عضلانی پاره یا پاره شوند ، ممکن است اختلال حرکتی در عضله آسیب دیده نیز وجود داشته باشد. بیمار متوجه می شود که ناگهان قادر به انجام حرکاتی نیست که قبلاً به راحتی می توانست آنها را انجام دهد.
غالباً ، اندکی قبل از یک فعالیت ورزشی انجام می شود فیبر عضلانی پارگی ، به عنوان مثال بیمار سریع شروع به حرکت می کند یا به شدت کند می شود. خنجر حاد بعدی یا سوزش درد تقریباً از توصیف اثبات a است فیبر عضلانی پارگی گاهی اوقات می توان یک بی حسی جزئی در ناحیه پارگی فیبر عضلانی در ناحیه پوست نیز احساس کرد. به طور نسبی غالباً تورم کمی نیز وجود دارد که ناشی از این واقعیت است که مایع التهابی به دلیل پارگی عضله در بافت اطراف عضله جریان می یابد. با این حال ، تورم معمولاً به عضله آسیب دیده محدود می شود و به ندرت قابل مشاهده و لمس در سرتاسر عضله است. کاملا پایین تر پا.
درمان و درمان پارگی فیبر عضلانی در قسمت پایینی پا
درمان a فیبر عضلانی پاره شده از پایین پا تقریباً همیشه محافظه کارانه است ، یعنی جراحی نیست. مهم است که به محض بروز درد در این ناحیه ، عضله آسیب دیده را سریعاً خنک کنید. علاوه بر این ، پا باید با ورزش مکث شود ، اما تحت هیچ شرایطی نباید پا کاملاً بی حرکت بماند.
در جراحی های ارتوپدی و تروما ، اصطلاحاً اصل PECH پذیرفته شده است. این مخفف مکث ورزشی ، قرار دادن کیسه یخ ، روش فشرده سازی و ارتفاع پا است. داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن or دیکلوفناک همچنین می تواند برای پشتیبانی گرفته شود.
این موارد علاوه بر اثر تسکین دهنده درد ، دارای اثر ضدالتهابی نیز هستند. در بیشتر موارد ، یک دوره محافظت و فشرده سازی 1-2 هفته ای با یک باند و همچنین افزایش گاه به گاه برای تسکین علائم به حدی کافی است که بتواند پا را به زودی دوباره بارگیری کند. اقدامات جراحی بندرت در صورت پاره یا پاره شدن استفاده می شود ساق پا عضلات
اگرچه در اثر این حادثه ورزشی رشته های عضلانی کامل از بین رفته و باعث اختلال در حرکت ساق پا به حدی که این امر تأثیرات عظیمی بر زندگی روزمره بیمار نیز بگذارد. در حین جراحی ابتدا باید دسترسی به عضله آسیب دیده ایجاد شود که سپس بخیه زده شود یا بریده شود. فیزیوتراپی که مستقیماً بعد از آن دنبال می شود مهم است.
حتی پس از پارگی فیبر عضلانی با روش محافظه کارانه ، به منظور بازیابی تقویت طبیعی بخشهای عضله آسیب دیده ، باید به زودی فیزیوتراپی عضله سازی دنبال کنید. امروزه ، جراحی های ارتوپدی و / یا تروما به طور فزاینده ای از درمان های کاهش دهنده برای استفاده می کنند عضله پاره شده الیاف در این روش ، یک نوار الاستیک و خود چسب بر روی عضله آسیب دیده زده می شود.
اثر دقیق نوار ، که به آن نیز معروف است نوار کینزی، هنوز کاملاً درک نشده است. با این حال فرض بر این است که نیرویی که بر روی عضله آسیب دیده وارد می شود توسط بدن از بین می رود نوار کینزی و بنابراین اطمینان حاصل می کند که عضله آسیب دیده از بین می رود. مهم است که نوار به صورت کشیده بر روی عضله قرار نگیرد.
همچنین تکنیک های مختلفی برای استفاده از a وجود دارد فیلمبرداری. علاوه بر آسیب واقعی عضله ، این سوال که آیا عضلات جانبی دیگر ، اعصاب یا لنفاوی عروق علاوه بر این ، عضله آسیب دیده نیز باید تحت درمان قرار گیرد همچنین به تصمیم گیری در مورد استفاده از روش چسب کمک می کند. بعد از استفاده از نوار چسب ، بیمار نباید هیچ دردی را که به تازگی اتفاق افتاده است تجربه کند ، جدا از احساس فشار خفیف و دلپذیر. در صورت استفاده از آن ، نوار کینزی نو باید دوباره اعمال شود و در صورت لزوم موقعیت آن تغییر کند. كینزیوتاپ ها می توانند به مدت چند روز یا چند هفته روی عضله آسیب دیده به عنوان یك درمان همراه باقی بمانند.
