قاصدک بومی کل نیمکره شمالی است و گیاه در آمریکای جنوبی طبیعی شده است. در همین حال، قاصدک در سراسر جهان به عنوان علف هرز توزیع می شود و به عنوان گیاه سالاد رشد می کند. این ماده مخدر عمدتاً از وقایع وحشی و محصولاتی در بلغارستان ، رومانی ، مجارستان ، لهستان و یوگسلاوی سابق حاصل می شود.
قاصدک در داروهای گیاهی
In طب گیاهی، ریشه ها یا برگ های تازه یا خشک یا هر دو با هم (Taraxaci radix cum herba) ، برداشت شده قبل از گلدهی ، استفاده می شود.
در اروپا ، برگهای جوانتر اغلب به عنوان سالاد در بهار خورده می شوند. همچنین می توان از ریشه های جمع آوری شده و خشک شده در پاییز به عنوان گیاه استفاده کرد قهوه جایگزین.
قاصدک: ویژگی های معمولی
قاصدک یک گیاه رزت کوچک و چند ساله با پایه ای قوی است که برگ های پایه دندانه دار ، عمیق لوب دار دارد. سر گلها که فقط از گلدانهای پرتوی زرد تشکیل شده اند ، به تنهایی روی ساقه های توخالی ایستاده اند.
این گیاه ترجیحاً در چمنزارها و کنار جاده ها رشد می کند و با پخش میوه های قهوه ای توسط باد با کمک نوعی چتر باز تولید می شود. وقتی صدمه دید ، شیره شیر شیری از همه قسمت های گیاه بیرون می زند.
ریشه و معنی نام
نام انگلیسی گیاه "قاصدک" از زبان فرانسه گرفته شده است "دندانه de lion »، به قاصدک آلمانی. این نام به دندانهای تیز برگها اشاره دارد.
قاصدک به عنوان یک دارو
مواد تشکیل دهنده دارو معمولاً تکه های ریشه قهوه ای تیره تا مایل به سیاه است که در سطح مقطع ، پوست گسترده و خاکستری مایل به سفید خود را با چندین لوله نرم کننده نشان می دهد. بعلاوه ، تکه های برگ بدون مو یا همچنین مودار ، قسمتهایی از دمبرگ ، بنفش قرمز و بنفش ، جوانه ها و تک زرد زبان گل در دارو رخ می دهد.
بو و طعم
قاصدک بوی ضعیف و خاصی از خود منتشر می کند. طعم از قاصدک تا حدودی تلخ است.
