موارد آموزش ارتعاش
در این مبحث من خودم را به مناطق برنامه محدود می کنم آموزش ارتعاش در زمینه علائم پزشکی. با متفاوت ترین الگوی بیماری ، آسیب ها و آسیب ها ، کمبود توانایی فعال سازی عضلانی در درجه اول - مستقیماً از طریق آسیب - یا در درجه دوم از طریق کاهش حرکت روزانه یا دامنه تمرین رخ می دهد. در طولانی مدت ، از بین بردن حالت ها و دوره های کوتاه مدت بی تحرکی ناشی از درد یا آسیب به سیستم اسکلتی عضلانی منجر به تغییرات سریع تخریب عصبی می شود.
به ویژه در الگوهای بیماری های عصبی ، کاهش عملکرد در کنترل وضعیت ، تحرک و محدودیت در کیفیت زندگی وجود دارد. این حلقه معیوب نه با تشدید واحدهای آموزشی (فقدان پیش نیازهای پرانرژی!) و نه با تأثیرگذاری بر تصویر بالینی زمینه ای ، نمی تواند شکسته شود.
در این مرحله امکان وجود دارد آموزش ارتعاش وارد بازی می شود استفاده خارجی از محرک های ارتعاشی ، فعالیت عصبی و عضلانی را امکان پذیر می کند که بیماران با مشکلات اساسی جداگانه دیگر نمی توانند از طریق آموزش مستقل به آنها برسند. در این موارد ، استفاده از آموزش ارتعاش می تواند نه تنها مکمل بلکه منحصراً ممکن باشد.
علائم ارتوپدی
- کمردرد به دلایل مختلف (تسکین درد با بهبود شل شدن عضلات ، کشش و هماهنگی ، مهار گیرنده های درد)
- نقص وضعیت (تقویت قدرت و بهبود وضعیت)
- اسکولیوز (بهبود ثبات)
- تغییر شکل پا (تقویت عضلات قوس پا)
- نقصان قدرت عضلانی پس از بی حرکتی ، تصادفات ، آسیب ها (بهبود عملکرد عضلات)
- فشار خون عضلانی ، تنش بیش از حد عضلانی (کاهش تنش عضلانی)
- دیسک فتق ، در مرحله غیر حاد (تجمع سیستم عضلانی موضعی)
- بیماری های تخریب کننده ستون فقرات (تسکین درد ، پایداری)
- پوکی استخوان (بهبود قدرت استخوان و توده استخوان)
علائم پزشکی ورزشی
- افزایش عملکرد (عضله سازی ، بهبود هماهنگی ، سرعت و تحرک ، موازی با تمرینات خاص ورزشی)
- آسیب های ورزشی (بهبود متابولیسم ، تحرک سریعتر بافت آسیب دیده ، شروع زودتر آموزش)
