سنگ صفرا (كوليتيازي): علائم و تشخيص

کوللیتیازیس (مترادف: مجاری بیلیار ، کوله سیستولیتیازیس ؛ سنگ صفرا ؛ بیماری سنگ صفرا ؛ ICD-10-GM K80.-: ورم کلیه) شایع ترین بیماری سنگ صفرا است.

با توجه به محل وقوع تمایز ایجاد می شود:

  • ورم کلیه - به طور کلی در سیستم صفراوی.
  • کولدوکولیت - سنگهای رایج صفرا مجرا.
  • کولسیستولیتیازیس - سنگ در کیسه صفرا.

از نظر نوع سنگ صفرا می توان تشخیص داد:

  • کلسترول سنگها - حدود 80٪ کل سنگها را تشکیل می دهند.
  • سنگ های رنگدانه ای - حدود 20٪ از بیلی روبین تشکیل شده و دارای رنگ نسبتاً تیره ای هستند
  • سنگهای مخلوط شده از کلسترول و رنگدانه

نسبت جنسیت: زن به مرد 1: 2-3 است.

اوج فراوانی: فراوانی بیماری با افزایش سن افزایش می یابد. سنگ کلیه بندرت قبل از 20 سالگی اتفاق می افتد.

شیوع (بروز بیماری) در زنان 15 درصد و در مردان 7.5 درصد (در آلمان) است. اگر کبد سیروز (جمع شدن کبد) یا بیماری کرون (بیماری التهابی مزمن روده (IBD)) نیز وجود دارد ، شیوع 25-30 است. شیوع از دهه 3 زندگی با افزایش سن به طور پیوسته افزایش می یابد این بیماری معمولاً در کشورهای صنعتی غربی و بندرت در آسیای شرقی ، آفریقای جنوبی و آفریقایی آمریکایی دیده می شود.

دوره و پیش آگهی: سنگ کلیه فقط در 25٪ از مبتلایان علائم ایجاد می کنند ، بنابراین کشف آنها به احتمال زیاد یافته ای اتفاقی در هنگام سونوگرافی شکم است (سونوگرافی بررسی اندام های شکمی) به دلایل دیگر انجام شده است. تا زمانی که سنگهای صفراوی هیچ علائمی ایجاد نکنید ، درمان لازم نیست. در صورت تکرار کولیک صفراوی (تشنج ، شدید) درد در قسمت فوقانی شکم راست) یا به عنوان مثال ، کولسیستیت (التهاب کیسه صفرا) رخ می دهد ، مداخله جراحی (به عنوان مثال ، کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک حداقل تهاجمی / برداشتن کیسه صفرا توسط لاپاراسکوپی) ضروری می شود سنگهای صفراوی اغلب عودکننده (تکرار شونده) هستند.

بیماری سنگ صفراوی علامتی با ("تأثیرگذاری روی کیسه صفرا") علائم یا عوارض حاد (کولسیستیت / التهاب کیسه صفرا ، کلانژیت /صفرا التهاب مجاری ، پانکراتیت / پانکراتیت) در هر زمان ممکن است. خطر سالانه 1-4٪ گزارش شده است (علائم یا 0.1-0.3٪ (عوارض).

بیماری های همزمان (بیماری های همزمان): سه مطالعه بزرگ گروهی تأیید می کند که سنگ های صفراوی همچنین خطر عروق کرونر را افزایش می دهند. قلب بیماری (CHD). ممکن است اختلال در عملکرد صفراوی ممکن است در افزایش خطر CHD نقش داشته باشد.