طبقه بندی
دریچه آئورت تنگی ها ابتدا بر اساس منشأ آنها طبقه بندی می شوند ، یعنی اکتسابی یا مادرزادی (ارثی). در وراثت تنگی آئورت، محلی سازی باریک شدن در دریچه آئورت باید تشخیص داده شود: دریچه ای / سوپراووالولار / زیر فرعی تنگی آئورت. شکل دریچه آئورت می تواند یك شكل یا دو شكل باشد و به وجود موارد خاص اشاره دارد قلب سازه های شیر
قلبی سونوگرافی از معاینه برای تعیین میانگین گرادیان فشار دریچه آئورت ، ناحیه باز شدن دریچه آئورت و مقاومت دریچه استفاده می شود. از این معیارها برای ارزیابی استفاده می شود تنگی دریچه آئورت به درجه های شدت درجات شدت به درجه خفیف ، متوسط و شدید تقسیم می شود
درمان
درمان تنگی دریچه آئورت به میزان تنگی بستگی دارد. اگر باریک شدن دریچه آئورت وجود داشته باشد ، درمان معمولاً در ابتدا محافظه کارانه است. در شرایطی که تنگی آئورت، این بدان معنی است که از فشار شدید جسمی اجتناب می شود ، و افراد مبتلا باید این کار را راحت انجام دهند.
اندوکاردیت پروفیلاکسی نیز برای جلوگیری از التهاب زخم توصیه می شود قلب شیر فلکه. این شامل ، به عنوان مثال ، دولت از آنتی بیوتیک ها در طول مداخلات (جراحی) به طوری که عوامل بیماری زا در قلب سوپاپ ها شانسی ندارند. اگر تنگی آئورت بارزتر باشد و علائم بالینی وجود داشته باشد ، درمان جراحی ترجیح داده می شود.
روش های جراحی مختلفی برای درمان تنگی وجود دارد. برای تنگی اکتسابی ، که اغلب در سنین بالاتر رخ می دهد ، غالباً جایگزینی دریچه آئورت انتخاب می شود. پروتزهای دریچه بیولوژیکی از پروتزهای خوک ، گاو یا اسب و دریچه وجود دارد.
از دریچه های اهدا کننده جسد انسانی به ندرت استفاده می شود. یک گزینه جایگزینی ، اتساع بالونی دریچه آئورت است. این روش عمدتا در تنگی مادرزادی آئورت استفاده می شود و با کاتتر قلب انجام می شود.
در بیماران جوان مبتلا به تنگی مادرزادی آئورت ، عمل Ross نیز انجام می شود. در این روش دریچه قلب دیگری ( دریچه ریوی) با یک دریچه خارجی جایگزین می شود و از دریچه ریوی خود بیمار به عنوان دریچه جدید آئورت استفاده می شود. مزیت این است که این دریچه قلب در بیماران جوان بسیار خوب رشد می کند.
بیمارانی که از تنگی آئورت رنج می برند و نارسایی قلبی که برای عمل جراحی بحث نیست دیورتیک ها و در صورت لزوم دیجیتال گلیكوزیدها. دیورتیک ها باید با احتیاط و در ابتدا در دوزهای پایین استفاده شود. همچنین داروهایی وجود دارند که در تنگی آئورت کاملاً منع مصرف دارند و نباید تجویز شوند.
این شامل مهار کننده های ACE، که به اصطلاح پس از اضافه شدن قلب را کاهش می دهد. در مورد تنگی آئورت ، این داروها علاوه بر این فشار را افزایش می دهند و بنابراین اکیداً ممنوع هستند. کلسیم آنتاگونیست ها و نیترات ها نیز تابو هستند.
جراحی برای تنگی دریچه آئورت به محض بروز علائم. علائم بالینی اغلب با تنگی متوسط تا شدید بروز می کند. گزینه های مختلفی برای بیماران جراحی دریچه آئورت وجود دارد.
جراحی شامل خطرات و خطرات است ، اما این موارد اساساً به روش استفاده شده و شرایط بیمار بستگی دارد. بیماری های اضافی قلب ، تحمل بیهوشی و سایر عوامل نقش مهمی دارند. عمل دریچه قلب باز برای بیماران "مناسب" مناسب است. برای بیمارانی که جراحی باز آنها بسیار خطرناک به نظر می رسد ، اتساع بالون با کاتتر قلب ممکن است یک روش مناسب باشد.
