تب دنگی (DF) (ICD-10-GM A97: دنگی) یک بیماری عفونی است که در درجه اول در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رخ می دهد. توسط آن ایجاد می شود دانگ ویروس ها (DENV) این بیماری متعلق به تب خونریزی دهنده ویروسی گروه. تب دانگ ویروس به فلاوی ویروس ها ("flavivirosis") تعلق دارد و به چهار سروتیپ مختلف تقسیم می شود. خانواده فلاوی ویروس متعلق به لیست آروب ویروس هایی است که توسط بندپایان (بندپایان) به انسان منتقل می شود. انسانها مربوطترین مخزن پاتوژن ها هستند. تب دنگی به سرعت در حال انتشار عفونت آربوویروس در سراسر جهان است. وقوع: عمده ترین مناطق بومی شامل آسیای جنوبی (هند ، سریلانکا) ، آسیای جنوب شرقی (برونئی ، اندونزی ، کامبوج ، مالزی ، تیمور شرقی ، فیلیپین ، سنگاپور ، تایلند ، ویتنام) ، جنوبی است. چین (گوانگدونگ) ، ژاپن (توکیو ، در پارک یویوگی) ، جزایر اقیانوس آرام ، گینه نو ، مصر ، آفریقای گرمسیری (به عنوان مثال ، کنیا ، تانزانیا ، اوگاندا ، ساحل عاج ، سنگال ، آنگولا ، مالاوی) ، برزیل ، کلمبیا ، ونزوئلا ، و کارائیب. اپیدمی ها برای اولین بار در نپال (تا ارتفاعات میانه کوه) در سال 2004 اتفاق افتاد. اولین موارد خودکشی تب دانگ در جنوب اروپا (فرانسه ، کرواسی) رخ داده است. به دلیل افزایش فعالیت سفر ، عفونت های وارد شده به آلمان افزایش می یابد. تجمع فصلی بیماری: خطر انقباض دانگ تب در مناطق بومی به صورت فصلی متفاوت است. در فصل بارندگی (گرمای مرطوب) عفونت های بیشتری رخ می دهد. عامل بیماری زا توسط پشه های فعال روزانه گونه Aedes (به طور عمده Aedes aegypti / پشه ببر آفریقایی ، همچنین Aedes albopictus / پشه ببر آسیایی) منتقل می شود. زرد تب پشه Aedes aegypti بیشترین پتانسیل انتقال را دارد. انتقال از انسان به انسان: خیر. دوره انکوباسیون (مدت زمان عفونت تا شروع بیماری) معمولاً 4-7 روز (حداکثر 14) روز است. در تب دانگ می توان دوره های زیر را تشخیص داد:
- تب دنگی کلاسیک
- دنگی غیر معمولی خفیف تب، "تب پنج روزه" نیز نامیده می شود.
- تب خونریزی دهنده دنگ (DHF) - خصوصاً در کودکان و بعد از عفونت ثانویه.
اوج بروز: تب خونریزی دهنده دنگی به طور عمده کودکان زیر 15 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. بروز (فراوانی موارد جدید) دنگ ابتلا به ویروس در مسافران بازگشت از مناطق بومی 10.2 تا 30 مورد در هر 100,000 نفر در سال است. این بیماری شایع ترین بیماری عفونی وارداتی در آلمان است. جهان سلامتی سازمان (WHO) تخمین می زند که سالانه تقریباً 400 میلیون عفونت در سراسر جهان وجود دارد. این بیماری ایمنی طولانی مدت و اختصاصی به سروتیپ برجای می گذارد. با این حال ، مصونیت متقاطع فقط برای مدت کوتاهی وجود دارد. روند و پیش آگهی: بیشتر افراد آلوده بدون علامت هستند یا فقط تب خفیف دارند. عفونت اولیه است آنفولانزامانند ، گاهی اوقات با اگزانتما (پوست بثورات) ، و پس از حدود 14 روز بدون عارضه برطرف می شود. برخی ممکن است پس از متوسط 40-48 روز دچار تب شدید ناگهانی (تا 96 درجه سانتیگراد ، 3-7 ساعت) ، با افت مختصر تب در روز 3-4 (اغلب اما نه همیشه دو فازی) ، سردرد، لنفادنوپاتی (بزرگ شدن لنف گره ها) ، ملتحمه (التهاب ملتحمه) ، فوتوفوبیا (حساسیت به نور) ، میالژی (عضله) درد) ، و احتمالاً یک اگزنتمای تنه ای خوب (بثورات پوستی) ، ماکولوپاپولار (لکه دار و دارای پاپول ، یعنی با وزیکول) رخ می دهد. در صورت عفونت مجدد با سروتیپ دیگر ، دوره های شدیدتر ، گاهی کشنده (کشنده) معمولاً رخ می دهد. آنها با خونریزی منتشر (تب خونریزی دهنده دنگ) و / یا نارسایی گردش خون (دنگی) مشخص می شوند شوک سندرم) دوره شدید عفونت ثانویه به علت عفونت مرتبط است آنتی بادی (ADE ها). این دوره ها نیز عمدتا در کودکانی که در مناطق بومی زندگی می کنند مشاهده می شود. تصور می شود که تقریباً 6٪ از کل عفونت های ویروس دنگی علامتی در مناطق بومی وجود داشته باشد رهبری به عوارض کشندگی (مرگ و میر در ارتباط با تعداد کل افراد آلوده به این بیماری) 6 تا 30 درصد در اشکال شدید است. واکسیناسیون: یک واکسن چهار ظرفیتی با هر چهار سروتیپ دنگی توسط کمیسیون حفاظت در برابر خطرات بهداشتی (COFEPRIS) در مکزیک در سال 2015 برای تب دنگی در سراسر جهان تصویب شد. در برزیل ، تایلند و فیلیپین نیز استفاده می شود. بسته به مطالعه ، میزان محافظت از 20 تا 60 درصد است. توجه: تولید کننده واکسن هشدار می دهد افرادی که هرگز به دنگ مبتلا نشده اند نباید واکسن آنرا تزریق کنند. دلیل این امر این است که واکسیناسیون باعث تقویت عفونت می شود آنتی بادی (ADE) که باعث می شود افرادی که به دانگ آلوده می شوند ویروس ها کمی بیشتر احتمال دارد که به تب خونریزی دهنده دنگی مبتلا شود. کمیسیون اتحادیه اروپا واکسن چهار ظرفیتی فوق را برای افراد بین سنین 9 تا 45 سال که قبلاً به عفونت دنگ مبتلا شده اند و در مناطق بومی زندگی می کنند ، مجاز می داند. مطابق قانون محافظت از عفونت (IfSG) ، در آلمان ، در موارد مشکوک به بیماری ، بیماری و مرگ بر اثر تب خونریزی دهنده ناشی از ویروس و همچنین در موارد تشخیص پاتوژن با عفونت حاد ، اطلاع رسانی اجباری است.
