درمان
هنگام معالجه سم زدایی، تشخیص بیماری در اسرع وقت بسیار مهم است. از آنجا که سم زدایی توسط یک باکتری ایجاد می شود ، درمان آنتی بیوتیکی موثرترین است. آنتی بیوتیک پنی سیلین ثابت شده است که به ویژه برای پوست موثر است سم زدایی.
دیگر شفاهی آنتی بیوتیک ها مانند اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین نیز می تواند به جلوگیری از عواقب مرگبار سیاه زخم کمک کند. از آنجا که سیاه زخم روده و ریه فقط در مراحل آخر قابل توجه است ، آنتی بیوتیک به صورت وریدی تزریق می شود تا اثر مستقیم آن در خون در اسرع وقت دولت از آنتی بیوتیک ها باید در طی یک دوره حدود 2 ماهه انجام شود زیرا مدت زمان زیادی طول می کشد تا مثلاً چرک تاول ها عقب می مانند و تا زمانی که باکتری همه بی ضرر شده اند
همچنین تجویز آنتی بادی امکان پذیر است. اینها آنتی بادی علیه فاکتور به اصطلاح کشنده (LF) سم سیاه زخم هدایت می شوند. این عامل کشنده زیر واحد سم است و اطمینان می دهد سلول های بدن ما به مرگ سلول منتقل می شوند.
اگر اثر این عامل کشنده را مهار کنید ، می توانید سلول های بدن خود را زنده نگه دارید. این از پاسخ ایمنی بدن پشتیبانی می کند. آنتی بادی علیه یک زیر واحد بیشتر ، به اصطلاح آنتی ژن محافظ (PA) ، جلوگیری می کند و از اثر بیماری زا سم جلوگیری می کند. بنابراین ، به عنوان مثال ، تشکیل ادم سرکوب می شود. چرکی که در طی سیاه زخم ایجاد می شود ، باید علاوه بر این بریده شود.
پیشگیری
پیشگیری از سیاه زخم با واکسن امکان پذیر است. این واکسن ابتدا روی حیوانات آزمایش شد و بعداً به ویژه در ارتش اهمیت خود را پیدا کرد زیرا مبارزه با هاگ سیاه زخم به عنوان سلاحی بیولوژیکی ممنوع است ، اما بارها و بارها مورد استفاده قرار گرفت. اما این واکسیناسیون تا به امروز در آلمان تصویب نشده است زیرا عوارض جانبی بسیار بالایی دارد.
علاوه بر این ، با هزینه بسیار زیاد زمان و تلاش همراه است. در 18 ماه اول 6 واکسیناسیون لازم است ، پس از آن شما باید هر سال واکسیناسیون جدید انجام دهید. از آنجا که درمان با آنتی بیوتیک ها میزان موفقیت بالاتری دارد ، واکسیناسیون به عنوان پیشگیری در آلمان استفاده نمی شود. همچنین واکسیناسیون حیوانات به عنوان پروفیلاکسی در آلمان ممنوع است! در صورت تماس احتمالی با سم ، در هر صورت باید اقدامات بهداشتی مناسب (شستن دست ، ضدعفونی کردن) را انجام داد و با پزشک مشورت کرد.
