علائم همراه در کودکانی که دارای مشکلات رفتاری هستند
عدم تعادل روانی نه تنها در رفتار اجتماعی کودک ، که مشاهده آن ساده ترین است ، بلکه در سایر زمینه های زندگی نیز مشهود است. این علائم ممکن است شامل جویدن ناخن های دست یا مشکلات خوردن و خواب در کودکانی باشد که بخصوص مضطرب یا خجالتی هستند. کودکانی که در زندگی روزمره با رفتارهای بلند و آزار دهنده چشمگیر می شوند ، می توانند از نظر داخلی ناامن و ناراضی باشند.
به خصوص در مورد این کودکان ، مشکلات کمتر آشکار به سرعت نادیده گرفته می شوند. رفتار خودزنی و خیساندن مجدد نیز می تواند در کودکانی که دارای مشکلات رفتاری هستند رخ دهد. در کودکان بزرگتر ، فشار روانی به طور منظم در عزت نفس پایین ظاهر می شود ، افسردگی و مشکلات روانی مشابه آن.
طبقه بندی اختلالات رفتاری و عاطفی در کودکان
In روان درمانی، مشکلات رفتاری به دسته های مختلفی تقسیم می شوند. این طبقه بندی شامل موارد دیگر است:
- اختلال هایپرکینتیک
- اخلال در رفتار اجتماعی
- اختلال عاطفی
- اختلال ترکیبی رفتار اجتماعی و حساسیت عاطفی
اختلال هایپرکینتیک در کودکان با درجه بالایی از بی توجهی ، تکانشگری و بیش فعالی مشخص می شود. به عنوان یک قاعده ، اختلالات رفتاری که به گروه اختلالات هایپرکینتیک تعلق دارند قبل از 7 سالگی رخ می دهد. انحراف رفتار کودکان از هنجار در محیط خانه و همچنین در مدارس ابتدایی و مدرسه مشهود است.
تخمین زده می شود که حدود 3-5٪ از کودکان تحت تأثیر یک اختلال هایپرکینتیک قرار دارند. اختلالات در رفتار اجتماعی با تعدادی از رفتارها مشخص می شود ، از جمله: طغیان های شدید و تکراری عصبانیت ، رفتار نافرمانی ، پرخاشگری نسبت به انسان و حیوانات ، تخریب اموال ، دروغ و سرقت ، استبداد دیگران و مشاجرات مکرر اخلال در رفتار اجتماعی معمولاً با الگوی رفتاری جداگانه و پرخاشگرانه خود را نشان می دهد که به شدت بیش از حد معمول مزخرفات و مزاحمت های کودکانه است.
اختلالات رفتاری ضد اجتماعی غالباً همراه با اختلالات هایپرکینتیک رخ می دهد که مشخصه آنها تکانشگری ، پرخاشگری و بیش فعالی است. حدود 5٪ از کل کودکان در رفتارهای اجتماعی خود اختلالی نشان می دهند. در مورد اختلالات عاطفی یا اختلالات اضطرابی، کودکان درجه بالاتری از اضطراب یا احساس اضطراب نسبت به حالت رشد خود نشان می دهند. اختلالات عاطفی شامل اضطراب جدایی شدید و همچنین اضطراب هراسی و اجتماعی است. تخمین زده می شود که حدود 11-19 سال از کل کودکان از اختلال اضطراب رنج می برند.
