سلاندین: فواید سلامتی ، استفاده های دارویی ، عوارض جانبی

سلاندین بومی اروپا ، آسیا و شمال آفریقا است و گیاه در آمریکای شمالی طبیعی شده است. این دارو عمدتا از طریق واردات از اروپای شرقی تأمین می شود.

از قسمتهای هوایی خشک شده گیاه که در زمان گلدهی برداشت می شود ، برای دارو استفاده می شود (Chelidonii herba). کمتر معمول است که از ریشه های گیاه استفاده شود.

Celandine: ویژگی های خاص.

سلاندین گیاهی چند ساله و منشعب به بلندی حدود 60 سانتی متر ، دارای ساقه ای برآمده و کرک دار است. این گیاه دارای برگهای پرینت سبز و آبی است که برخی از آنها حاشیه لوب دارند.

گلها زرد طلایی تا زرد نارنجی هستند. میوه های سلاندینا باریک ، غلاف شکل هستند کپسول. ویژگی سلاندین این است که از قسمتهای آسیب دیده گیاه ، آب شیری مایل به زرد حاوی آلکالوئید ظاهر می شود.

سلاندین به عنوان دارو

این دارو از قسمتهای مختلف گیاهی سلاندین تشکیل شده است. علاوه بر قطعات ساقه توخالی ، صاف ، زرد تا سبز قهوه ای ، برگهای بسیار مچاله و نازک وجود دارد. اینها در سطح بالایی سبز آبی و مایل به سبز و در قسمت زیرین بسیار سبز روشن و خاکستری هستند. رگبرگهای برگ به وضوح قابل مشاهده است.

گلها به راحتی می شکنند. آنها دارای دو کاسبرگ هستند ، اما با باز شدن گل ، آنها نیز می ریزند و همچنین چهار برگ مایل به زرد ، پرچم و یک تخمدان باریک دارند.

علاوه بر این ، این دارو حاوی میوه های کمی به صورت غلاف شکل است کپسول همراه با دانه های تیره

بو و طعم گیاه سلاندین.

La بو از سلاندین ناخوشایند است. مزه سلاندین کمی تند و تلخ است.