از ابتدای قرن بیستم ، اولین تلاش ها برای برداشتن ذخایر مزاحم چربی توسط پزشکی انجام شده است. با این حال ، اینها با موفقیت تاج گذاری نشد. بلکه برش ها بسیار بزرگ بودند و قسمت های بزرگی از پوست برداشته می شد ، زخم ها ضعیف ترمیم می شدند و زخم های بزرگی برای بیمار باقی می ماند.
علاوه بر این ، شرایط بهداشتی ضعیف در آن زمان - علاوه بر التیام زخم اختلال - مسئول عفونت بودند. در طول زمان ، بسیاری از پزشکان سعی کردند تکنیکی را برای آن بیابند لیپوساکشن، اما بسیاری شکست خوردند: در سال 1921 ، شارل دوجاریر فرانسوی هنگام تلاش برای برداشتن چربی از زانو و ساق پا ، یک رقاص پاریسی را مجروح کرد. او از سازهایی استفاده می کرد که بسیار تیز بودند و با آنها به رقصنده ضربه می زد شریان فمورال.
به عنوان یک نتیجه، پا باید قطع می شد چند دهه بعد - در سال 1964 - جوزف شرود جراح پلاستیک آلمانی شروع به ترکیب ابزارهای خود با عملکرد مکش کرد. با این حال ، این روش بالغ نبود و منجر به کبودی شدید ، تجمع مایع زخم ، زیاد شد خون از دست دادن و عفونت های جدی در بیمار.
از سال 1970 ، جراح پلاستیک سوئیسی مایر و کسلرینگ عملکرد مکش قوی تری را به ابزارهای تیز اضافه کردند. با این حال ، این هیچ پیشرفت قابل توجهی نداشت - عوارض جانبی همچنان باقی ماند. ایو-جرارد ایلوز فرانسوی در زمینه تونل زنی پیشگام بود بافت چربی در سال 1977 ، برای اولین بار نه از ابزارهای تیز بلکه از یک کانول نازک و بلانت استفاده کرد.
علاوه بر این ، مقدار مشخصی از مایع قبل از عمل تزریق شد تا بتواند بعداً بافت را بهتر تنفس کند. این روش جدید بافت را نجات داد خون گردش خون و جلوگیری از بافت چربی از جدا شدن از بافت زیرین این تکنیک در طول زمان اصلاح شده است.
در ابتدا فقط در بیماران مبتلا به تومورهای بزرگ بافت چربی استفاده می شد ، اما بعداً برای درمان مشکلات زیبایی نیز استفاده شد. با این حال ، حتی در اینجا خون تلفات به حدی زیاد بود که بیماران تحت بیهوشی قرار می گرفتند و تلفات با تزریق خون جبران می شد. در دهه 1970 ، آرپاد فیشر ایتالیایی و پسرش جورجیو یک کانول مکش موتور دار ایجاد کردند که باعث خرد شدن بافت چربی، حذف آن را آسان می کند.
با این حال ، این نیز منجر به عوارض جدی شد. این پیشرفت با توسعه تکنیک تومور ، که توسط فرانسوی فورنیه و جفری کلاین آمریکایی مطرح شد ، به وجود آمد. متعاقباً ، گاسپاروتی ایتالیایی به صورت سطحی توسعه یافت لیپوساکشن.
از آن زمان ، تکنیک ها بیشتر و بیشتر پیشرفت کرده و پیشرفت های جدیدی ایجاد شده است. با این حال ، اینها هنوز به اندازه کافی ارزیابی نشده اند. در میان بسیاری از جراحان پلاستیک ، تکنیک تومس هنوز بیشترین استفاده را دارد.
