حمله قلبی خاموش

تعریف

ساکت قلب حمله یک سکته بدون علائم معمول مرتبط با درد قفسه سینه. قلب حمله به این معنی است که بافت یک عضو به اندازه کافی اکسیژن و سایر مواد مغذی تأمین نمی شود. سلولهای کمبود عرضه در نتیجه می میرند.

در مورد a قلب حمله ، آنچه اتفاق می افتد برای عضلات قلب است. در بیشتر موارد ، این مرگ در سلول ها باعث ایجاد خنجر یا فشار می شود درد، که تقریباً در ناحیه قلب واقع شده است. در مورد سکوت سکته، منشا بیماری یکسان است.

با این حال ، نه درد قفسه سینه رخ می دهد بنابراین ، یک سکوت سکته در زمان وقوع آن به ندرت تشخیص داده می شود. اطلاعات بیشتر در مورد حمله قلبی

علل

توسعه حمله قلبی خاموش معمولاً با بیماری کرونر قلب یا تصلب شرایین آغاز می شود. عواملی مانند استرس ، استعمال دخانیات و عدم ورزش می تواند روند کلسیفیکاسیون عروق را تقویت و تسریع کند. در عروق، به خصوص عروق کرونر که عضلات قلب را با آنها تأمین می کند خون، چربی رسوب می کند و عروق تسکین شدن

در نتیجه ، گلوگاه های زیادی در این کشور وجود دارد خون تأمین و خون کمتری به عضلات قلب می رسد. سلولهای عضلانی قلب که به طور مداوم در حال کار هستند ، بنابراین ، فاقد اکسیژن و سایر مواد مغذی مهم ، از نفس می افتند. به همین ترتیب ، مواد زائد تولید شده در طی کار عضله قلب به اندازه کافی حذف نمی شوند.

به دلیل عدم تأمین کافی ، سلولهای عضله قلب از بین می روند. این به طور معمول باعث شدید می شود درد در قفسه سینه حوزه. در مورد خاص حمله قلبی خاموش ، این درد اتفاق نمی افتد.

این بیشتر به این دلیل است که درد به درستی به آن منتقل نمی شود مغز. همه بیماری هایی که در آنها وجود دارد آسیب عصبی بنابراین ممکن است دلیلی برای عدم وجود علامت باشد درد قفسه سینه و بنابراین برای سکوت سکته قلبی. اطلاعات بیشتر در مورد علل سکته قلبی و خطرات سکته قلبی دیابت قندی معروف به: خون بیماری قند

به دو شکل وجود دارد دیابت ماهی دیابت نوع 1 به طور معمول در نوجوانی رخ می دهد و ناشی از عدم تولید کافی بدن است انسولین. در نتیجه ، قند از مواد غذایی قابل جذب نیست.

دیابت نوع 2 در سنین بعدی اتفاق می افتد. در این حالت سلولهای بدن به انسولین در بدن ، به این معنی که آنها قند را کمتر جذب و تجزیه می کنند در حالی که سطح انسولین ثابت می ماند. هر دو شکل با افزایش خطر آترواسکلروز ، یعنی سخت شدن خون همراه است عروق.

از آنجا که قند جذب سلول نمی شود ، در جریان خون باقی می ماند. مقادیر بالای قند در خون به عروق آسیب می رساند و کلسیفیکاسیون ذکر شده در بالا با سرعت بیشتری اتفاق می افتد. بنابراین خطر ابتلا به حمله قلبی بسیار بیشتر است.

با این حال ، مقادیر زیاد قند فقط به عروق آسیب نمی رساند ، زیرا بافت عصبی را نیز از بین می برد. این منجر به اصطلاح می شود نوروپاتی دیابتی. این بدان معنی است که اعصاب می تواند اطلاعات کمتری را انتقال دهد. بنابراین هنگامی که حمله قلبی رخ می دهد ، محرک های درد سلول های در حال مرگ به سلول های منتقله منتقل نمی شوند مغز یا به شکل کاهش یافته منتقل می شوند. به همین دلیل است که افراد دیابتی ممکن است بیشتر دچار حملات قلبی لال شوند.