طول قدم مقداری است که در آن استفاده می شود تجزیه و تحلیل راه رفتن و ورزش برای اندازه گیری و ارزیابی کمی و کیفی پیاده روی و در حال اجرا.
طول گام چیست؟
طول گام به فاصله ای گفته می شود که بین دو پا هنگام راه رفتن و در حال اجرا. طول گام به فاصله ای گفته می شود که هنگام راه رفتن بین دو پا و وجود دارد در حال اجرا. این اندازه گیری میزان فاصله به دست آمده در هر مرحله است. برای تعیین آن روشهای مختلف اندازه گیری وجود دارد. که در تجزیه و تحلیل راه رفتن، طول گام های هر دو پا اساساً در یک مقایسه پهلو به پهلو مشاهده می شود. از فاصله بین انگشت پای عقب و پاشنه پای جلو به عنوان یک روش مقایسه ای استفاده می شود. مقادیر استاندارد متوسط وجود دارد ، اما آنها فقط برای جهت گیری استفاده می شوند ، زیرا تفاوت های فردی به عوامل مختلف بستگی دارد و می تواند قابل توجه باشد. امروزه ، برنامه های رایانه ای مبتنی بر ویدئو می توانند تجزیه و تحلیل را بسیار ساده کنند ، اما در دسترس همه نیستند. برای ورزشکارانی که فقط می خواهند مسافت را در یک زمان مشخص تعیین کنند ، روش ساده تری برای تعیین طول گام در دسترس است. اول از همه ، آنها باید مراحل برداشته شده را در یک فاصله قبلا تعیین شده حساب کنند. پس از آن ، شما فقط باید فاصله را بر تعداد مراحل تقسیم کنید و طول گام مشخص می شود. این معمولاً به سانتی متر داده می شود.
کارکرد و وظیفه
In تجزیه و تحلیل راه رفتن، طول گام یک پارامتر مشاهده است که برای تشخیص و ارزیابی انحراف راه رفتن استفاده می شود. از آنجا که اختلافات با هنجار تقریبی تنها یافته های نادرستی را ارائه می دهد ، مقایسه جانبی ملاک تعیین کننده برای تشخیص تغییرات در الگوی راه رفتن است. در گام دوم ، این یافته باید به علت آشکار یا عملکردی آن بازگردد تا برنامه ریزی مناسب و آغاز شود درمان. برای این منظور ، مشاهده طول پله به تنهایی کافی نیست. سایر پارامترها نیز باید در نظر گرفته شوند. ایجاد ارتباط با توالی زمانی فازهای راه رفتن و دانستن زمینه مناسب برای یافتن دلیل تغییر الگوی راه رفتن و ساختارهای مسئول آن مهم است. تغییرات در طول گام همیشه در چرخش قابل مشاهده است پا مرحله ، اگرچه اغلب علت آنها در مرحله ایستادن پا است. تجزیه و تحلیل راه رفتن ورزشی ، که معمولاً توسط دانشمندان و مربیان ورزش با استفاده از تجهیزات انجام می شود ، برای بهینه سازی تکنیک و عملکرد دویدن استفاده می شود. طول گام کاملاً به طول بدن وابسته نیست بلکه به اهرم فردی بستگی دارد. افرادی که پاهای نسبتاً بلندی دارند در مقایسه با طول بالاتنه خود گام های بلندی برمی دارند و بالعکس. تنظیم طول گام با این شرایط شخصی می تواند راهی اثبات شده برای بهبود اثربخشی دویدن یک ورزشکار باشد. با یک سرعت ثابت ، فرکانس گام همراه با طول گام تغییر می کند. ورزشکاران تفریحی که طول گام خود را تعیین کرده اند می توانند از روش محاسبه معکوس برای تعیین فاصله دویدن خود استفاده کنند. برای انجام این کار ، مراحل باید در حین انجام فعالیت های ورزشی شمرده شده و در طول گام ضرب شوند. امروزه این کار توسط دستگاه های دیجیتالی مانند گام شمار و ردیاب فعالیت انجام می شود که پس از وارد کردن داده های محاسبه شده ، به طور خودکار فاصله دویدن را تعیین می کنند. با این حال ، این نوع محاسبات فقط در صورتی کار می کند که تقریباً همان سرعت تست را داشته باشد. سرعت سریعتر همیشه با افزایش طول گام همراه است و یک سرعت آهسته تر به ترتیب با کاهش همراه است.
بیماری ها و شکایات
درد یا استفاده بیش از حد در بیماری ها و صدمات به پاها می تواند منجر به کوتاه شدن طول گام شود ، که اغلب با کاهش زمان نیز همراه است. اگر این پدیده به صورت یک طرفه رخ دهد ، ریتم راه رفتن تغییر می کند. آسیب های عضلانی باعث می شود درد که هنگام استفاده یا کشش عضلات افزایش می یابد. اگر عضلاتی که باعث ثبات می شوند پا در مرحله موضع پا تحت تأثیر قرار می گیرند ، این به دلیل قطع می شود درد. دیگری پا سریع و مختصر به جلو قرار می گیرد ، بسته به شدت ناراحتی ، طول گام کم و بیش کوتاه می شود. این پدیده همچنین با آسیب دیدگی رباط های زانو و مچ پا مفاصلبه خصوص اگر در حین حرکت کشیده شوند. کوتاه شدن طول گام به طور مکرر در مشاهده می شود آرتروز. با این حال ، تغییر در این بیماری قبل از رسیدن به آستانه درد آگاهانه رخ می دهد. گیرنده های مسئول آسیب سیگنالینگ (مفصل گیرنده ها) تکانه های بیشتری را به سمت آن می فرستند نخاع هنگامی که یک بافت به دلیل بیش از حد تهدید به آسیب می شود فشار و شروع به خاتمه حرکت قبل از آسیب یا درد می کند. این مورد است آرتروز از ران و زانو مفاصل وقتی قسمت هایی از استخوان که دیگر با مفصل پوشانده نشده اند غضروف بیش از حد در معرض فشار به دلیل فشار در مرحله موضع گیری. این تغییرات راه رفتن برخلاف آنچه در اثر آسیب حاد و درد ایجاد می شود ، به آرامی ایجاد می شود. کوتاه شدن مرحله نوسان پا هنگامی رخ می دهد که عضلات انجام دهنده حرکات آسیب دیده یا کاهش یافته باشند استحکامبه عنوان مثال ، به دلیل فلج بالابر پا یا خم کننده های ران. یک بیماری عصبی معمولی که منجر به کوتاه شدن گام در هر دو طرف می شود فلج مرتعش. مراکزی در مرکز سیستم عصبی که نقش مهمی در پیشرانه حرکتی و کنترل دارند در این اختلال دیگر عملکرد بهینه ندارند. این خود با الگوی راه رفتن با قدم های کوچک نشان می دهد. همه بیماری های مرکز سیستم عصبی که باعث اختلالات آتاکسی می شود ، می تواند به طور قابل توجهی بر الگوی راه رفتن تأثیر بگذارد. چنین اختلالات (آتاکسی) با اختلال نشان داده می شود هماهنگی از کنترل حرکت یا ثبات ، یا هر دو. وقتی پاها تحت تأثیر قرار می گیرند ، نتیجه آن یک الگوی راه رفتن ناپایدار با قدم های کوتاه و پهن است.